Central Park Five en Trump legden uit: NPR

Voormalig president Donald Trump verdedigde dinsdagavond eind jaren tachtig in New York opnieuw zijn acties rond de zaak Central Park Five (ook wel bekend als de Deported Five).

Na de brutale aanval van een New Yorkse jogger in Central Park in 1989 plaatste Trump paginagrote advertenties in de grote kranten van de stad waarin hij opriep tot terugkeer van de doodstraf voor de verantwoordelijken, wat de raciale spanningen in de stad nog verder aanwakkerde.

Vijf zwarte en Spaanstalige tienerjongens werden vals beschuldigd en brachten jaren in de gevangenis door voordat ze werden vrijgesproken via DNA en de bekentenis van een veroordeelde verkrachter en moordenaar.

Maar dinsdagavond zei Trump dat de vijf zwarte en Latino-tieners die destijds valselijk werden beschuldigd van misdaden ‘een persoon ernstig hebben verwond en er uiteindelijk één hebben vermoord’. Het slachtoffer in de zaak leeft nog, maar kampt met de gezondheidseffecten van zijn aanval op de lange termijn.

Dit is niet de eerste keer in de afgelopen jaren dat Trump ten onrechte beweert dat mannen verantwoordelijk zijn voor aanslagen.

Lees verder voor meer informatie over de zaak die opnieuw de krantenkoppen haalde.

Wat gebeurde er in april 1989?

In 1989 was Trisha Meli een 28-jarige investeringsbankier die aan het joggen was in Central Park toen ze op brute wijze werd geslagen en verkracht. Na de gewelddadige aanval lag Meili ongeveer twee weken in coma en had geen herinnering aan de aanval.

New York City had destijds te maken met een hoog aantal geweldsmisdrijven en de media besteedden uitgebreid aandacht aan de zaak. Op dezelfde avond dat Meili werd aangevallen, vertelden getuigen de media en de politie dat bendes tienerjongens voetgangers en andere joggers aanvielen, beroofden en sloegen.

De politie brengt een groep zwarte en Spaanstalige tienerjongens binnen – Antron McCray, Kevin Richardson, Raymond Santana, Corey Wise en Youssef Salam – en onderwerpt hen aan intensieve ondervragingen.

“De jongens werden de ‘Wolf Pack’ genoemd en werden al snel symbolen van de criminele dreiging die volgens de blanke New Yorkers hun stad had overgenomen”, zei Poynter destijds over de media.

Trump sprong in het mediacircus van de dag en kocht zijn paginagrote advertentie De New York Times en andere grote stadskranten.

Wat gebeurde er na hun arrestatie?

McCray, Richardson, Santana, Wise en Salam gingen kapot na urenlang ondervragen en bekenten op videoband – de jongens ontkenden uiteindelijk dat ze onder dwang waren gedwongen.

“Toen we werden gearresteerd, beroofde de politie ons meer dan 24 uur lang van eten, drinken en slapen”, schreef Salam. De Washingtonpost In 2016. “Onder dwang hebben we leugens bekend.”

Vijf pleitten niet schuldig, maar werden gevangengezet en zaten jarenlang in de gevangenis.

“Ook al waren we onschuldig, we brachten onze eerste jaren door in de gevangenis, gebrandmerkt als verkrachters”, schreef Salam in dat artikel uit 2016.

Deze zaak wordt door deskundigen op het gebied van het jeugdrecht vaak gebruikt als voorbeeld van de kwetsbaarheid van kinderen en adolescenten die worden blootgesteld aan het strafrechtsysteem. Hun hersenen zijn nog niet volledig ontwikkeld en uit onderzoek blijkt dat tieners vaker dan volwassenen een misdaad bekennen die ze niet hebben begaan.

De zaak is herhaaldelijk gebruikt als bewijs van een strafrechtsysteem dat bevooroordeeld is tegen gekleurde mensen.

Vijf mannen werden tot 2002 vrijgesproken nadat de veroordeelde verkrachter en moordenaar Matias Reyes schuldig had gepleit. Ray’s DNA werd vergeleken met een monster gevonden in Maile.

Na hun veroordelingen ontvingen de vijf mannen schikkingen van miljoenen dollars uit New York City.

Keer op keer heeft Trump vastgehouden aan de valse overtuiging dat mannen de schuldige zijn

Trump heeft zich nooit verontschuldigd voor het verwijderen van de paginagrote advertentie (waarin de vijf mannen niet expliciet werden genoemd) en decennia later blijft hij de bewering herhalen dat zij verantwoordelijk waren voor de aanval.

Salam schreef in zijn essay dat toen Trump tijdens de presidentiële race van 2016 naar de zaak werd gevraagd, hij zei: “Ze geven toe dat ze schuldig zijn.” En in een verklaring aan CNN destijds voegde Trump eraan toe: “Het is verwerpelijk dat de zaak werd afgehandeld met zoveel bewijsmateriaal tegen de politie die het oorspronkelijke onderzoek deed.”

Salam zei dat de beweringen van Trump schadelijk zijn en angst en druk veroorzaken.

“In sommige opzichten heb ik het gevoel dat ik weer voor de rechter sta. Ik weet hoe het is om een ​​jonge zwarte man zonder stem te zijn – zoals Trayvon Martin en Mike Brown, die werden vermoord en vervolgens gekruisigd in de pers. Zelfs als de Central Park Five werd door een rechtbank onschuldig bevonden, maar toch zijn we schuldig in de ogen van velen’, schreef Salam. ‘Het brengt een bepaald soort druk met zich mee.’

Drie jaar later, in 2019, zei Trump opnieuw: “Je hebt mensen aan beide kanten. Ze hebben hun schuld toegegeven.” De New York Times Rapport “Als je naar sommige aanklagers kijkt, vinden ze dat de stad deze zaak nooit had mogen schikken – dus laten we het daarbij.”

Salam, die op de Democratische Nationale Conventie met drie andere leden van de Expelled Five sprak en nu lid is van de gemeenteraad van New York, bevond zich in de spin room na het debat, waar hij Trump confronteerde. Op de vraag van verslaggevers of hij zich wilde verontschuldigen, wist de voormalige president niet wie Salam was.

D onafhankelijk Toen hij het incident rapporteerde, zei Trump: “Glimlachte en wees [Salaam]Rustig: ‘Het is goed, je staat aan mijn kant!'”

Volgens de krant leek Salam geschokt – ze steunt vice-president Kamala Harris – en zei: “Nee, nee, ik sta niet aan jouw kant!” voordat Trump wegliep.