Over geld en eigendom: eerder dit jaar, na de annulering van verschillende zwarte tv-programma’s, jij schreef“Studio’s en streamers geven niet langer om loyaliteit of blijvende erfenis.” Waarom heeft Hollywood anno 2024 nog steeds zo’n moeite met het balanceren van zijn erfenis en zijn business?
Nou, het punt is: een oude baan, ze hebben het gevoel dat die baan achter hen ligt.
Maar is dat niet waar Hollywood op gebouwd is?
Ja, maar het creëren van een nieuwe erfenis en nieuwe doorbraken is voor hen minder belangrijk dan het extraheren van elke mogelijke dollar uit een bestaand IP-adres. Het is “duurder”, zonder aanhalingstekens, om iets te creëren dan op bestaande lauweren te rusten. Het begin van het einde hiervan was voor mij toen Warner Brothers en UPN fuseerden tot The CW. Nu, twintig jaar later, is The CW een schil op zichzelf. Bij fusies concurreer je niet langer met iemand om de beste inhoud te maken. Door de fusie van Warner Brothers en Discovery bezitten zij ongeveer een kwart van de televisie? Dat competitieve televisietijdperk is voorbij.
Wat een directe impact heeft op de creatieve kant.
Het op erfenissen gebaseerde model gebeurt nu alleen in ijdelheid. Veel sterren gebruiken dus hun eigen distributie of first-look-deals om dingen te produceren. En dat zijn de meeste mensen die mogen creëren. Dus wat bedoelt Hollywood als de enige mensen die de vrijheid krijgen mensen zijn die al het belastingwerk hebben gedaan – als ze dat al hebben gedaan – om sterren te worden? Hollywood handelt niet in garantie. Alles moet worden bewezen voordat het wordt gemaakt.
En als dat het geval is, worden er zoveel mensen buitengesloten.
En als alles bewezen moest worden voordat het zelfs maar gecreëerd werd, dan had Zwartheid nooit een schijn van kans. Echt niet. De strijd om nostalgie als betaalmiddel komt op een moment dat enkele van de hoogst gewaardeerde items niet-wit zijn. Het is geen ongeluk. Het is alsof televisie, media en filmmaken op de verkeerde manier een duidelijk lot worden. En er is niets triester.
Misschien hebben we betere kaders nodig.
Mensen zetten de industrie op hun kop om Netflix te achtervolgen. En er kwam niemand. Alles ging mis tijdens deze achtervolging. Wat er nu gebeurt, is dat mensen alleen maar het beste en het meest bekeken kopiëren. Er is geen variatie in de manier waarop dingen worden afgeleverd.
U beschreef ooit “de zwarte media na 2020 als verwant aan de hedendaagse hausse aan blaxploitatie.” Het deed me denken aan platforms als Tubi en AllBlk, die soms worden afgeschilderd als een soort streaminggetto, maar diezelfde streamers hebben ook jonge makers een kans gegeven.
Blaxploitatie maakt, zoals ik al zei, plaats voor Spike Lee, maakt plaats voor de onafhankelijke zwarte beweging van de jaren 80, die uiteraard vorm geeft aan alles wat we weten over moderne zwarte film en moderne zwarte media. In elk dal is er een piek. Dat is de aard van het leven. Dus wat denk ik dat ons te wachten staat? We moeten nadenken over onafhankelijke modellen die vóór ons huidige tijdperk bestonden. Er zijn veel manieren om media te creëren. Nu het pilotseizoen feitelijk op zijn sterfbed ligt, zoals de studio’s hebben aangekondigd, wat zijn enkele manieren waarop zwarte makers samen kunnen komen om te maken wat ze willen?
Ik bedoel, ik weet niet of ik de antwoorden heb, maar ik ben nieuwsgierig. En vaak kunnen nieuwsgierigheid en zorg – en het daarmee gepaard gaande leiderschap – de manier veranderen waarop we de geschiedenis en de toekomst begrijpen.