‘Ik bekrast de film, snijd hem in stukken, zet hem weer in elkaar of voeg dingen toe zoals saffraanbladeren en -bloemblaadjes of boomschors. Ik ben de film momenteel ondergronds aan het begraven”, zegt hij, terwijl hij een videoproject voor het Brooklyn Museum uitlegt met de titel Hier groeit de aarde goud. Hij plaatst de film in de grond om op natuurlijke wijze te ontbinden en later, zoals hij zegt, ‘de beelden op te graven en tot leven te brengen’. Het doel is om te laten zien hoe de natuur het geheugen transformeert. Sanzgiri verbindt het thema met elkaar Hier groeit de aarde goud, Sita Valles, over de onderwerpen verborgen waarheden, trauma en kolonisatie. “Vales was een vrijheidsstrijder in de bevrijdingsstrijd tegen de Portugezen in Angola, en haar familie kwam uit Goa”, legt Sanzgiri uit. “De Portugezen hebben Goa ook ruim 450 jaar lang gekoloniseerd”, voegt hij eraan toe. Vales, een jonge dokter en moeder, verdween midden in een protest dat ze hielp organiseren – en “haar stoffelijke resten zijn nog steeds nergens te vinden”, zegt hij. In 2019 bood de regering haar excuses aan voor het politieke geweld dat verband hield met haar dood, maar ‘de heropleving van historisch trauma lijkt op momenten die we niet kunnen verwachten’, zegt hij. “Freud vertelt over hoe trauma, wanneer het weer de kop opsteekt, lijkt te zijn opgegraven.”
In het tweede project zijn visueel en emotioneel gelaagde film Gouden jubileum, gebruikte Sanzgiri 3D-scanning, die vaak wordt gebruikt bij de winning van hulpbronnen, zoals de mijnbouw, om een model te maken van het binnenland van zijn voorouderlijk thuisland in Goa – een gebied dat eeuwenlang is verwoest door mijnbouwactiviteiten. “Ik denk aan deze technologie die wordt gebruikt voor extractie en verander er een technologie in die wordt gebruikt voor conservering”, zegt hij.
Sanzgiri voelt zich aangetrokken tot de interdisciplinaire en kritische focus van ACT en zegt dat zijn geschiedenis- en theoriecursussen zijn visie aanzienlijk hebben bepaald: “Veel van de lessen die ik volgde waren extreem kritisch over het imperialisme en verschillende vormen van raciale kapitalistische hegemonie.” En hij moedigt huidige ACT-studenten aan om de middelen van MIT optimaal te benutten. “Ik herinner me dat ik met Noam Chomsky sprak en blij was dat hij mij in zijn kantoor binnenliet”, zegt hij. “Hij is erg genereus.”