Als het gaat om de wereld van door durfkapitaal gesteunde startups, zijn sommige problemen universeel en sommige zijn sterk afhankelijk van waar de startups en hun financiers zich bevinden.
Dat is iets waar we het deze week in Londen over hadden, toen TechCrunch zijn StrictlyVC-serie van meer intieme, op beleggers gerichte evenementen op pad bracht. Tijdens een gesprek met Saul Klein, de bekende oprichter van start-up LocalGlobe, en Raluc Ragab, CEO van het groeifasebedrijf Eurazeo, bespraken we hoe vergelijkbaar – en verschillend – de Amerikaanse investeringsmarkt is. momenteel vergeleken met Europa.
Zeker, zowel Europese startups als durfkapitaalbedrijven hebben tegenwoordig veel te klagen. (Ik denk aan het nieuwste in Parijs gevestigde AI-bedrijf dat flinke financiering heeft aangekondigd.) Het continent wordt ook geconfronteerd met duidelijke uitdagingen, waaronder de nabijheid van twee aanhoudende oorlogen en een aanhoudend gebrek aan kapitaal in een laat stadium.
Wat deze twee markten veel gemeen hebben, is een enorm gebrek aan exits, wat niet bepaald ideaal is gezien de hoeveelheid geld die durfkapitaalbedrijven de afgelopen jaren in startups hebben gestort (geld dat hun limited partners graag terug zouden willen krijgen!).
Hieronder vindt u fragmenten uit het begin van ons gesprek met Klein en Ragab, aangepast voor de lengte. Hieronder kunt u de volledige sessie bekijken. (Ook psst, ons volgende StrictlyVC-evenement is in de nacht van dinsdag 11 juni in Washington DC, waar we zullen worden vergezeld door FTC-voorzitter Lina Khan; beroemde investeerder Steve Case; mede-oprichters van Humana AI, in een van hun optredens op het eerste podium en voormalig OpenAI-bestuurslid Helen Toner – ik hoop sommigen van jullie daar te zien.)
Er is lokaal zoveel om enthousiast over te zijn, vooral als het om AI gaat. Waar ben je op dit moment het meest enthousiast over?
SK: Allereerst bedankt voor uw komst. ik denk [it’s been] vier of vijf jaar geleden dat TechCrunch een evenement in Londen organiseerde. Welkom terug. Waar we allemaal enthousiast over zijn: [from where we’re seated, in the King’s Cross district]kan ik in de eetkamer van het Crick Institute kijken, het Broad Institute of Europe. Als je geïnteresseerd bent in computationele biologie, dan is het er letterlijk. Als ik drie minuten naar links ga, kom ik het wereldwijde hoofdkantoor van Alphabet’s AI-bedrijf DeepMind tegen, en kom ik ook de mensen tegen die AlphaFold hebben gebouwd [the AI program developed by DeepMind].
Hier hebben we vier van de beste universiteiten ter wereld. We zitten ook letterlijk in het hart van deze vijf uur durende treinreis die we New Palo Alto noemen [encompassing Paris, Dublin, Brussels, Amsterdam and other entrepreneurial hotspots].
RR: Vaak wordt de vraag gesteld wat Europa te bieden heeft vergeleken met de VS. En ik denk dat we nu een voorsprong hebben op drie belangrijke verticale of domeinen: veiligheid en privacy, duurzaamheid en diepgaande technologie. Dit komt voort uit het feit dat universiteiten al heel lang investeren in computerwetenschappen en dat we in Europa anderhalf keer meer STEM-afgestudeerden hebben dan in de VS.
Ik moet vragen: wat is er aan de hand in termen van de oorlog tussen Israël en Hamas en de oorlog tussen Rusland en Oekraïne? Als Amerikaan is het moeilijk te raden hoe dichtbij het is [these conflicts] dat zijn ze inderdaad [to these hotspots].
SK: Om te beginnen met de makkelijke dingen! De eerste was softbal, en nu ben jij het [getting down to business].
Het is moeilijk om de zakelijke gevolgen te kennen, gebaseerd op de pers die ik uit Californië heb gelezen. . .
SK: We hadden allebei – en hebben – aanzienlijke bekendheid en betrokkenheid bij de Israëlische startup-scene. Raluca was een van de eerste investeerders in [the autonomous driving company] Mobileye toen ze dat nog was [previously a managing director] met Goudman [Sachs]. Maar ik zou zeggen 9 oktober [when Hamas attacked Israel]toen we keken naar onze portefeuille en de blootstelling die onze portefeuille had aan oprichters in Israël en Israëlische oprichters buiten Israël, bijvoorbeeld in Barcelona, New York of Londen, was het aantal mensen dat voor hen werkte [was] ongeveer 90 oprichters en ongeveer 5.000 tot 6.000 mensen die voor hen werken.
