BOSTON – Woensdagavond klonk er een vertrouwde sfeer uit de bezoekerskleedkamer van TD Garden. De Miami Heat vierden, net als na Game 7 van de finale van de Eastern Conference van vorig seizoen, op wilde wijze opnieuw een uitoverwinning op de Boston Celtics. De spelers juichten. De Stille Oceaan stroomde. De muziek schetterde.
Het was misschien pas Game 2 van een NBA-playoff-serie in de eerste ronde, maar de Heat had extra brandstof.
‘We coderen rood’, hoorde je een speler schreeuwen vanuit de kleedkamer na de 111-101-fout in Miami in de serie. “Wij coderen reddings***.”
Hij verwees naar een opmerking van voormalig Celtics-presentator Brian Scalabrine na het verlies van Boston in Game 1. Scalabrine noemde Caleb Martin’s aanval op Celtics-ster Jayson Tatum ‘schaduwrijk’, wat suggereert dat Heat-hoofdcoach Erik Spoelstra een late time-out gebruikte om een zogenaamde ‘code rood’ te bestellen.
Beide teams brachten hun vrije dagen door met het bagatelliseren van de nep-controverse, alleen de Heat nam het ter harte.
En waarom niet? Ze waren voor de tweede wedstrijd op rij een underdog met dubbele cijfers. Dit zou de slechtste reeks in de competitie zijn, waarbij Jimmy Butler en Terry Rozier beiden buitenspel stonden voor het achtste reekshoofd. Het talentenverschil tegen de met 64 overwinningen gewonnen Celtics leek onoverkomelijk. O, hoe zijn de zaken veranderd.
Soms is een eenvoudige wiskundeles voldoende. Boston maakte 22 driepunters tegen de 12 van Miami in Game 1. Iedereen die naar de Heat luisterde, merkte herhaaldelijk op dat de marge van 30 punten in de postgame-interviews van zondag woensdag een aanpassing zou kunnen opleveren: vuur naar believen. Dat is precies wat ze deden, waardoor een franchise-playoff-record van 23 driepunters op 43 pogingen (53,5%) werd behaald om de Celtics in hun eigen spel te verslaan met 33 punten op de boog.
“Eerlijk gezegd dacht ik dat we in de eerste game dezelfde look genereerden”, zei Tyler Herro, wiens 24 punten (op 6-uit-11 schieten uit 3) Miami aanvoerden. “Jongens, inclusief ikzelf, hebben ze gewoon niet aangenomen. Het gesprek in het team was om agressief te zijn, om te schieten. Als ze ons geven, aarzel dan niet. Laat het gaan.”
“Dat maakt ook deel uit van hun spelplan, ze gaan een aantal jongens open laten”, voegde Martin eraan toe, die 21 punten scoorde en vijf van zijn zes driepuntspogingen deed. “Je speelt het spelplan en je aarzelt niet om te schieten. Ik denk dat al onze jongens zeer capabele schieters zijn en we schieten de bal te goed om te aarzelen.”
Hoe voor de hand liggend het spelplan ook was, de Heat bagatelliseerde het idee dat dit een eenvoudige wiskundige vergelijking was, een anomalie, dat ze de magie niet konden reproduceren – dat ze deze Celtics niet zouden verslaan. Dit was moed, zeiden ze. Opnieuw een overwinning voor Heat Culture, “het hardst werkende, meest geconditioneerde, meest professionele, onbaatzuchtige, stoerste, gemeenste en meest onaangename team in de NBA”, zoals hun thuisveld ons herinnert.
“Ik denk dat de focus er alleen maar op lag dat zij meer scoorden en zij minder scoorden”, zei Heat-rookie Jaime Jaquez Jr. winnen.”
En waarom zouden ze niet vertrouwen op de cultuur die vorig seizoen de verwachtingen tartte, toen ze een ander sterk favoriet Celtics-team versloegen en het tweede nummer 8-zaad ooit werden dat de NBA-finale bereikte – drie jaar nadat ze dat als nummer 5-zaad deden? . Dit waren niet zomaar 3-en, dat zullen ze je vertellen; het is basketbal. Het is een manier vinden om te winnen.
“We hadden veel twijfels over ons tijdens onze play-off-run”, zei Bam Adebayo, die schade aanrichtte binnen de boog en negen van Miami’s veertien velddoelpunten van twee punten maakte. “Er zijn mensen die zeggen dat we veel van de dingen die we hebben gedaan niet hadden kunnen doen. Dus voor mij en mijn team is het: waarom nu het vertrouwen verliezen? Met de rug tegen de muur, iedereen is al tegen ons, gebruik dat als brandstof.” Het lijkt erop dat mensen denken dat we zullen nemen wat ze zeggen, we kunnen het niet, en het in onze kleedkamer laten sluipen.
Natuurlijk zit er extra kracht in deze rivaliteit, en niet alleen door de code rood-controverse. Na Game 1 zei Celtics-centrum Kristaps Porziņģis over Adebayo: “Ik geef niet om hem. Ik geef om ons team en wat we proberen te bereiken.” Adebayo werd naar die opmerkingen gevraagd, zonder substantiële context.
“Ik zit niet op sociale media, dus ik hoor dat geluid niet”, zei Adebayo, die – gecombineerd met een zwerm vingers om hem heen – Porziņģis hielp beperken tot slechts zes punten bij 1-uit-9-schieten is wat het is. Hij kan zeggen wat hij wil. We gaan gewoon zaken doen.”
De twee teams begrijpen nu de wiskunde. Wat de Celtics niet kunnen evenaren, is hoeveel vertrouwen de Heat hieruit haalt. Je kon het horen vanuit de TD Garden-hal. Ze geloven, zelfs als jij dat niet doet.