Edin Terzić zei voor de terugwedstrijd dat Dortmund niet eens de halve finale zou hebben gehaald als de wedstrijd voor de favorieten was beslist. Nu staat het als vijfde geplaatste Bundesliga-team in hun tweede Champions League-finale in Londen in elf jaar.
Het was inderdaad Dortmund, en niet de favorieten, die meer controle hadden. Hij schakelde Dortmund uit, wiens team op minder dan de helft van de tegenstanders wordt gewaardeerd. En in de finale staat Dortmund, een club waarvan de meerderheidseigenaren de fans zijn, en niet de staat.
“Petje af voor het bereiken van de finale, waar het allemaal begon in 2013”, vertelde Marco Reus na afloop aan Amazon. “Het is gek dat we in de finale staan, niemand had gedacht dat dit mogelijk was.”
“Er is altijd een team dat naar de kwartfinales gaat waarvan de mensen niet verwachten dat ze daar zullen zijn, en dat team wilden wij dit jaar zijn”, zei Edin Terzić na afloop.
‘Ik drink meer dan één glas [of red wine] vanavond”, aldus Hans-Joachim Watzke, CEO van Borussia Dortmund.
Het geluk staat aan hun kant
Zoals alle grote teams hadden ze een flinke dosis geluk nodig. Nico Schlotterbeck vloog over het doel in plaats van naar binnen te gaan. Mats Hummels schaatste de rebound binnen en trok Ousmane Dembele centimeters buiten het strafschopgebied, niet binnen. Warren Zaire-Emery raakte vanuit een krappe hoek de paal toen het erop leek dat hij voorbestemd was om te scoren. Zowel Nuno Mendes als Vitiniha sturen afstandsschoten op de paal en de lat. De inzet van Mbappé belandt met nog vier minuten te gaan op de lat. PSG maakte een einde aan de gelijkspel nadat hij zes keer tegen de muur raakte en geen enkel doelpunt scoorde.
In beide wedstrijden was het geluk aan de kant van Dortmund, en de kalmte niet aan de kant van PSG, of zoals Reus later zei toen hem werd gevraagd of het houtwerk aan hun kant stond: “Wat maakt het uit? Niemand zal dat morgenochtend vragen, ze zullen alleen onze naam zien in de finale.”
Maar als we alleen maar over geluk praten, negeren we de manier waarop Dortmund speelde in wat nu een legendarische run naar de finale is geworden. Dortmund eindigde bovenaan de groep met PSG, Milan en Newcastle. Ze stonden tegenover PSV, versloegen op dramatische wijze Atletico Madrid en nu hebben ze de overweldigende favorieten zonder tegenvallers verslagen.
Toepasselijk dus dat dit team van entertainers de finale van de Champions League bereikte in een jaar waarin ze er het meest inconsistent uitzagen in de Bundesliga. Vorig seizoen verloren ze op de slotdag op hartverscheurende wijze de titel. Dit keer speelden ze tweemaal gelijk met Heidenheim en komen ze bij lange na niet in de buurt van de top drie.
Overwinning in jaren
Maar deze overwinning was het bewijs van een team dat zich op het perfecte moment bevond – Dortmund speelde voor de derde wedstrijd op rij dezelfde basiself – en een coach die laat zien dat hij op het hoogste niveau thuishoort. In 2013, de laatste keer dat Dortmund in de finale van de Champions League stond, was het Kevin Großkreutz, een fan die speler werd. Met Terzić is de fan nu een coach geworden. De verbindingen bij deze club blijven de kern.
“Daarom doen we het”, zei Terzic, terwijl hij beelden bekeek van zijn team dat feestvierde met fans en vrienden. “Vorig jaar wilden we het in ons stadion, maar de foto’s zagen er anders uit. Vanavond hebben we een deel daarvan terug kunnen geven aan onze fans.”
Misschien was er een element dat dit team dit seizoen heeft geholpen. Dit was een overwinning voor al die momenten waarop de mentaliteit van de club in twijfel werd getrokken, voor het trauma van de bomaanslag op de bus in 2017, voor Marco Reus, de iconische figuur van de club die onlangs zijn vertrek aankondigde na 12 jaar dienst die voorbijging met een aantal zware blessures in plaats van grote titels, voor fans die naar Parijs reisden en meer moesten betalen voor het goedkoopste ticket dan veel PSG-fans in Dortmund, voor een competitie die de rest van Europa liet zien dat het mogelijk was om van voetbal te genieten zonder het openen van de deur naar het ongebreidelde kapitalisme. Scènes van spelers, fans en families die daarna samen feest vierden, boden de gelegenheid om te herinneren wat deze club en iedereen die ermee verbonden is de afgelopen jaren heeft meegemaakt en waarom dat dit moment voor hen zo speciaal maakt.
Hummels de held
Voor een ploeg waarvan de stukken eindelijk in elkaar pasten, was het niet meer dan logisch dat Mats Hummels de man van de wedstrijd won. De 35-jarige heeft dit seizoen elke minuut in Europa gespeeld, en hoewel er dit seizoen dips zijn geweest, zijn er ook tal van vintage optredens geweest van de ervaren verdediger, en vanavond in Parijs was daar weer een voorbeeld van. Been uitgestrekt om Mbappé te ontkennen, 78% van zijn pogingen gewonnen, en in game 506 misschien wel het belangrijkste doelpunt uit zijn carrière.
In 2017 zei voormalig Arsenal-manager Arsene Wenger over PSG’s aankoop van Neymar voor € 222 miljoen: “Als het land de club bezit, is alles mogelijk.”
Alles, zo lijkt het, behalve de Champions League-titel. Sinds de overname van Qatar heeft PSG één finale bereikt. Borussia Dortmund gaat nu voor de tweede plaats in dezelfde periode.