Deze april gemarkeerd 10e verjaardag sinds Google de eerste generatie Glass uitbracht. Tien jaar geleden is het misschien moeilijk te geloven, maar de limited edition “Explorer’s Edition” was een begeerd item. In ieder geval een tijdje hadden ze het gevoel dat ze de toekomst hadden.
De afgelopen tien jaar van slimme brillen waren echter een uiterst allegaartje. Er zijn meer missers dan hits geweest, en het lijkt erop dat we nog jaren verwijderd zijn van het bereiken van enige consensus over vorm en functionaliteit.
Google Glass heeft nooit de kritische massa bereikt die nodig is om een commercieel product te lanceren, hoewel het bedrijf er tevreden mee lijkt om het om de paar jaar nog een keer te proberen.
Het succes van AR is intussen grotendeels beperkt gebleven tot smartphoneschermen, maar niet door een gebrek aan pogingen. Magic Leap, Microsoft en Meta hebben allemaal AR-producten gelanceerd met wisselend succes, en de Apple Vision Pro-release van volgend jaar zal zeker iets lanceren. Maar technische beperkingen beperkten deze oplossingen tot aanzienlijk grotere vormfactoren.
Het verkleinen van dergelijke technologie tot het formaat van een gewone bril is een mooi doel, maar het is nog ver weg. Het is veelzeggend dat er twee draagbare apparaten zijn uitgebracht tijdens het recente hardware-evenement van Meta. De eerste was de Quest 3, een VR-headset die dankzij passthrough-technologie een AR-ervaring biedt. Een andere, de Ray-Ban Meta, doet niet alsof hij augmented reality aanbiedt, maar slaagt erin dingen in een standaard brilvormfactor te passen.
Afbeeldingscredits: Brian Verwarming
Net als de Snapchat Spectacles ervoor, draait het bij de Ray-Ban Meta helemaal om het vastleggen van inhoud. Met een camera die in het frame is ingebouwd, kan de gebruiker snelle en live video’s opnemen voor sociale media. Wat de inhoudsconsumptie betreft, zijn er luidsprekers in de slapen ingebouwd, die muziek of podcastaudio naar het oor van de gebruiker sturen.
In tegenstelling tot Ray-Bans neemt Amazon’s Echo Frames 3 echter geen video op (je kunt praktisch de collectieve zucht van verlichting horen van privacyvoorvechters over de hele wereld). Ze bieden echter wel een vergelijkbare audio-installatie. Luidsprekers bevinden zich in de slapen, vlak voor de toppen van de slapen. Het bedrijf heeft hier gekozen voor beengeleiding, wat waarschijnlijk het beste is (hoewel netjes, de technologie is over het algemeen op zijn best redelijk).
In tegenstelling tot de meeste hoofdtelefoons en oortelefoons bedekken ze de ingang van de gehoorgang niet. Het is geweldig voor situationeel bewustzijn en minder dan geweldig voor meeslepend geluid. Als je gefocust wilt blijven op de wereld om je heen terwijl je over straat loopt of fietst terwijl je naar muziek luistert, is dit geen slechte optie.
Afbeeldingscredits: Brian Verwarming
Omdat ze zich zo dicht bij het oor bevinden, worden ze behoorlijk luid, en vanwege hun gerichte aard zijn ze moeilijk te horen als je ze niet draagt (hoewel ze voor anderen niet helemaal stil zijn). De daadwerkelijke geluidskwaliteit laat daarentegen veel te wensen over. Dat doen ze in kleine mate voor muziek, maar ik vertrouw er liever niet op als dagelijkse bestuurder.
Zoals hun naam al doet vermoeden, is het echte middelpunt echter de Echo-functionaliteit. Frames zijn een andere vormfactor voor het aanroepen van Alexa. Dit is op het eerste gezicht logisch: een handsfree stemassistent die je overal mee naartoe kunt nemen waar je telefoon een goede verbinding heeft. Om te beginnen kun je afspelen/pauzeren, bellen en herinneringen instellen: allemaal dingen die je kunt doen op een hoofdtelefoon met een aangesloten stemassistent.
Afbeeldingscredits: Brian Verwarming
Er zijn vijf verschillende stijlen: zwart vierkant, zwarte rechthoek, blauw rond, bruin kattenoog en grijze rechthoek. Amazon stuurde de eerste, die eruit zien als een gemiddelde Buddy Holly/Elvis Costello-bril, zij het met een plastic ontwerp en grotere bellen, dankzij de elektronica erin. Ze passen goed genoeg bij mij, en hoewel ze niet helemaal zijn wat ik zou uitkiezen bij bijvoorbeeld Warby Parker, voel ik me niet ongemakkelijk als ik ze in het openbaar draag.
U kunt de monturen verder personaliseren met lenzen op sterkte, een blauwlichtfilter of een zonnebril kopen. Zeker allemaal leuke opties.
De levensduur van de batterij bedraagt 14 uur bij “matig” gebruik. Met een standaard hoeveelheid muziek zou je met één oplaadbeurt de dag moeten kunnen doorkomen. Dat is vooral fijn gezien het feit dat het oplaadstation groot en onhandig is in vergelijking met de bril zelf. Inbegrepen in het pakket zijn oplaadinstructies (samen met korte braille-instructies – een leuke touch op het gebied van toegankelijkheid), die nodig zijn omdat het ontwerp niet intuïtief is.
Afbeeldingscredits: Brian Verwarming
Vouw de bril op en kijk naar de lenzen naar boven, zodat de oplaadpunten op de slapen contact maken met de oplader. Het staat ver af van de uiterst praktische en goed ontworpen oplaadcassette van Ray-Ban Meta. De behuizing van Amazon is daarentegen opvouwbaar. Het is niet mooi, maar er is zeker het extra gemak dat je het kunt opvouwen terwijl je een bril draagt.
Mijn gevoelens over de nieuwste Echo Frames zouden anders zijn geweest als ik onlangs de Ray-Ban Meta niet had getest. Voor $ 270 zijn ze $ 30 goedkoper dan de Meta-bril. Als je tussen de twee probeert te kiezen, zou ik zeggen: bijt door de kogel en geef de extra $ 30 uit. Het is natuurlijk ook vermeldenswaard dat Amazon, terwijl ik dit schrijf, momenteel de nieuwe Echo Frames van $ 200 tegen sterk gereduceerde prijzen aanbiedt.