Het was een druk weekend voor de Montreal Canadiens. Ze boekten zaterdagavond een 3-2 shootout-overwinning in Buffalo, maar herstelden zich na een wedstrijd en completeerden een back-to-back tegen de Nashville Predators in het Bell Center.
Montreal had niet het beste van zichzelf en viel met 2-1.
Wilde paarden
Gedurende het grootste deel van de eerste twee periodes probeerde Brendan Gallagher alle anderen bij de strijd te betrekken. Niemand leek benen te hebben. Het leek alsof iedereen door de bewegingen ging. In een lang seizoen van 82 wedstrijden zijn er nachten waarop niemand zijn benen of geest kan bewegen.
Dat wil zeggen: niemand anders dan Gallagher. Hij crashte op het net, werd boos op de scheidsrechters en was de hele tijd emotioneel betrokken. Eindelijk, na een afgekeurd doelpunt omdat werd geoordeeld dat Gallagher in de plooi was gecrasht waarin hij werd geduwd, vonden de Canadiens hun vorm en hun wil.
Jake Evans scoorde zijn eerste doelpunt sinds de openingsavond en zijn eerste doelpunt sinds afgelopen januari in het Bell Center. De opgetogenheid was duidelijk zichtbaar toen Evans luid genoeg schreeuwde om de opmerking te overstemmen. Montreal is terug in het spel.
De derde periode was de beste voor Montreal. Ze drongen aan op een gelijkspel tegen een team uit Nashville dat gisteravond ook speelde en niet bepaald vol energie was. Vanaf het einde van de tweede periode tot het einde van de wedstrijd had Montreal een schietvoordeel van 23 tegen 7.
Een gelijkmaker wisten ze echter niet te vinden. Slechts één doelpunt en weinig kansen. Al met al geen geweldige avond voor de paarden.
Wilde Geiten
Het is vermoeiend, de afgelopen drie weken hebben ze een lange lijst met verbeteringen aan het spel van Juraj Slafkovski getypt. Hij verbeterde in puckgevechten. Hij gooit zijn gewicht in het rond. Hij ziet er comfortabel uit aan de frontlinie met Cole Caufield en Nick Suzuki. Er blijft echter één grote zorg bestaan. Om de een of andere reden weigert Slafkovsky de puck te schieten. Hoe uitzonderlijk de kans ook is, deze zal niet afgaan. Het is duidelijk dat de rest van de competitie het heeft opgemerkt. In de eerste periode waren de Canadiens aan de macht, en de Predators lieten hem helemaal alleen aan de rechterkant van de muur.
Er is echt geen reden om een speler te dekken die de puck op 10 meter van het doel ontvangt en deze gewoon doorgeeft aan een andere speler, in plaats van hem naar het doel of one-timers te drijven. Het kan niet duidelijker zijn dat dit is wat Slafkovski moet doen.
Iedereen die überhaupt hockey heeft gezien, heeft deze opstelling al een miljoen keer gezien. De pass komt van de verdediger of van links als een kruispass, en de ontvanger komt op gang en laat hem scheuren.
Slafkovski zou zijn stokje alvast moeten aanhalen als de kans zich voordoet. Omdat het open wordt gelaten, zijn er veel kansen om te schieten. Penaltymoordenaars raken Caufield nog harder aan de linkerkant, wetende dat Slafkovsky niet schiet. Caufield zou veel meer ruimte hebben en beter vanuit betere posities kunnen schieten als Slafkovsky een schietdreiging zou zijn.
Het mooie van deze klacht over Slafkovski is dat niets gemakkelijker te corrigeren is. Niet dat het een vaardigheden zijn die hij niet heeft. We weten nog niet of hij vanaf die plek een krachtig schot heeft, want dat wil hij ons niet laten zien.
Het is tijd voor verandering. Schiet met de puck, Juraj. Zet je stick in positie als de pass binnenkomt en schiet er gewoon op. Het lijdt geen twijfel dat de technische staf dit punt zo hard mogelijk oppakt.
Wilde kaarten
December belooft een spannende maand te worden voor Lane Hutson, die door de Canadiens als 62e overall is geselecteerd in de 2022 NHL Entry Draft. Nadat hij vorig jaar records vestigde voor een verdediger, doet hij het dit seizoen nog beter aan de Boston University.
Toen hij vorig seizoen 48 punten scoorde in 39 wedstrijden, brak Hutson het scorerecord van de grote Brian Leetch sinds de jaren tachtig. Dat is in 2022 1,22 punten per gameclip. Dit seizoen haalt Hutson gemiddeld 1,33 punten per game. Zijn totaal is 20 punten in 15 wedstrijden.
Hij werd ook meer een doelpuntenmaker. Vorig seizoen had hij er vijftien en dit jaar heeft hij er al acht, met nog tweederde van het seizoen te gaan. Hij leidt ook alle universiteitsspelers in de hele Verenigde Staten met bijna 29 minuten ijstijd per wedstrijd.
Hij zal binnenkort een pauze nemen van de actie aan de Boston University om zich te concentreren op de Wereldkampioenschappen hockey voor junioren in Göteborg, Zweden. De Amerikanen hebben een geweldige ploeg en zouden de voorkeur moeten krijgen om de gouden medaille te pakken.
Hun verdediging is geweldig, waarbij Hutson waarschijnlijk wordt vergezeld door Ryan Chesley, Seamus Casey, Drew Fortescue, Sam Rinzel en Zeev Buium, speler van de Universiteit van Denver, die allemaal op hun hoede moeten zijn. Als je tegen de VS speelt, neem dan niet de straf, want die zul je waarschijnlijk wel betalen.
Zoek na de WJHC naar Hutson om te spelen in het Beanpot Tournament in Boston, met als grootste competitie de Boston College Eagles. Ze zijn twee van de beste teams in de staat, en de Eagles hebben een van de beste lijnen van het land: Will Smith, Ryan Leonard en Gabe Perreault. Vorig seizoen werden alle drie de spelers opgeroepen in de eerste ronde. Goede concurrentie voor Hutson om zijn niveau te meten.
Wanneer zijn seizoen eindelijk eindigt, eind maart of begin april, kun je verwachten dat GM Kent Hughes Hutson zo snel mogelijk zal contracteren. Hutson zou ongeveer de laatste twaalf wedstrijden beschikbaar zijn om voor de Canadiens te spelen.
Hutson wil dit seizoen graag profgeld gaan verdienen. De Canadiens willen graag dat zijn naam zo snel mogelijk wordt ondertekend.
Dit zijn spannende tijden voor hockeyfans in Montreal, met een aantal van de beste looks die ze in lange tijd hebben gehad. Met het onlangs enorm verbeterde spel van Juraj Slafkovski, de scorende ontsnapping van Filip Mesar, de gestage intelligentie van Owen Beck en de enorme diefstal van Hutson, heeft de inzending voor 2022 een kans om een van de beste van Montreal ooit te worden.
Niets kan tippen aan de beste versie van de franchise toen Trevor Timmins Ryan McDonagh, Max Pacioretty, PK Subban en Yannick Weber selecteerde. Deze zou echter ook vier vaste NHL-spelers kunnen hebben. Niets beters voor een wederopbouw dan het opstellen van vier sterke spelers in één jaar.
Brian Wilde, een sportschrijver uit Montreal, brengt je de Call of the Wilde op globalnews.ca na elke Canadiens-wedstrijd.
