Bij de Soedanese ramp raakt het voedsel op terwijl de wapens vrijelijk stromen

U leest een fragment uit de WorldView-nieuwsbrief. Meld u aan om de rest gratis te krijgeninclusief nieuws van over de hele wereld en interessante ideeën en meningen die u moet weten, afgeleverd in uw inbox op maandag, woensdag en vrijdag.

Een van de ergste hongersnoden in decennia staat op het punt uit te breken in het derde grootste land van Afrika. Soedan is al meer dan vijftien maanden in de greep van verwoestende burgeroorlogen die tot onnoemelijke rampen en verschrikkingen hebben geleid. Hoewel de aantallen slachtoffers verre van duidelijk zijn, suggereerde de Amerikaanse topgezant voor de regio onlangs dat maar liefst 150.000 mensen zouden kunnen zijn omgekomen sinds het conflict tussen de twee rivaliserende krijgsheren vorig jaar explodeerde. De Verenigde Naties beweren nu dat ongeveer 750.000 mensen op de rand van de hongerdood staan. Westerse functionarissen vergelijken wat er gebeurt met de hongersnood in Somalië in 2011, waar een kwart miljoen mensen omkwamen, waarvan de helft kinderen.

De enorme gevolgen van de oorlog worden al in superlatieven gemeten: Soedan is de thuisbasis van ‘s werelds grootste interne ontheemdingscrisis, waarbij ongeveer 11 miljoen mensen door de gevechten hun huizen hebben moeten ontvluchten. Soedan is de thuisbasis van de grootste onderwijscrisis ter wereld, waarbij de meeste scholen gesloten zijn en ongeveer 19 miljoen kinderen geen lessen kunnen volgen. En het is de thuisbasis van de grootste hongercrisis ter wereld: naar schatting 26,6 miljoen mensen – meer dan de helft van de bevolking – zijn volgens VN-agentschappen ‘voedselonzeker’, terwijl 14 gebieden van het land zijn verklaard ‘met hongersnood’.

Het land wordt verscheurd door troepen die loyaal zijn aan twee voormalige bondgenoten: Abdel Fattah al-Burhan, opperbevelhebber van het Soedanese leger, en Mohamed Hamdan Dagalo, algemeen bekend als Hemedti, hoofd van de Rapid Support Paramilitary Forces, een factie die volgt op zijn voorgangers in de genocidale campagnes van de Janjaweed-militie in de westelijke regio van Darfur, twintig jaar geleden. In plaats van de strijdbijl te begraven, lijken beide partijen van plan hun vijanden verder te laten bloeden terwijl de oorlog zich over het land verspreidt nadat deze in april 2023 in de hoofdstad Khartoum uitbrak.

Ze geven elkaar de schuld van het lijden van de burgerbevolking, met talloze berichten over bloedbaden, massaverkrachtingen en andere misdaden. Bombardementen en luchtaanvallen verpletteren zonder onderscheid nederzettingen. Er zijn gedocumenteerde gevallen van oorlogsmisdaden, vooral waarbij de RSF en geallieerde milities etnische niet-Arabieren afslachtten in steden die ze veroverden. Wijdverbreide plunderingen en geweld hebben de oogsten in de hele Soedanese landbouwsector verwoest, en hulpgroepen klagen over ernstige problemen bij het verkrijgen van hulp in het land.

Katharine Houreld van The Post reisde in juni naar Soedan om de grootste ontheemdingscrisis ter wereld met eigen ogen te aanschouwen. (Video: Katharine Houreld, Jon Gerberg/The Washington Post)

Een team van mijn collega’s van de Washington Post toerde onlangs door vijf steden in Soedan vertelde over de omvang van de ramp. “Op de eerstehulpafdelingen wuifden de handen van moeders baby’s toe die worstelden met het inademen van twijgachtige knobbeltjes, en andere ouders vertelden over slapende kinderen die in hun bed stierven toen artilleriegranaten in hun buurt vielen”, zeiden ze. “Zowel gevangenen als soldaten spraken over jonge mannen die ver van huis werden neergeschoten, terwijl hun lijken rotten in de hitte, voordat ze in ongemarkeerde graven werden gedumpt.”

