Barry Batchelor/PA Afbeeldingen/Getty Afbeeldingen
De belangrijkste attractie van Dorset, Engeland, is de gigantische Cerne Abbas, een 55 meter hoge figuur van een naakte man die een grote knuppel vasthoudt die in krijt is uitgehouwen op de top van een heuvel. Een paar historici bieden sterk bewijs dat deze figuur oorspronkelijk bedoeld was om Hercules uit de Griekse mythologie voor te stellen, misschien om de legers van de West-Saksen te inspireren, die de plek mogelijk als verzamelplaats hebben gebruikt. Ze presenteerden hun argumenten in een recent artikel gepubliceerd in het tijdschrift Speculum. De auteurs vonden ook een mogelijke vroege verwijzing naar de reus in teksten uit het midden van de 11e tot het begin van de 12e eeuw, een periode waarin het beeldhouwwerk mogelijk opnieuw werd geïnterpreteerd als een afbeelding van Sint Eadwold van Cerne.
“Het werd duidelijk dat de reus Cerne slechts het meest zichtbare was van een hele reeks vroegmiddeleeuwse kenmerken in het landschap”, vertelde medeauteur Helen Gittos, een vroegmiddeleeuwse historicus aan de Universiteit van Oxford, aan The Guardian. “Ik denk dat we een meeslepend verhaal hebben gevonden dat de reus beter dan ooit tevoren in het lokale landschap en de geschiedenis past, waardoor het van een geïsoleerd mysterie is veranderd in een actieve deelnemer aan de lokale gemeenschap en cultuur.”
Zoals eerder gemeld heeft de genereuze rechtopstaande fallus van Cerne Abbas Giant hem de bijnaam “Rude Man” opgeleverd, wat ongetwijfeld bijdraagt aan zijn populariteit als toeristische attractie. Archeologen hebben lang gespeculeerd over wanneer en waarom de geoglief is gemaakt.
De Cerne Abbas Giant werd gevormd door geulen van twee meter diep in een steile heuvel te graven en deze vervolgens te vullen met gebroken krijt. Sommige wetenschappers geloven dat de gin mogelijk teruggaat tot de ijzertijd als symbool van vruchtbaarheid. Lokale folklore stelt dat copulatie op het kruis van de reus een stel zal helpen een kind te verwekken, en op de top van de heuvel waar de reus is uitgehouwen, staat een aarden muur uit de ijzertijd die bekend staat als de Trendle. Er wordt echter geen melding gemaakt van dit cijfer in het onderzoek van de Opatija-landen uit de jaren 1540, noch in het onderzoek uit 1617, uitgevoerd door de Engelse cartograaf John Norden.
De vroegst bekende schriftelijke verwijzing naar de Cerne Giant komt voor in een rentmeesterrapport uit 1694 van de St Mary’s Church, Cerne Abbas, waarin de kosten van drie shilling worden vermeld om “ye Giant” te repareren. Er zijn ook verwijzingen naar de figuur in een brief uit 1734 van de toenmalige bisschop van Bristol en een brief uit 1738 van de antiquair Francis Wise. Het eerste onderzoek waarin de reus werd genoemd, werd in 1763 gepubliceerd en bevatte metingen en een tekening. Daarna komen de vermeldingen van reuzen vaker voor in de historische gegevens.
In 2021 verklaarden archeologen zichzelf “verbijsterd” toen analyse van sedimentmonsters de waarschijnlijke datering van het manerts terugbracht tot de laat-Saksische periode – een verrassend resultaat aangezien er uit die periode geen ander soortgelijk Krijt in de regio bekend is. . Veel archeologen en historici dachten dat het prehistorisch of postmiddeleeuws was, maar niet middeleeuws. In de jaren negentig vertrouwden archeologen op bodemmonsters om een andere bekende geoglief, het 110 meter lange witte paard van Uffington in Oxfordshire, te dateren tussen 1380 en 550 voor Christus. En de Long Man of Wilmington in East Sussex dateert uit de 16e eeuw.
De diepste monsters – genomen van de ellebogen en voeten van de reus – sluiten een prehistorische Romeinse oorsprong uit, wat erop wijst dat de reus waarschijnlijk voor het eerst werd gemaakt door de late Saksen tussen 700 en 1100 na Christus. Andere monsters wijzen echter op een latere datum, rond 1560, die nog steeds dateert van vóór de eerste geregistreerde vermelding van de reus in het rapport van de kerkvoogden uit 1694. Het kan zijn dat mensen Rude Man gedurende een zeer lange periode hebben herhaald, wat de verschillende data zou verklaren, evenals enig bewijs dat erop wijst dat de kenmerken van de gin in de loop van de tijd zijn veranderd. Uit een lidarscan uit 2020 bleek bijvoorbeeld dat de indrukwekkende fallus later is toegevoegd.