De luchtmacht is “bezorgd” over het tempo waarmee Vulkan-raketten worden gelanceerd

Het zakelijke einde van de Vulcan-raket verliep soepel tijdens de debuutlancering in januari 2024.
Toename / Het zakelijke einde van de Vulcan-raket verliep vlekkeloos bij zijn debuutlancering in januari 2024.

Verenigde Lanceringsalliantie

Het is bijna vier jaar geleden dat de Amerikaanse luchtmacht bedrijven selecteerde om halverwege de jaren twintig militaire ladingen te lanceren. Het leger koos voor United Launch Alliance en zijn Vulcan-raket om 60 procent van deze missies te lanceren; en koos SpaceX, met Falcon 9- en Falcon Heavy-boosters, om 40 procent te lanceren.

Hoewel de grote Vulcan-raket op dat moment nog in ontwikkeling was, werd verwacht dat deze binnen een jaar zou vliegen. Bij de aankondiging van de onderscheiding zei een functionaris van de luchtmacht dat het leger gelooft dat de Vulcan binnenkort klaar zal zijn voor de vlucht. United Launch Alliance was de Vulcan-raket aan het ontwikkelen om niet langer te vertrouwen op de RD-180-motoren van Russische makelij die door hun Atlas V-raket worden gebruikt.

“Ik heb veel vertrouwen in de keuze die we vandaag hebben gemaakt”, zei William Roper, adjunct-secretaris van de luchtmacht voor acquisitie, technologie en logistiek, destijds. “We hebben een manier met een zeer laag risico om van de RD-180-motor af te komen.”

Als onderdeel van de aankondiging onthulde Roper de eerste twee missies die op Vulcan zouden worden gevlogen. Missie USSF-51 was gepland voor lancering in het eerste kwartaal van 2022, en missie USSF-106 voor lancering in het derde kwartaal van 2022.

“Ik maak me zorgen”

Het blijkt niet zo’n pad met een laag risico te zijn. De ontwikkeling van de Vulcan-raket liep uiteraard vertraging op. Het debuteerde pas in 2020 of 2021 en ging uiteindelijk van start in januari van dit jaar. De missie was een groot succes – een indrukwekkende prestatie voor een nieuwe raket met nieuwe motoren – maar de United Launch Alliance moet nog een tweede vlucht voltooien voordat het Amerikaanse leger de Vulcan kan certificeren voor zijn lading.

Vanwege deze vertragingen werd de missie van de USSF-51 uiteindelijk overgeschakeld van de Vulcan naar de Atlas V-raket. De lancering staat gepland voor uiterlijk volgende maand. Missie USSF-106 blijft zich op Vulcan manifesteren als de eerste nationale veiligheidsmissie van de raket, maar de lanceringsdatum is onzeker.

Het gerucht gaat al jaren dat functionarissen van de luchtmacht en de ruimtemacht niet tevreden zijn met de vertragingen bij de United Launch Alliance en bij Blue Origin, dat de BE-4-raketmotoren maakt die de eerste trap van de Vulcan aandrijven. Deze zorgen werden echter zelden openbaar gemaakt.

Dat veranderde maandag toen de Washington Post berichtte over een brief van de adjunct-secretaris van de luchtmacht, Frank Calvelli, aan de mede-eigenaren van de United Launch Alliance, Boeing en Lockheed Martin. In een brief van 10 mei, waarvan Ars een kopie ontving, riep Calvelli twee grote lucht- en ruimtevaartaannemers op om te beginnen met de certificering en productie van de Vulcan-raket.

“Ik maak me steeds meer zorgen over het vermogen van ULA om de productie van zijn Vulcan-raket te verhogen en de lanceerfrequentie te verhogen om aan onze behoeften te voldoen”, schreef Calvelli. “Momenteel is er militaire satellietcapaciteit op de grond vanwege Vulcan-vertragingen. ULA heeft een achterstand van 25 National Security Space Launches (NSSL) Fase 2 Vulcans onder contract.”

Die 25 lanceringen, zo merkte Calvelli op, zouden tegen eind 2027 voltooid moeten zijn. Hij vroeg Boeing en Lockheed om een ​​“onafhankelijke beoordeling” uit te voeren van het vermogen van de United Launch Alliance om de productie van zijn Vulcan-raketten op te voeren en aan zijn verplichtingen jegens het leger te voldoen. Calvelli merkte ook op dat Vulcan zich heeft geëngageerd om in die periode tientallen satellieten voor anderen te lanceren, waarmee wordt verwezen naar het contract tussen United Launch Alliance en Amazon voor Project Kuiper-satellieten.

Het is moeilijk op te schalen

Calvelli’s brief komt op een dynamisch moment voor United Launch Alliance. Deze week zal het bedrijf de meest cruciale missie in zijn twintigjarige geschiedenis lanceren: twee astronauten vliegen in het Starliner-ruimtevaartuig van Boeing. Deze missie zou vrijdagavond al vanuit Florida kunnen plaatsvinden met het Atlas V-voertuig.

Bovendien staat het bedrijf te koop. Ars meldde in februari dat Blue Origin, eigendom van Jeff Bezos, de belangrijkste kandidaat is om United Launch Alliance te kopen. Het is mogelijk dat de brief van Calvelli is geschreven om de koper duidelijk te maken dat de regering zich niet tegen de verkoop zou verzetten in het belang van de voortdurende ontwikkeling van Vulcan.

Maar de boodschap hier is ondubbelzinnig: de regering wil dat de United Launch Alliance concurrerend blijft en dat Vulcan veilig en vaak blijft vliegen.

Dat is misschien gemakkelijker gezegd dan gedaan. Vulcan’s tweede certificeringsmissie zou deze zomer het ruimtevaartuig Dream Chaser lanceren. Maar zoals Ars vorige maand meldde, zal die missie pas in september of zelfs later opnieuw vliegen, omdat het ruimtevaartuig nog niet klaar is voor zijn debuut. Als gevolg hiervan meldde Space News maandag dat het steeds waarschijnlijker wordt dat United Launch Alliance later dit jaar een massasimulator zal vliegen op de tweede vlucht van de raket.

Volgens deze analyse werden sommige recente raketten gedurende de eerste vijf jaar gemiddeld 2,75 keer per jaar gelanceerd.

Volgens deze analyse werden sommige recente raketten gedurende de eerste vijf jaar gemiddeld 2,75 keer per jaar gelanceerd.

Quiltachtige ruimte

Na certificering kan United Launch Alliance beginnen met het uitvoeren van militaire missies. Het is echter één ding om één of twee raketten te bouwen, maar iets heel anders om ze op grote schaal te bouwen. Het doel van het bedrijf is om tegen eind 2025 het ritme van twee Vulkan-lanceringen per maand te bereiken. In zijn brief vermeldde Calvelli dat United Launch Alliance de afgelopen vijf jaar gemiddeld minder dan zes lanceringen per jaar heeft gehad. Dit geeft aanleiding tot bezorgdheid dat een dergelijk doel onredelijk zou kunnen zijn.

“De geschiedenis laat zien dat nieuwe raketten in hun beginjaren moeite hebben om de lanceringssnelheid te verhogen”, vertelde Caleb Henry, onderzoeksdirecteur bij Quilty Space, aan Ars. “Gebaseerd op het aantal missies dat het Ministerie van Defensie tussen nu en 2027 bij ULA aanvraagt, lijkt het precedent dat de zorgen van Calvelli gerechtvaardigd zijn.”