De beste nieuwe sciencefictionboeken van deze maand, van Stephen King tot heruitgaven van Ursula K. Le Guin

Elke maand blader ik door de catalogi van de uitgevers, zodat ik je kan vertellen over de nieuwe sciencefiction die is gepubliceerd. En elke maand ben ik teleurgesteld dat er veel meer fantasy op de uitgeverslijsten staat dan sciencefiction. Ik weet dat dit een reactie is op de enorme toename van het aantal lezers van zogenaamde ‘romantiek’, en ik klaag niet: ik hou ook van dat soort boeken. Maar het zou geweldig zijn om meer goede, harde, geestverruimende sciencefiction te zien.

In de tussentijd is er voor ons sci-fi-fans zeker genoeg om onze tanden in te zetten deze maand, of het nu een heruitgave is van het klassieke schrijven van Ursula K. Le Guin, enkele nieuwe speculatieve korte verhalen van Stephen King, of een moord in de ruimte van Victor. Manibo en SA Barnes.

Ik heb Douglas Preston vorige maand een fooi gegeven Uitsterven en Sofije Samatar Praktijk, horizon en keten zoals de boeken waar ik naar uitkeek. Ik kan zeggen dat beide uitstekend waren: Uitsterven was erg goed, schoon, Jurassic Park-leuke nuances, terwijl het aanbod van Samatar een mooie en tot nadenken stemmende kijk was op het leven op een generatieschip.

Er zijn maar weinig briljantere (en gerespecteerde) schrijvers van sciencefiction en fantasy dan Ursula K. Le Guin. Deze heruitgave van haar eerste volledige verzameling essays bevat een nieuwe inleiding door Hugo en Nebula Award-winnaar Ken Liu en behandelt schrijven De linkerhand van de duisternis En Tovenaar van de Aardezee, evenals haar pleidooi voor sci-fi en fantasy als legitieme literaire media. Ik heb een aantal van deze essays gelezen, maar niet alle, en ik zal deze bundel niet missen.

Dit is geen sciencefiction, niet echt, maar het is een van de beste en belangrijkste boeken die ik in een tijdje heb gelezen. Jacobsen legt van minuut tot minuut uit wat er zou gebeuren als een ICBM Washington DC zou treffen. Hoe zouden de VS reageren? Wat gebeurt er precies als de afschrikking mislukt? Jacobsen sprak met tientallen militaire experts om wat haar uitgever een ‘non-fictiethriller’ noemt, samen te brengen met wat ik het engste boek noem dat ik ooit heb gelezen (en ik ben een Stephen King-fan; zie hieronder). Wij zijn het momenteel aan het inlezen Nieuwe wetenschapper Book Club, en u kunt zich hier aanmelden om lid te worden.

Veertig jaar geleden werd het uitgegeven door William Gibson Neuromancer. Sindsdien heeft het miljoenen lezers verrukt, juist vanwege de onvergetelijke openingswoorden: “De lucht boven de haven had de kleur van televisie, afgestemd op een dood kanaal…”. Neuromancer gaf ons het literaire genre dat cyberpunk is, en nu kunnen we een enorme, tweedelige bloemlezing verwelkomen waarin de beste cyberpunkverhalen worden gevierd, van schrijvers van Cory Doctorow tot Justine Robson, en van Samuel R. Delaney tot Philip K. Dick. Ik heb beide glorieus klinkende delen, samengesteld door antholoog Jared Shurin, op mijn bureau staan ​​(waarbij ik het grootste deel van de ruimte erop in beslag neem), en ik kijk ernaar uit om erin te duiken.

Je kunt Stephen King categoriseren als een horrorschrijver. Ik zie hem als een deskundige chroniqueur van de donkere kant van het kleine stadje Amerika, en van Tommyknockers en hun buitenaardse wezens Onder de koepel met zijn letterlijk gespleten trope vervalt het vaak in science fiction. Zelfs de horror in het hart Dat is een soort kosmische gruwel. Hij is een van mijn favoriete schrijvers, en Jij houdt van donkerder is een nieuwe verzameling korte verhalen die zich ontwikkelt van ‘een rimpel in de werkelijkheid waar alles kan gebeuren’ naar een ‘psychische flits’ die tientallen levens op zijn kop zet. Er is een vervolg Cujo, en een blik op “de hoeken van het universum die het beste onontgonnen kunnen blijven.” Ik heb het eerste verhaal tot nu toe gelezen en ik kan bevestigen dat er hier genoeg te vinden is voor ons sciencefictionfans.

