Terwijl “Alle ogen op Rafah” in omloop waren, kondigde BBC Verify-verslaggever Shayan Sardarizadeh op X aan dat “het nu het meest virale door AI gegenereerde beeld is geworden dat ik ooit heb gezien.” Ironisch dus dat al die ogen die op Rafa gericht zijn, Rafa helemaal niet zien.
Het vaststellen van de rol van kunstmatige intelligentie bij het verspreiden van nieuws werd al snel moeilijk. Meta heeft, zoals NBC News deze week opmerkte, inspanningen geleverd om de politieke inhoud op zijn platforms te beperken, zelfs nu Instagram ‘een belangrijke uitlaatklep voor Palestijnse journalisten’ is geworden. Het resultaat is dat daadwerkelijke beelden van Rafah kunnen worden beperkt tot ‘expliciete of gewelddadige inhoud’, terwijl AI-beelden van tenten wijd en zijd kunnen worden verspreid. Mensen willen misschien zien wat er ter plaatse in Gaza gebeurt, maar dat is een illustratie van het feit dat kunstmatige intelligentie zijn weg naar zijn bronnen mag vinden. Het is verwoestend.
Journalisten bevinden zich intussen in de positie dat hun werk in modellen in de belangrijkste talen wordt verwerkt. Woensdag meldde Axios dat Vox Media en The Atlantic overeenkomsten hadden gesloten met OpenAI waardoor de maker van ChatGPT hun inhoud kan gebruiken om zijn AI-modellen te trainen. Damon Beres noemde het in The Atlantic zelf een ‘duivelskoopje’, wijzend op de auteursrechtelijke en ethische strijd die AI momenteel voert en merkte op dat de technologie ‘niet echt als een vriend van de nieuwsindustrie heeft gevoeld’ – een verklaring die die er ooit voor zou kunnen zorgen, vindt zijn weg naar het geheugen van de chatbot. Geef het een paar jaar, en veel van de informatie die er is – het meeste van wat mensen ‘zien’ – zal niet afkomstig zijn van getuigenverklaringen of van menselijk kijken naar het bewijsmateriaal en het toepassen van kritisch denken. Het zal een facsimile zijn van wat zij hebben gerapporteerd, gepresenteerd op een manier die passend wordt geacht.
Toegegeven, dit is ingrijpend. Zoals Beres opmerkte: “generatieve AI zou een goede zaak kunnen zijn”, maar er is ruimte voor bezorgdheid. Donderdag publiceerde WIRED een omvangrijk rapport over hoe generatieve AI wordt gebruikt bij verkiezingen over de hele wereld. Het belichtte alles, van nepfoto’s van Donald Trump met zwarte kiezers tot nep-robocalls van president Biden. Het zal het hele jaar door worden bijgewerkt en ik kan me voorstellen dat het moeilijk zal zijn om alle verkeerde informatie uit de AI-generator bij te houden. Eén afbeelding kan een glimp van Rafah hebben opgevangen, maar het had net zo goed iets onwaars of misleidends kunnen opvangen. AI kan van mensen leren, maar kan niet, zoals Ut, mensen redden van de dingen die ze elkaar aandoen.
Losse draden
Zoeken is lastig. Als een gekke Bond-schurk bedreigt Algorithm internetgebruikers al jaren. Je weet waar ik het over heb: het mysterieuze systeem dat bepaalt welke X-post, Instagram Reel of TikTok je als volgende moet zien. De prevalentie van één zo’n algoritme kwam deze week echter echt in de schijnwerpers: Google. Na een paar moeilijke dagen waarin ‘AI Reviews’ van de zoekgigant op sociale media onder vuur kwam te liggen omdat het mensen vertelde lijm op pizza te smeren en stenen te eten (niet tegelijkertijd), heeft het bedrijf de slechte resultaten snel verwijderd. Mijn collega Lauren Goode heeft eerder geschreven over de manieren waarop zoeken (en de resultaten die het oplevert) verandert zoals wij die kennen. Maar ik wil een ander argument aandragen: zoeken is gewoon lastig. Elke vraag lijkt tegenwoordig een chatbot op te roepen waar niemand mee wil praten, en persoonlijk heb ik het grootste deel van een week besteed aan het vinden van nieuwe manieren om te zoeken die zouden opleveren wat ik eigenlijk zocht, niet het overzicht . Oh, dan was er nog het lekken van 2.500 documenten met betrekking tot de huiszoeking.
TikTok-inhoud
Deze inhoud kan ook worden bekeken op de website waarvan deze afkomstig is.