De directeuren van OpenAI waren allesbehalve openhartig. Wat gebeurde er in vredesnaam? | Nils Pratley

TDe OpenAI-farce heeft zich de afgelopen week zo snel ontwikkeld dat je gemakkelijk vergeet dat nog niemand duidelijk heeft gemaakt waarom Sam Altman – een terugkerende CEO en een allround genie, volgens zijn vocale fanclub – in de eerste week werd ontslagen. plaats. Omdat ons voortdurend wordt verteld, niet in de laatste plaats door Altman zelf, dat de slechtste uitkomst van de adoptie van AI zou kunnen zijn dat ‘het licht uitgaat voor ons allemaal’, moet iemand hier zijn stem vinden.

Als het oude bestuur bijvoorbeeld zou oordelen dat Altman ongeschikt was voor de functie omdat hij OpenAI op een roekeloos pad leidde, wat de verlichting betreft, zou er uiteraard een verplichting zijn om iets te zeggen. Of, als de angst ongegrond is, zouden de architecten van de mislukte staatsgreep iedereen een plezier kunnen doen en dat kunnen zeggen. Het is onverdedigbaar om niets nuttigs te zeggen, vooral als uw vorige standpunt was dat transparantie en veiligheid hand in hand gaan.

De aanvankelijke niet-verklaring van OpenAI was dat Altman moest vertrekken omdat hij niet “consequent eerlijk” was tegenover andere regisseurs. Niet helemaal eerlijk zijn over wat? Een goedaardige (soort van) interpretatie is dat het geschil betrekking had op de hoeveelheid tijd die Altman besteedde aan andere zakelijke belangen, waaronder een gerapporteerde computerchip-onderneming. Als dat waar is, kunnen buitenstaanders echt ontspannen: het is normaal dat andere bestuursleden zich zorgen maken of de baas wel voldoende gefocust is op de dagelijkse werkzaamheden.

Toch was het hele doel van de vreemde governance-opzet van OpenAI het garanderen van de veilige ontwikkeling van de technologie. Ondanks al zijn tekortkomingen was de structuur bedoeld om het bestuur van de controlerende non-profitorganisatie te veranderen. Veiligheid stond voorop; de winstzuchtige belangen van de dochteronderneming waren secundair. Hier is de eigen beschrijving van Altman uit februari van dit jaar: “We hebben een non-profitorganisatie die ons regeert en ons in staat stelt te werken ten behoeve van de mensheid (en eventuele winstbelangen terzijde kan schuiven), inclusief het ons toestaan ​​om dingen te doen zoals het opzeggen van ons eigendom verplichtingen jegens aandeelhouders als dat nodig is voor de veiligheid.”

Het bestuur van de non-profitorganisatie zou dan de hele show kunnen sluiten als zij vonden dat dit de verantwoorde handelwijze was. In principe zou het ontslag van de CEO slechts als een kleine uitoefening van een dergelijke absolute macht worden beschouwd.

De kansen dat dergelijke regelingen in de praktijk zouden werken waren natuurlijk belachelijk klein, vooral als er een vleugje van 86 miljard dollar in de lucht hing. Je kunt niet een paar miljard dollar van Microsoft aannemen, in ruil voor een belang van 49% in een winstbejagde operatie, en verwachten dat het bedrijf niet zal proberen zijn investering in een crisis te beschermen. En als de meerderheid van het personeel – enkele van de meest gevraagde werknemers ter wereld – in opstand komt en massaal dreigt over te lopen naar Microsoft, heb je verloren.

De precieze reden voor het ontslag van Altman doet er echter nog steeds toe. Behalve hem waren er slechts vier leden van het bestuur. Eén daarvan was de hoofdwetenschapper, Ilya Sutskever, die later een onverklaarbare omkering uitvoerde. De andere is Adam D’Angelo, CEO van de vraag-en-antwoord-site Quora, die, bizar genoeg, van plan is om naadloos over te stappen van het bestuur dat Altman heeft ontslagen naar het bestuur dat hem opnieuw heeft aangenomen. Echt?

Er zijn nog twee andere overleden vrouwen: Tasha McCauley, een technologie-ondernemer, en Helen Toner, directeur van het Centre for Security and Emerging Technologies van Georgetown University. Wat denken ze? Bijna de enige opmerking van beiden was Toners grappige post op X na het opnieuw aannemen van Altman: “En laten we nu allemaal gaan slapen.”

Toch wel? AI zou op de schaal van een nucleaire oorlog een risico voor de mensheid kunnen vormen, waarschuwde Rishi Sunak vorige week, in navolging van de algemene beoordeling. Als een toonaangevend bedrijf een explosie in zijn eigen directiekamer niet eens kan verklaren, waarom zouden buitenstaanders dan gemeden moeten worden? In de laatste wending meldde Reuters donderdag dat onderzoekers van OpenAI zo bezorgd waren over de gevaren van het nieuwste AI-model dat ze het bestuur schreven. Die directeuren moeten dringend iets uitleggen.