Hannah Sieber weet hoe transformatief batterijen kunnen zijn. In haar vorige startup, EcoFlow, gebruikte ze ze om generatoren te vervangen, hetzij om huizen van stroom te voorzien na een zware storm, hetzij om campers op een camping van stroom te voorzien. Door deze ervaring vroeg ze zich af wat batterijen nog meer zouden kunnen doen, vooral kleinere.
“Wat zijn de andere industrieën die dramatisch kunnen veranderen?” ze herinnerde zich dat ze destijds dacht.
Nadat ze EcoFlow had verlaten en aan Stanford had gestudeerd, drong het tot haar door. Ze onderzocht hoe de stroomstoringen in Californië, bedoeld om het risico op bosbranden te beperken, onevenredige gevolgen hadden voor mensen met verschillende inkomens.
Ze merkte dat nutsbedrijven meer uitgaven aan generatoren en microgrids in rijkere gemeenschappen, waardoor kleinere, armere gemeenschappen in de steek bleven. “Ik heb de impact gezien van wat er gebeurt tijdens een black-out van 56 uur als je een klein bedrijf bent en je koelkast geen stroom meer heeft en je plotseling meer benodigdheden moet kopen”, vertelde ze aan TechCrunch. “Dat was een soort ‘ah ha’-moment.”
Sieber begon dieper in de koeling te duiken, op zoek naar plekken waar koeling op batterijen een verschil kon maken. Ze richtte zich snel op de scheepvaart nadat ze had gelezen over de gevolgen voor het klimaat.
‘Kunnen we de koudeketen elektrificeren?’ vroeg ze zich af. “En hoe zou het eruit zien om batterijen op te sturen?”
Siebers nieuwste startup, Artyc, is haar antwoord op die vraag. Het bedrijf heeft volgens PitchBook tot nu toe stilletjes $14 miljoen opgehaald en heeft een product op de markt, Medstow Micro, dat ziekenhuizen, klinische onderzoeken en medische laboratoria helpt temperatuurgevoelige monsters af te leveren.
Het apparaat is een witte plastic kubus, klein genoeg om met één hand vast te houden. Open het deksel en er kunnen maximaal vier flessen in worden opgeborgen. Aan de buitenkant bevindt zich een USB-C-poort voor het opladen van de lithium-ionbatterij die de solid-state warmtepomp van stroom voorziet, die afhankelijk van de externe omstandigheden voor koeling of verwarming zorgt. De kubus kan monsters gedurende minimaal 56 uur bij 3 graden C (37,4 graden F) bevatten. Thermometers, versnellingsmeters en GPS volgen het pakketje, en dankzij een mobiele verbinding kunnen klanten de kostbare lading volgen.
Artyc verhuurt de dozen aan zijn klanten, en omdat een van zijn dozen zowel trackinghardware als wegwerpbare koelelementen of droogijs kan vervangen, zegt Sieber dat ze na ongeveer vier leveringen al break-even draaien. En omdat de dozen herbruikbaar zijn, is hun ecologische voetafdruk al na slechts twee zendingen beter dan die van concurrerende methoden, voegde ze eraan toe.
Een van de doelstellingen van Sieber met Medstow Micro is het uitbreiden van de toegang van patiënten tot klinische onderzoeken. Momenteel zitten de meeste in grote stedelijke gebieden zonder grote ziekenhuizen. Als gevolg hiervan worden veel mensen die mogelijk in aanmerking komen, uitgesloten. Dit schaadt niet alleen de patiënten, die potentieel levensveranderende behandelingen mislopen, maar ook de geneeskunde zelf, omdat onderzoeken waarbij meer diverse patiënten betrokken zijn vaak therapieën opleveren die voordelen opleveren. . meer mensen.
Het volgende product van Artyc zal vijf liter bevatten en zal zich waarschijnlijk richten op dure, temperatuurgevoelige voedingsmiddelen zoals kruiden, chocolade en wijn. Vervolgens is de startup van plan om in 2025 het formaat van 25 liter te verzenden. “Voor veel van onze klanten gaat het er eigenlijk om wat ze vandaag niet kunnen leveren, maar wat ze wel graag zouden willen leveren”, aldus Sieber.
Andere toepassingen zijn in opkomst, zei ze. Ziekenhuizen en klinische laboratoria zeiden dat ze overwegen om Artyc-boxen te gebruiken als extra verduisteringsbestendige opslag of als mobiele koelkasten om rondes te stroomlijnen. “Stel je een wereld voor waarin je dat ter plekke hebt en een mobiele phlebotomist het pakt, een dag rondgaat en het terugbrengt”, zei ze.
Sieber kijkt verder dan de gezondheidszorg in ontwikkelde landen als de VS. “We hebben geweldige gesprekken gehad met een aantal mondiale gezondheidsstichtingen”, zei ze. Voorlopig probeert het team erachter te komen hoe de temperatuur van de inhoud onder verzachtende omstandigheden kan worden gegarandeerd.
“Als je een plattelandsgemeenschap probeert te bereiken en de wegkwaliteit is niet wat je verwacht en er vertragingen optreden, hoe bouw je dan een buffer op?” Toch is ze optimistisch. “Wij denken dat het gemakkelijker is om aan een stopcontact te komen dan aan droogijs.”