China bereidt zich voor om vrijdag een maansonde te lanceren die aan de andere kant van de maan zou landen en zou terugkeren met monsters die inzicht zouden kunnen verschaffen in geologische en andere verschillen tussen het minder onderzochte gebied en de bekendere dichtstbijzijnde kant.
De ongekende missie zou de nieuwste vooruitgang zijn in een steeds geavanceerder en ambitieuzer ruimteverkenningsprogramma dat nu concurreert met de VS, nog steeds de leider in de ruimtevaart. In 2019 landde China al een rover op de andere kant van de maan, het eerste land dat dat deed.
Zonder blootstelling aan de aarde en andere afleidingen is de ietwat mysterieuze kant van de maan ideaal voor radioastronomie en ander wetenschappelijk werk. Omdat de andere kant nooit naar de aarde is gericht, is een relaissatelliet nodig om de communicatie in stand te houden.
De Chang’e-maansonde is vernoemd naar de Chinese mythische godin van de maan.
De sonde wordt gedragen door een Long March-5 YB-raket die vrijdagavond zal opstijgen vanaf het Wenchang Launch Center op de zuidelijke tropische eilandprovincie Hainan, aldus de China National Space Administration. Het lanceervenster is van 17.00 tot 18.00 uur met een streefdatum van 17.27 uur
Grote menigten verzamelden zich op de stranden van Hainan om de lancering bij te wonen, die plaatsvindt tijdens de vijfdaagse meivakantie in China.
Nadat hij in een baan om de maan heeft gedraaid om de snelheid te verminderen, zal de lander zich van het ruimtevaartuig scheiden en beginnen met het verzamelen van monsters zodra deze neerdaalt. Het zal dan opnieuw verbinding maken met de terugkeerder voor de reis terug naar de aarde. De hele missie zal 53 dagen duren.
In 2020 stuurde China monsters terug van de nabije kant van de maan, de eerste keer dat iemand dat deed sinds het Amerikaanse Apollo-programma in de jaren zeventig eindigde. Analyse van de monsters onthulde dat ze water bevatten in kleine korrels ingebed in het maanvuil.
Ook de afgelopen week keerden drie Chinese astronauten na de aankomst van een vervangende bemanning terug naar huis van een zes maanden durende missie op het in een baan rond het land draaiende ruimtestation.
China bouwde zijn eigen ruimtestation nadat het was uitgesloten van het Internationale Ruimtestation, grotendeels als gevolg van Amerikaanse zorgen over de volledige controle van het Chinese leger over het ruimteprogramma, te midden van een toenemende concurrentie op technologisch gebied tussen de twee geopolitieke rivalen. De Amerikaanse wet verbiedt vrijwel elke samenwerking tussen de Amerikaanse en Chinese ruimtevaartprogramma’s zonder expliciete goedkeuring van het Congres.
Het ambitieuze ruimtevaartprogramma van China heeft tot doel om tegen 2030 astronauten op de maan te zetten, rond hetzelfde jaar monsters van Mars terug te sturen en in de komende vier jaar drie maansondemissies te lanceren. De volgende staat gepland voor 2027.
Langetermijnplannen vereisen een permanente bemande basis op het maanoppervlak, hoewel deze zich nog in de conceptuele fase lijken te bevinden.
China voerde zijn eerste bemande ruimtemissie uit in 2003 en werd daarmee het derde land na de voormalige Sovjet-Unie en de VS dat iemand met eigen middelen de ruimte in stuurde.
De uit drie modules bestaande Tiangong, veel kleiner dan het ISS, werd in 2021 gelanceerd en 18 maanden later voltooid. Het biedt plaats aan maximaal zes astronauten tegelijk en is voornamelijk bedoeld voor wetenschappelijk onderzoek. De bemanning zal ook apparatuur voor de bescherming van ruimtepuin installeren, experimenten met ladingen uitvoeren en lessen luchtwetenschappen geven aan studenten op aarde.
China heeft ook gezegd dat het van plan is om uiteindelijk toegang tot zijn ruimtestation aan buitenlandse astronauten en ruimtetoeristen te bieden. Nu het ISS het einde van zijn levensduur nadert, kan China uiteindelijk het enige land of bedrijf zijn dat een bemand station in een baan om de aarde heeft.
Er wordt nog steeds aangenomen dat het Amerikaanse ruimtevaartprogramma een aanzienlijk voordeel heeft ten opzichte van dat van China vanwege zijn uitgaven, toeleveringsketens en capaciteiten.
De VS willen tegen eind 2025 een bemanning terugbrengen naar het maanoppervlak als onderdeel van een hernieuwde inzet voor bemande missies, met hulp van spelers uit de particuliere sector zoals SpaceX en Blue Origin. Ze zijn van plan te landen op de zuidpool van de maan, waar vermoedelijk permanent in de schaduw staande kraters gevuld zijn met bevroren water.