De nieuw ontdekte maan rond asteroïde Dinkinesh bestaat eigenlijk uit twee rotsen die elkaar raken

Standaardafbeelding van de nieuwe wetenschapper

Asteroïde Dinkinesh en zijn binaire contactsatelliet

NASA/Goddard/SwRI/Johns Hopkins APL

De nieuw ontdekte maan van asteroïde Dinkinesh is eigenlijk een contactdubbelster: twee objecten die elkaar aan hun uiteinden licht raken. Dit is de eerste keer dat zo’n dubbelster is gevonden in een baan om een ​​andere asteroïde.

Dinkinesh was de eerste rots die werd bezocht door NASA’s Lucy-ruimtevaartuig, dat op 1 november voorbij vloog. Toen het ruimtevaartuig passeerde, vond het een kleinere rots in een baan rond Dinkins die het Lucy-team tijdelijk Salam noemde.

Maar toen Lucy meer gegevens naar de aarde stuurde, werd het duidelijk dat Salam niet slechts één object was. In plaats daarvan lijkt het erop dat aan het uiteinde twee stenen van vergelijkbare grootte zijn samengevoegd, waardoor een soort pinda-vorm ontstaat. Het team miste het eerst omdat op de foto’s met Lucy de ene lob van de asteroïde verborgen moet zijn geweest achter de andere.

“Al deze rotsen zullen hun eigen volk zijn, maar ik moet toegeven dat ik nooit had verwacht dat ik zo’n tweedekker zou hebben”, zegt Hal Levison van het Southwest Research Institute in Colorado, hoofd van de Lucy-missie. “Er zijn een paar dingen die ik gewoon niet begrijp.”

Om te beginnen wordt niet verwacht dat de processen die deze kleine satellieten vormen veelvouden van dezelfde grootte zullen vormen, zegt Levison. Ook om de twee te verbinden zoals ze zijn volledig gefuseerd zouden ze met extreem lage snelheden moeten botsen.

“Deze kleine lichamen zijn een soort laboratoria van alle natuurkunde die we nodig hebben om te proberen te begrijpen hoe vaste lichamen uitgroeiden tot planeten”, zegt Levison. De vreemde eigenschappen van Salam kunnen wijzen op iets dat niet helemaal klopt in onze huidige ideeën over hoe planeten ontstonden, zegt hij.

Tijdens de rest van haar missie zal Lucy nog acht asteroïden bezoeken – nog één in de belangrijkste asteroïdengordel, en vervolgens zeven asteroïden die de baan van Jupiter delen, de Trojanen genoemd. Levison zegt dat er vrijwel zeker nog meer satellieten en andere verrassingen zullen komen. “Elk van deze systemen is uniek en heeft een unieke evolutie doorgemaakt, dus het zou me verbazen als we niet veel dingen zouden vinden die we niet verwachten”, zegt hij.

Onderwerpen: