De angstaanjagende mogelijkheid dat de bliksem op een dag de historische windmolen zou treffen, bracht Andrew Farrell in verwarring. Een bliksemschicht die vijf keer heter is dan het oppervlak van de zon, verandert het vocht in een van de balken van de molen onmiddellijk in stoom, waardoor het explodeert. Wat als een woedende brand het 160 jaar oude gebouw zou overspoelen? Misschien wel het meest verontrustend was dat hij de gedachte niet van zich kon afschudden dat deze nachtmerrie elk jaar waarschijnlijker zou kunnen worden – als gevolg van de klimaatverandering.
Daarom besloot Farrell van de Broads Authority, een Britse overheidsinstantie, een bliksembeveiligingssysteem te installeren bij Mutton’s Mill, een 19e-eeuwse windmolen die op het vlakke, uitgestrekte heidelandschap in Oost-Engeland staat dat bekend staat als de Norfolk Broads.
“Deze molens steken als perfecte kanalen de lucht in”, zegt Farrell. Binnen Mutton’s Mill bevindt zich een zeldzaam waterrad, dat ooit werd gebruikt om de moerassen hier droog te leggen voor landbouwdoeleinden. De molen zelf is een beschermd historisch gebouw van 23 meter hoog, inclusief de wieken. Er zijn de afgelopen jaren duizenden euro’s uitgegeven aan de restauratie ervan.
Nu zijn de bevestigde geleidende staven aan de uiteinden van de vier armen van het molenzeil op hun plaats, klaar om de boze bliksem op te vangen en deze onschadelijk over te brengen naar de staven die begraven liggen in het nabijgelegen moeras. Farrell is ervan overtuigd dat dit de historische structuur kan redden. Hoewel hij eraan toevoegt: ‘Weet je, als hij hem slaat, zal hij de uil die daar hangt waarschijnlijk de bejesus laten schrikken.’
Volgens de Britse Royal Meteorological Society kan de lucht voor elke graad opwarming van de atmosfeer ongeveer 7 procent meer vocht vasthouden. Warmere, vochtigere lucht betekent een groter risico op onweersbuien en dus op blikseminslagen, aldus het Genootschap. Farrell zegt anekdotisch dat hij al een toename van de stormactiviteit in Norfolk heeft gezien. Wetenschappers zijn nog steeds niet zeker van de mate waarin de frequentie van bliksem wereldwijd zou kunnen toenemen. Maar organisaties nemen de dreiging al serieus en zijn stilletjes bezig om gebouwen en kritieke infrastructuur te beschermen tegen toekomstige aanvallen.
Gebaseerd op informatie gevonden in online documenten, is Scottish Water een van de instanties die momenteel de risico’s beoordeelt, die van mening is dat blikseminslagen op biogaslocaties potentieel waarschijnlijker worden – dergelijke incidenten kunnen werknemers of leden van het publiek schade toebrengen. De Internationale Burgerluchtvaartorganisatie overwoog op haar beurt de mogelijkheid van frequentere blikseminslagen die verstoringen in de vluchtschema’s zouden veroorzaken, vliegtuigen zouden beschadigen of radartorens zouden uitschakelen. Network Rail UK kijkt in een presentatiedocument ook naar de bedreiging voor seingeving en elektrische apparatuur op het spoor.
En in een rapport uit 2021 zei National Grid Electricity Transmission, het bedrijf dat het hoogspanningselektriciteitsnetwerk in Engeland en Wales onderhoudt, dat het al “bewijs had verzameld dat de blikseminslagen rond ons terrein in sommige gebieden toenemen”. Hoewel het systeem momenteel grotendeels veerkrachtig is, aldus het rapport, “zal in de toekomst rekening moeten worden gehouden met de impact van verbeterde blikseminslag.”
Ook het Amerikaanse ministerie van Defensie maakt zich zorgen over blikseminslag, zegt Caroline Baxter, senior adviseur bij de Strategic Risk Council. “Iets dat ondergewaardeerd wordt, is het risico dat militaire installaties lopen door de gevolgen van klimaatverandering – inclusief zaken als blikseminslag”, zegt ze, waarbij ze opmerkt dat sommige staten bijzonder gevoelig zijn voor blikseminslag, zoals Louisiana en Georgia, waar ook een grote militaire basis ligt. .