Geen sciencefiction, maar sciencefiction – en van een van de meest opwindende schrijvers van Groot-Brittannië (als je het nog niet hebt gelezen De Essex-slang u krijgt echter wel iets lekkers). Deze keer vertelt Perry het verhaal van Thomas Hart, een columnist Essex-kroniek die een fervent amateurastronoom wordt als komeet Hale-Bopp in 1997 nadert. Onze sciencefictioncolumnist Emily Wilson recenseert het voor Nieuwe wetenschapperuitgave van 11 mei en gaf het een daverend compliment (“een mooi, meelevend en onvergetelijk boek”, leest een voorproefje speciaal voor jullie).

Dr. Ophelia Bray is psycholoog en expert in de studie van het Eckhart-Reiser-syndroom, een fictieve aandoening die ruimtereizigers op gruwelijke manieren treft. Ze wordt gestuurd om een ​​klein team te helpen wiens collega onlangs is overleden, maar terwijl ze hun leven beginnen op een verlaten planeet, realiseert ze zich dat haar beschuldigingen iets verbergen. En dan wordt de piloot gedood… Terreur in de ruimte? Mysterieuze planeten? Ik ben er helemaal voor.

Dit volgt op het verhaal van Sierra Greer over een seksrobot die zich afvraagt ​​wat het betekent om mens te zijn in de wereld Annie Bot, begeeft de veelgeprezen auteur van jonge volwassenen en kinderen Sarah Crossan zich op soortgelijk terrein. U Hé, Zoë, vindt Dolores een animatronische sekspop verborgen in haar garage en gaat ervan uit dat deze van haar man David is. Ze doet niets, maar dan beginnen Dolores en Zoey te praten, en het leven van Dolores verandert.

Davi heeft al eerder geprobeerd de Heer van het Duister neer te halen, de mensheid te verzamelen en een laatste aanval uit te voeren – en jij ook. Maar de tijdlus waarin ze vastzit verslaat haar altijd, en uiteindelijk verliest ze de strijd. Deze keer besluit Davi dat het het beste is om zelf de Heer van het Duister te worden. Je zou kunnen zeggen dat dit fantasie is, maar het heeft een tijdlus, dus ik beschouw het als sciencefiction. Het klinkt leuk en luchtig: citaten van vroege lezers liggen in de trant van ‘Dark comic delight’, en dat kunnen we vandaag allemaal gebruiken.

Het is 2089 en een oude moord hangt boven de klantenkring van Space Habitat Altaira, een luxe ruimtehotel, terwijl er ook een “onvoorziene dreiging” op komst is in de dienstgangen. Thriller in de ruimte? Klinkt geweldig – en ik wil zien of Manibo zal profiteren van het laatste onderzoek naar de hoek waaronder bloed zou kunnen reizen na ruimtegeweld, zoals gerapporteerd door onze Nieuwe wetenschapper humorcolumnist Marc Abrahams onlangs.

Deel Verdoemde aarde serie, volgt deze Lt. Selene Genji, die genetisch is gemanipuleerd met gedeeltelijk buitenaards DNA en “een laatste kans heeft om de aarde van de ondergang te redden”. Een prachtige retro cover voor dit ruimteavontuur – om het boek niet zo te beoordelen uiteraard…

Twee groepen mensen stopten hun gedachten in een kwantumcomputer in Ontario in 2059. Astronauten die zich voorbereiden op ‘s werelds eerste interstellaire reis vormen één groep; de andere bevat veroordeelde moordenaars, veroordeeld tot een virtual reality-gevangenis. Natuurlijk slaat het noodlot toe, en ja, ze moeten samenwerken om de aarde van de ondergang te redden. Oorspronkelijk uitgebracht als Audible Original met Brendan Fraser als hoofdverteller, is dit de eerste gedrukte editie van Hugo en Nebula uit Sawyer’s bekroonde 26^e een roman.

Voor het geval je het nog niet hebt gelezen: de beroemde dromerige roman van Justin Cronin De veerman, dat zich afspeelt op een ogenschijnlijk utopisch eiland waar de dingen niet helemaal zijn wat ze lijken, verschijnt deze maand in paperback. Het was de eerste keuze voor Nieuwe wetenschapper Book Club, en het is een verbluffend, dromerig boeiend boek. Probeer het eens – en schrijf je in de tussentijd in voor de Boekenclub!