Taipei, Taiwan – Voor Chinese onderzoekers is het bijhouden van de politiek en de economie van het land al moeilijk genoeg vanwege het ondoorzichtige leiderschap en de alomtegenwoordige censuur.
Nu worden ze geconfronteerd met een uitdaging uit onverwachte hoek: Google.
Eind vorig jaar begon Google stilletjes links naar gecachte pagina’s uit de zoekresultaten te verwijderen, een functie waarmee internetgebruikers oude versies van webpagina’s konden bekijken.
Danny Sullivan, Google’s public search-medewerker, bevestigde eerder deze maand dat de functie is stopgezet.
“Het was bedoeld om mensen toegang te geven tot pagina’s, terwijl je in het verleden vaak niet afhankelijk was van het laden van de pagina. De zaken zijn tegenwoordig aanzienlijk verbeterd. Er is dus besloten om met pensioen te gaan”, zei Sullivan eerder deze maand in een bericht op X.
Hoewel oorspronkelijk geïntroduceerd om de internetprestaties te verbeteren, heeft de cachefunctie van Google als neveneffect gehad dat de transparantie is toegenomen en is het een bron van onschatbare waarde voor onderzoekers geworden.
Hé, aan het inhalen. Ja, deze is verwijderd. Ik weet het, het is triest. Ik ben ook verdrietig. Het is een van onze oudste kenmerken. Maar het was bedoeld om mensen toegang te geven tot pagina’s, terwijl je in het verleden vaak niet afhankelijk kon zijn van het laden van de pagina. De zaken zijn tegenwoordig aanzienlijk verbeterd. Dus werd besloten om…
— Google ZoekLiaison (@searchliaison) 1 februari 2024
Academici, journalisten en anderen hebben de in de cache opgeslagen pagina’s gebruikt om eerdere incarnaties van websites en verwijderde inhoud te bekijken – een bijzonder nuttig hulpmiddel voor het Chinese internet, dat Peking zorgvuldig redigeert om schaamte te voorkomen en mogelijke afwijkende meningen af te weren.
“Het verliezen van de cachefunctie van Google zal een klap zijn voor Chinese onderzoekers die lange tijd op de functie hebben vertrouwd om toegang te behouden tot informatie die later kan worden verwijderd, vooral in onderzoekscitaten”, zegt Kendra Schaefer, hoofd technologiebeleidsonderzoek bij Trivium China. .is voor Al Jazeera.
Een Google-woordvoerder bevestigde de overstap naar Al Jazeera.
“De functie voor gecachte pagina’s van Google is meer dan twintig jaar geleden gecreëerd, in een tijd waarin pagina’s mogelijk niet betrouwbaar beschikbaar zijn. Het web – en de webservice als geheel – is sindsdien enorm verbeterd, waardoor de behoefte aan gecachte pagina’s minder noodzakelijk is geworden”, aldus de woordvoerder via e-mail.
De Chinese ‘Grote Firewall’ betekent dat populaire sites, van Wikipedia tot Facebook, ontoegankelijk zijn zonder een virtueel particulier netwerk, terwijl de censuur van de Chinese overheid het internet afspeurt op zoek naar gevoelige inhoud om te verwijderen.
Taboe-onderwerpen
Naast taboeonderwerpen zoals het harde optreden op het Tiananmen-plein in 1989 en de kritiek op de Chinese president Xi Jinping, hebben de censors zich ook op doelwitten gericht, variërend van de sociaal bewuste Chinese rockband Slap tot de opmerkingen van wijlen premier Li Keqiang over het versterken van de preventie van hiv/aids. werk.
Tijdens de COVID-19-pandemie hield Peking aanstootgevende inhoud nauwlettend in de gaten en verwijderde het. Sindsdien heeft het geprobeerd het post-pandemische verhaal te herschrijven door politiek ongemakkelijke wetenschappelijke studies en internationale nieuwsberichten te onderdrukken.
Er zijn alternatieven voor de pagina’s in het cachegeheugen van Google, namelijk de Wayback Machine van de non-profitorganisatie Internet Archive.
Maar de verwijdering door Google van in het cachegeheugen opgeslagen links maakt het moeilijk om te weten wat er überhaupt ontbreekt, zegt Dakota Cary, een niet-ingezeten fellow bij de Global China Hub van de Atlantic Council.
“We zullen niet weten hoeveel we missen, omdat we niet kunnen meten wat er verloren is gegaan, omdat we het niet meer kunnen zien”, zei Cary tegen Al Jazeera.
Zelfs dode links in de zoekresultaten van Google kunnen onderzoekers aanwijzingen geven of laten zien hoe een website is veranderd, zei hij.
“Nu moet je de manieren uitbreiden waarop je zou kunnen nadenken over het doen of zoeken naar bepaalde dingen en misschien aan mensen die gespecialiseerd zijn in een bepaalde plaats vragen of ze toegang hebben tot of een back-up hebben van een bepaald document. De manier waarop het onderzoek wordt uitgevoerd zal veel moeilijker zijn”, aldus Cary.
Graham Webster, hoofdredacteur van het DigiChina Project aan de Stanford University, zei dat hij zich minder zorgen maakte over de impact – vooral omdat westerse sites als Google en de Wayback Machine niet zo grondig zijn geweest in het doorzoeken van het Chinese internet als andere domeinen.
“Gecachte pagina’s zijn soms een bron geweest voor Chinese onderzoekers om toegang te krijgen tot verwijderde pagina’s, meestal gedurende een korte periode nadat ze offline zijn gegaan. [The Internet Archive] Archive.org doorzocht het internet over het algemeen niet zo grondig en pakte soms de belangrijkste delen van een pagina niet op, maar het is nog steeds een bron als je de URL weet waarnaar je zoekt”, vertelde Webster aan Al Jazeera.
Cary zei dat het besluit van Google om geen back-ups van internet te maken, vragen oproept over wiens verantwoordelijkheid het zou moeten zijn om in de toekomst gegevens bij te houden.
“Archiveren is een ongelooflijk nuttige functie en gezien de manier waarop een groot deel van ons leven is getransformeerd in dit digitale medium, weet ik niet of we echt stappen hebben ondernomen om de informatie die online wordt gepubliceerd en gepubliceerd te behouden.”
Cary zei dat inspiratie zou kunnen worden gehaald uit de Amerikaanse overheid, die uitgebreid werk doet aan het archiveren van online-inhoud die door overheden en andere bronnen is geproduceerd.
“Daar bestaat een heel systeem voor en het lijkt erop dat onze systemen zich hier kunnen aanpassen aan de tijd waarin we nu leven.”