Neem deel aan onze AI-enquête
Wetenschappelijk nieuws werkte samen met Trusting News om feedback te verzamelen over het potentiële gebruik van AI in de journalistiek. We publiceren momenteel geen inhoud die is geproduceerd door generatieve AI (zie ons beleid). Wij willen uw mening horen over hoe Wetenschappelijk nieuws AI op verantwoorde wijze kunnen gebruiken. Laat het ons weten door een korte enquête van 10 vragen in te vullen.
Het boek biedt een goed gedocumenteerde inleiding over de waterproblemen in de wereld en kijkt naar mogelijke oplossingen, waaronder landbouwmaatregelen, beleidsveranderingen, technologische innovaties en oplossingen voor thuis, zoals het opvangen van regenwater.
“De wereld heeft geen tekort aan water; mensen wel”, schrijft Smedley. Hij reist naar de Hoover Dam in het zuidwesten van Amerika om de lage waterstanden van Lake Mead te zien.SN: 18.5.23). Hij bezoekt het Midden-Oosten en stopt bij de Jordaanse Karameh-dam, waar het in beslag genomen water te zout is geworden voor irrigatie. Dichter bij huis toert hij door het grootste kunstmatige meer van Europa, Kielder Water in Noord-Engeland, dat eind jaren zeventig werd aangelegd in afwachting van de vraag naar water die binnen ongeveer tien jaar na voltooiing verdween. Het is de zuidelijke helft van het land die onder druk staat.
Dergelijke megaprojecten benadrukken hoe “watercrises gewoonlijk worden veroorzaakt door te veel menselijk wanbeheer, en niet door het klimaat”, schrijft Smedley. Maar de klimaatverandering maakt de zaken zeker nog erger, voegt hij eraan toe: “Als de klimaatverandering bijt, veranderen de regenpatronen.” Een warmere atmosfeer bevat bijvoorbeeld meer waterdamp, een broeikasgas dat de opwarming verergert en enorme stormen veroorzaakt die verwoestende overstromingen veroorzaken.
Overstromingen kunnen de watervervuiling verergeren. Afvloeiing van stormen voert extra stikstof en fosfor van boerderijen aan. “Poonami” van dierlijke mest, die deze elementen bevat, vervuilt zowel de zoetwatervoorziening als de meststoffen (SN: 14.9.21). Sommige landbouwchemicaliën, schrijft Smedley, zijn in verband gebracht met een toename van kinderkanker.
Veranderingen in de landbouwpraktijken, slechts enkele van de oplossingen die Smedley onderzoekt, kunnen vervuiling, watertekorten en potentiële overstromingen in één keer verminderen. Landbouw zonder grondbewerking resulteert in wortelsystemen, schimmelwebben en gravende insecten die de sponsachtige, waterabsorberende grond in stand houden. Omdat ze meer water vasthouden, kunnen deze velden droge periodes beter doorstaan. Hun bodemstructuur helpt hen erosie tegen te gaan, waardoor de afvloeiing wordt geminimaliseerd (SN: 4/12/22). Ze hebben ook veel minder kunstmest nodig omdat schimmels en andere microben, samen met bodembedekkingsgewassen die tussen de groeiseizoenen worden geplant, voedingsstoffen vasthouden en teruggeven aan de bodem. De watertekorten in Engeland – tekorten zijn een probleem ondanks de reputatie van overvloedige regenval – kunnen alleen worden opgelost door landbouw zonder grondbewerking, zo blijkt uit het rapport van Smedley.
Wat betreft het begraven ondergoed: na een paar maanden groeven Smedley en de boer stoffige broeken met gaten op uit een biologisch veld, terwijl conventionele boerderijen vuile maar draagbare broeken produceerden. Het veld waar niet werd geploegd, dat al tientallen jaren niet meer was geploegd, produceerde een ‘slordige puinhoop’ van grond, schimmelresten en paarse vlekken, samen met een duizendpoot die uit het puin tevoorschijn kwam en wegsnelde.
Smedley vult zijn boek met soms grappige, vaak serieuze inzichten die mensen in hun leven kunnen toepassen. Het grootste deel van de ‘watervoetafdruk’ van mensen in de westerse wereld is bijvoorbeeld niet afkomstig van het kraanwater dat wordt gebruikt voor baden, koken en schoonmaken, maar van het water dat wordt gebruikt bij de productie van de producten die we consumeren. Afhankelijk van waar en hoe hij is verbouwd en de specifieke kenmerken van de berekening, kan het weggooien van een gebruinde avocado 273 liter water verbruiken. Eén steak kan 2.000 liter kosten. “Als je een T-shirt draagt dat is gemaakt van katoen uit Egypte”, schrijft Smedley, “draag je in zekere zin water uit Egypte.”
Met al het water dat we gebruiken, merkt Smedley op, kunnen kleine veranderingen een groot verschil maken. “‘Laatste druppel’ betekent niet dat je moet wachten tot het water op is”, legt hij uit. “Het betekent dat je elke laatste druppel als kostbaar moet beschouwen.”
Kopen Laatste druppel van Bookshop.org. Wetenschappelijk nieuws is een partner van Bookshop.org en verdient een commissie op aankopen gedaan via de links in dit artikel.