Een rechtbank in Buenos Aires heeft maandag een poging van de Argentijnse president Javier Milei geblokkeerd om de door de leden gecontroleerde voetbalclubs van het land door middel van een nooddecreet in particulier bezit te laten gaan.
Milei kwam in december aan de macht en beloofde de Argentijnse economische crisis aan te pakken door massaal te bezuinigen op de overheidsuitgaven en de hele publieke sector te privatiseren.
En de rechtse libertariër wil deze aanpak toepassen op voetbal, waarbij de populairste sport van Argentinië geteisterd wordt door financieel wanbeheer en corruptie, en behoefte heeft aan investeringen in belangrijke infrastructuur.
Waar gaat de controverse over?
Maar de juridische status van Argentijnse voetbalclubs als “asociaciones civiles“ – non-profitorganisaties van burgers – met besturen en presidenten gekozen door tienduizenden leden, kunnen particuliere investeerders weigeren, die niet in staat zouden zijn om te controleren wat er met hun geld wordt gedaan.
Die status biedt clubs echter ook een enorme sociaal-culturele waarde die verder gaat dan alleen voetbal; Veel clubs spelen een centrale rol in hun gemeenschap en professionele voetbalactiviteiten helpen bij de financiering van andere sporten binnen de club en zelfs andere culturele en educatieve activiteiten.
Dit was het argument van de Argentijnse voetbalbond (AFA), die in beroep ging tegen de noodverordening van Miley. Hij hield vol dat hij aan een ‘stevig model’ werkte en klaagde over de ‘flagrante inmenging van de staat in particuliere entiteiten’, die volgens hem ‘in strijd is met talloze artikelen van de grondwet’.
Rechter Elpidio Portocarrero Tezanos Pinto was het daarmee eens en vernietigde maandag tijdelijk de bepalingen van het decreet “in afwachting van een definitief oordeel”, met de redenering:
‘Niemand die het leven van een sport- en sociale club heeft meegemaakt, in welke economische dimensie dan ook – inclusief de vrije – kan het transcendentale belang dat deze club had voor hun ontwikkeling ontkennen.
Argentijns voetbal verdeeld over investeerders
Het Argentijnse nationale herenteam is misschien wel de regerend wereldkampioen op internationaal niveau, na Frankrijk te hebben verslagen in de WK-finale van 2022 in Qatar, maar de binnenlandse wedstrijd is ver achtergebleven bij regionale rivaal Brazilië, waarbij Argentijnse clubs steeds meer gedwongen worden hun beste spelers te verkopen.
Voor Milei, die herhaaldelijk kritiek heeft geuit op het ‘armoedemodel’ van het Argentijnse voetbal, is de oplossing privatisering, inclusief zijn eigen club, Boca Juniors uit Buenos Aires. “Geen armoedesocialisme meer”, postte hij op 12 juli op sociaal platform X.
In december, slechts een week na het begin van zijn presidentiële ambtstermijn, nam Milei deel aan de verkiezing van de club om een nieuwe president te kiezen.
Met boegeroep en gejoel van andere leden stemde Milei op de voormalige Argentijnse president Mauricio Macri, nu Milea’s coalitiepartner en tevens voorstander van privatisering, maar de voormalige Argentijnse international en Boca-legende Juan Riquelme won de verkiezingen.
Hij waarschuwde dat “deze mensen de club willen overnemen en privatiseren. Dan zullen er hier nooit meer verkiezingen plaatsvinden”.
Andere Argentijnse voetballegendes zijn verdeeld over de privatiseringskwestie. Voormalig Atletico Madrid-aanvaller Sergio Aguero, die de jeugdopleiding doorliep bij Independiente, net buiten Buenos Aires, heeft de door Abu Dhabi gesteunde City Football Group, waartoe zijn andere voormalige club Manchester City behoort, voorgesteld als investeerder.
Na het horen van de suggestie prees president Milei Aguero voor zijn ‘buitengewone intelligentie’, maar Andres Ducatenzeiler, de president van Independiente toen Aguero bij de club was, woedde: ‘Independiente betaalde voor je boeken zodat je zelfs naar school kon gaan! privatiseer de club, nietwaar?
Duitse modeloplossing?
Aan de andere kant bepleitte de voormalige Argentijnse nationale teamspeler en middenvelder van Lazio, Manchester United en Inter Milan Juan Sebastian Veron, die nu president is van Estudiantes, een model dat vergelijkbaar is met de Duitse regel van eigendom van clubs, de zogenaamde ” 50+1″.
De 50+1-regel staat Duitse voetbalclubs toe hun professionele voetbalactiviteiten op te splitsen in afzonderlijke, commerciële entiteiten waarin de moederclubs en hun leden ten minste 50% van de stemrechten moeten behouden, plus één stemaandeel.
Maar zelfs dit lijkt onbevredigend voor zowel leden van de Argentijnse club die tegen elke vorm van privatisering zijn als voor investeerders die volledige controle over hun investeringen willen.
mv/wmr (EFE, EPD)