Decennia lang hebben de Republikeinen zichzelf de partij van de grote bedrijven en de vrijhandel genoemd. Op de Republikeinse Nationale Conventie deze week beloofde Trump meer tarieven en Vance verklaarde het einde van een tijdperk van ‘het dienen van Wall Street’ en verdedigde ‘de werkende man’. Decennia lang hebben de Republikeinen zichzelf afgeschilderd als de meest gespierde spelers op het wereldtoneel, als aanjagers van de militaire uitgaven en als haviken op de dreigingen van autocraten in het buitenland. Toch verzetten Vance en gelijkgestemde wetgevers zich maandenlang tegen nieuwe militaire hulp aan Oekraïne, terwijl Trump een opmerkelijk hartelijke relatie onderhoudt met veel buitenlandse mogendheden, niet in de laatste plaats de Russische president Vladimir Poetin.
In zijn laatste toespraak als president in 1989 prees Reagan immigratie op beroemde wijze als een belangrijke motor van de ongeëvenaarde kracht en vitaliteit van de Verenigde Staten. Hij keurde ook wetgeving goed die amnestie verleende aan miljoenen mensen zonder papieren in het land. Snel vooruit naar het heden: Trump, de Republikeinse vaandeldrager, werd op de conventie in Milwaukee begroet met spandoeken waarin werd opgeroepen tot ‘massadeportaties’, terwijl zowel hij als Vance hysterie uitten over de toenemende immigratie als de grondoorzaak van de stijgende misdaad en de stijgende huizenmarkt. prijzen en inflatie. (Geen van deze beweringen wordt ondersteund door bewijs.)
Bij dit alles hebben de Republikeinen onder Trump de attributen van een “mainstream” rechtse partij verruild voor een platform dat meer lijkt op de extreemrechtse partijen in opkomst in Europa. Jarenlang hebben wetenschappers op het gebied van de vergelijkende politiek in kaart gebracht hoe de Amerikaanse Republikeinen ideologisch zijn afgedreven van hun traditionele centrumrechtse collega’s aan de andere kant van de vijver, naar extremistische en onliberale facties. In 2024 heeft de Republikeinse Partij bijvoorbeeld veel meer gemeen met de Franse Nationale Vergadering – die fel anti-immigranten is, oproept tot vormen van een verzorgingsstaat en banden met het Kremlin heeft gedocumenteerd – dan met extreemrechts in Frankrijk in de afgelopen tien jaar. geleden.
De Trump-Vance-kaart lijkt deze transformatie te versterken. Vance neigde vooral naar het bepleiten van open ‘bloed en bodem’-nationalisme. In zijn toespraak van woensdag maakte hij de spot met de verheven, universalistische idealen die vaak gepaard gaan met lofzangen op het Amerikaanse patriottisme, en hij sprak in plaats van op de begraafplaats in het oosten van Kentucky, waar zijn voorouders begraven liggen.
‘Hoewel de ideeën en principes geweldig zijn, is het het moederland. Het is ons thuisland,’ zei Vance. ‘Mensen zullen niet vechten voor abstracties, ze zullen vechten voor hun thuis. En als deze beweging van ons wil slagen, en als dit land wil bloeien, moeten onze leiders niet vergeten dat Amerika een natie is.”
Vance voegde eraan toe dat zijn familie ‘zou vechten en sterven om dit land te beschermen als hem daarom wordt gevraagd’.
John Gantz, een commentator en historicus van het populisme, heeft de retoriek van Vance – zijn standpunt over de botten van zijn voorouders – in verband gebracht met wat de gerespecteerde Franse historicus Michel Winock ooit omschreef als ‘postuum nationalisme’. Winock probeerde de Franse politiek te kaderen zoals die zich rond de eeuwwisseling ontwikkelde, toen een groot aantal katholieke nationalisten en reactionaire denkers zoals de filosoof Charles Maurras (zeer bewonderd door Trump-fluisteraar Stephen K. Bannon) op de voorgrond kwamen.
Hun protofascistische nationalisme, zo legde Winock uit, “zal alles onderwerpen … aan de natiestaat: zijn kracht, macht en grootsheid.” En de aantrekkingskracht ervan hing af van de belofte van ‘wederopstanding: het herstel van de staatsmacht, de versterking van het leger, de bescherming van de oude wegen, de ontbinding van de verdeeldheidskrachten’. Maar Winock voegt eraan toe dat dergelijke politiek slechts een impuls gaf, “in verschillende mate, aan xenofobie, antisemitisme en antiparlementarisme” – dit laatste kan, vanuit ons 21e-eeuwse perspectief, worden opgevat als vijandigheid tegenover het constitutionele functioneren van de democratie.
Het is nog steeds onduidelijk hoe diep de overtuigingen van Trump en de vice-presidentskandidaat kunnen zijn. “Vance verwoordt een heel duidelijk perspectief op het mislukken van wat hij het ‘marktfundamentalisme’ van de Republikeinse Partij noemt – het consensus-economisch beleid van de afgelopen decennia”, zegt Oren Cass, president van American Compass, een denktank die nauw aansluit bij economische populisten in de VS. de GOP, vertelde hij mijn collega Jeff Stein.
Toch geven anderen redenen aan om sceptisch te staan tegenover de pro-arbeidersretoriek van de Republikeinen. “Vance’s aanvallen op de grote bedrijven komen ondanks het feit dat zijn korte politieke carrière werd gesteund door enkele van de rijkste mensen in de VS, waaronder de libertaire miljardair Peter Thiel, en nadat hij zich formeel had aangesloten bij een Trump-campagne die werd gesteund door Wall Street-titanen als Stephen Schwarzman en Bill Ackman. ”, schrijft de Financial Times. Afgelopen weekend kondigde Elon Musk – bepaald geen vriend van de arbeidersbeweging – aan dat hij elke maand ongeveer 45 miljoen dollar zou besteden aan een pro-Trump super PAC.
In het grotere geheel neemt de Republikeinse Partij van Trump deel aan hetzelfde gesprek dat in veel landen in Europa plaatsvindt. Het deelt dezelfde antipathie en bezorgdheid over pro-feministische wetgeving en ‘genderideologie’ die partijen als het Spaanse extreemrechtse Vox heeft geanimeerd. Net als de extreemrechtse partij Alternatief voor Duitsland ziet zij milieuregels en klimaatmaatregelen – een ‘fraude’, zoals Trump het donderdagavond in een toespraak noemde – als een obstakel voor de economische groei. Hij kijkt met ontzag naar het harde optreden tegen het liberale maatschappelijk middenveld en de universiteiten door de Hongaarse regerende Fidesz. En Vance’s vleugel van de Republikeinse Partij wil, net als sommige van hun Europese nationalistische tegenhangers, graag een einde maken aan de militaire hulp aan Oekraïne, ongeacht of dat betekent dat een invasie van Rusland de grenzen van het land zal veranderen.
Deze week verwelkomde de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergei Lavrov de toevoeging van Vance aan het ticket. “We kunnen dat alleen maar verwelkomen, want dat is wat we nodig hebben: stoppen met het volpompen van Oekraïne met wapens, en dan zal de oorlog eindigen”, zei Lavrov.