De strijdende partijen zijn overeengekomen deel te nemen aan nieuwe gesprekken, geholpen door een gezamenlijke inspanning onder leiding van de VS en Saoedi-Arabië, die volgende maand in Zwitserland zullen plaatsvinden. “De gesprekken in Zwitserland hebben tot doel een einde te maken aan het geweld in het hele land, humanitaire toegang mogelijk te maken voor iedereen in nood, en een krachtig monitoring- en verificatiemechanisme te ontwikkelen om de uitvoering van welke overeenkomst dan ook te garanderen”, zei staatssecretaris Antony Blinken in een toespraak. verklaring van vorige week.

Het conflict werd onderbroken door talloze valse dageraaden, met herhaalde wapenstilstanden en wapenstilstanden die nauwelijks dagen, zo niet uren, duurden nadat ze waren bereikt. Hulporganisaties waarschuwen dat het Soedanese leger – dat de factie vertegenwoordigt die formeel door de Verenigde Naties wordt erkend als de Soedanese regering – de stroom van cruciale voedselhulp naar de door de RSF gecontroleerde westelijke gebieden van het land verstoort. De voorraden die wel de grens overschrijden, zijn vaak kwetsbaar voor afleiding of plundering, terwijl de razernijen van de RSF door de graanproducerende regio’s van Soedan bijdragen aan voedseltekorten.

Voor hulpgroepen zijn de toegang tot kwetsbare gemeenschappen en de middelen die nodig zijn om hen te helpen schaars. Tijdens een donorconferentie in Parijs in april werd ongeveer 2 miljard dollar aan toezeggingen voor Soedan opgehaald – slechts de helft van het door de Verenigde Naties gevraagde bedrag – maar de toegezegde fondsen moeten nog volledig worden gerealiseerd.

“In een vorige week gepubliceerde studie zei Mercy Corps dat een kwart van de kinderen in de centrale staat Darfur zo ondervoed was dat ze snel zouden kunnen sterven”, meldde de New York Times. “Experts zeggen dat alleen het Wereldvoedselprogramma, ‘s werelds grootste humanitaire organisatie met een budget van 8,5 miljard dollar vorig jaar, over de middelen en expertise beschikt die nodig zijn om een ​​noodoperatie op grote schaal op te schalen. Maar zonder ongehinderde toegang tot de grens blijkt het verlenen van hulp een enorme uitdaging.”

Fotojournalist Diana Zeyneb Alhindawi reisde in februari 2024 naar Darfur, Soedan, om verslag te doen van de honger tijdens een van ‘s werelds grootste ontheemdingscrises. (Video: Diana Zeyneb Alhindawi, Zoeann Murphy/The Washington Post)

De oorlog woedt, zij geven er vorm aan een struikgewas van tegenstrijdige geopolitieke belangen. “De [Sudanese military] wordt momenteel politiek of materieel gesteund door Egypte, Iran en Oekraïne”, zegt Ilhan Dahir van het American Institute of Peace. “Ondertussen wordt de RSF naar verluidt gesteund door de Wagner Group, een Russische huursoldatengroep, en de VAE, die naar verluidt wapens hebben gestuurd om Hemedti te steunen in een poging om ‘de islamistische invloed’ in Soedan te verminderen als onderdeel van een grotere strategie van de Emiraten in de Verenigde Arabische Emiraten. regio. Aanhoudende externe inmenging in Soedan zal de oorlog waarschijnlijk verlengen.”

Een briefing van mensenrechtengroep Amnesty International vorige week wees op een “gestage stroom van wapens” in het conflict. De groep documenteerde de aanwezigheid van nieuwe wapens en munitie uit landen zo divers als China, Rusland, Servië, Turkije, de VAE en Jemen, die “in grote hoeveelheden in Soedan” werden geïmporteerd en zich vervolgens verspreidden op de slagvelden, ook in de donkere regio van Darfur. , dat valt onder het VN-wapenembargo dat al twintig jaar duurt.

“Ons onderzoek toont aan dat wapens die het land binnenkomen in handen zijn gegeven van strijders die ervan worden beschuldigd het internationale humanitaire recht en de mensenrechten te hebben geschonden”, zegt Deprose Muchena van Amnesty in een verklaring. “Het is duidelijk dat het huidige wapenembargo, dat momenteel alleen geldt voor Darfur, volkomen ontoereikend is en moet worden bijgewerkt en uitgebreid tot heel Soedan. Dit is een humanitaire crisis die niet kan worden genegeerd.”