Het was verbazingwekkend om te zien dat deze bedrijven, ook al stond een derde van hun personeel stand-by, gewoon doorgingen met presteren en groeien. Er blijft kapitaal naar Israël stromen, niet alleen van binnenlandse investeerders, maar ook van internationale investeerders. Ik denk dat er 65 steden in Europa of EMEA zijn die een eenhoorn hebben voortgebracht. Maar de twee steden die er meer dan 100 produceerden zijn Londen en Tel Aviv.
RR: Vanuit zakelijk perspectief is de impact minimaal. Het ecosysteem is ongelooflijk rijk en loopt eigenlijk ver voor op Europa. Ze bouwen mondiaal georiënteerde bedrijven, tien jaar vóór Europa. Wat een impact zou kunnen hebben – en ik denk dat we allemaal moeten opletten – is als dit conflict overslaat in de interne politiek van elk land en meer rechtse of linkse regeringen aan de macht brengt. Deze invloed zie je in Nederland. Kijk wat er in Slowakije gebeurde [where a populist with a populist sympathies toward the Kremlin was elected prime minister for the third time in October]. Dus ik denk dat we gewoon moeten zien hoe dit zich in eigen land afspeelt. Dit conflict heeft minder directe gevolgen voor het bedrijfsleven.
Het is echter geen druk op de relatie. In de VS kunnen beleggers er niet echt over praten.
RR: Nee. Nee. In Europa zijn we veel beter in staat om gevoelige gesprekken aan te gaan. . .
. . . maar gekke Amerikanen. Redelijk. Een ander specifiek Europees probleem is het gebrek aan kapitaal in een laat stadium, een probleem dat al jaren aanhoudt. Eén investeerder noemde het vorig jaar in een interview met de FT een geval van ‘de ontbrekende nul’.
SK: Er ontbreekt meer dan één nul. Kijk, het halfvolle glas is de Bay Area – Silicon Valley, Palo Alto – het ecosysteem daar is 53 jaar oud, en ons ecosysteem is misschien 20 jaar oud. Het is dus mogelijk dat het zich in een gelijkwaardige fase bevindt als de Bay Area [with regard to early-stage dealmaking] betekent dat we behoorlijk snel gaan, een inhaalslag maken.
Als je de Series B- en Series C-fase bereikt – $ 100 miljoen plus rondes, dan zijn wij dat [funding just a quarter] van deze banen, vergeleken met de Bay Area, wat zielig is. Als je alleen maar naar Groot-Brittannië kijkt, is er een gat van $35 miljard tussen de Bay Area en Groot-Brittannië. We bevinden ons feitelijk op de plek waar de Bay Area in 2014 was. Er is veel activiteit aan de beleidskant, namelijk de Britse en Franse regeringen in Brussel. [focused on] maar uiteindelijk wordt niets hiervan door de politiek opgelost. Het lost echter geweldig op [regional] bedrijven waarin mensen kunnen investeren.
Toch heb je veel kogels ontweken; als je denkt aan al het geld dat sommige bedrijven hebben verspild door in deze rondes van $100 miljoen te investeren. . . misschien is het niet zo eng?
SK: Ik denk dat Silicon Valley het echt begrijpt, en wat we nog niet hebben ontdekt, is dat je een groot deel van het kapitaal dat je in een laat stadium inzet, kunt afschrijven. [because] als u deel uitmaakt van bedrijven die uiteindelijk opschalen, kunt u een rendement van 20.000x behalen op de publieke markt. Ik denk dus dat we nog veel te leren hebben van de Bay Area.
RR: Ik denk dat er iets te zeggen valt voor wat je zei. Omdat we dit hebben [capital] In feite hebben Europese bedrijven te maken met een slanker karakter, en ik denk dat de Europese markt daardoor minder volatiliteit kent. Het wordt niet te duur en het raakt niet zo oververhit op weg naar boven, en weet je, het is symmetrisch op weg naar beneden. Als je naar de risico-beloning kijkt, is het eigenlijk een betere markt, omdat je nooit met dit enorme overaanbod aan kapitaal komt te zitten.
Meer hieronder. . .