“We willen absoluut niet de ‘Wolfsburg Cup’ winnen, zoals sommige mensen het misschien noemen. We willen hem winnen [German] Cup, en dan kunnen we het dit jaar misschien iets anders noemen.”
Voetballer Georgia Stanway is niet boos. De Engelse middenvelder scoorde het eerste doelpunt toen Bayern München zaterdag Bayer Leverkusen met 2-1 versloeg, waardoor de Bundesliga behouden bleef en de club op de rand van een eerste binnenlandse dubbel in hun geschiedenis stond. De finale van de Duitse beker op 9 mei tegen Wolfsburg, de normzetter in het Duitse vrouwenvoetbal en winnaar van de laatste negen opeenvolgende bekers, is niet iets waar de 25-jarige zich zorgen over maakt.
“We weten dat wanneer we tegen Wolfsburg spelen, we niet weten wat we gaan krijgen”, zei Stanway tegen DW. “Die wedstrijden zullen hevig zijn en van echt hoge kwaliteit.
“De druk is groot, maar als team bevinden we ons op een heel goede plek. Ik ben opgewonden en het is echt moeilijk om niet over mezelf heen te komen.”
De WK-kater is al lang voorbij
Stanway heeft weinig tijd gehad om zich terug te trekken uit de wedstrijd sinds Engeland afgelopen augustus de WK-finale verloor van Spanje. Het verlangen van de middenvelder om door te breken haalde haar echter in.
“Na het WK ging het goed met mij, want ik wilde gewoon verder en hopelijk zou die tijd genezen”, zei ze. “Het drong pas rond december tot me door. Mijn lichaam en geest waren niet in orde. Ik was de hele tijd moe, ik heb nog nooit in mijn leven zo veel geslapen. De optredens die ik uitvoerde waren niet op het niveau dat ik wou zijn.”
Uiteindelijk besefte Stanway dat hij een pauze nodig had.
“Ik wist dat de reden dat ik niet meedeed aan mijn A-game was dat ik mijn leven beu was. Ik moest naar huis om mijn familie te zien.”
Stanway schreef haar terugkeer naar vorm en haar algehele verbetering toe aan de aanpak van Bayern-hoofdcoach Alexander Strauss.
“Ik heb nog nooit een manager gehad die zo benaderbaar was”, legt Stanway uit. ‘Hij geeft om alles, misschien wel te veel.
“Hij geeft om alles wat er in je leven gebeurt en alles wat er in je voetbal gebeurt, omdat hij weet dat alles iemand anders kan beïnvloeden.
“Ik had het helemaal gehad met Sarina Wiegman [England manager], maar jij hebt die vrouwelijke connectie. Dat heb ik nog nooit gehad met een mannelijke manager.”
Een artiest op en naast het veld
Als ze suggereert dat Stanway’s reset thuis haar enige bron van troost is, zou ze de verbinding missen die ze nog steeds met München maakt. Onlangs is ze begonnen met het verwezenlijken van een andere unieke passie: tattoo-artiest zijn.
“Het is mijn manier om er even helemaal tussenuit te zijn”, legde ze uit. “Gewoon even tot rust kunnen komen. De beloning daarna is bijzonder.”
Nadat ze een tattooshop had bezocht toen ze voor het eerst naar de stad verhuisde, kreeg Stanway een band met de artiesten en ontdekte dat het een therapeutische oefening werd.
“Het is heel zenuwslopend, maar je moet daarbij kalm blijven. Je krijgt een adrenalinekick omdat je zojuist iemand blij hebt gemaakt.”
Kom weer in vorm
Stanway heeft dat dit seizoen duidelijk ook op het veld gedaan, want haar tenue was een van de bestsellers toen de club eerder dit jaar een speciaal damestenue uitbracht.
Het is geen toeval dat het meest overtuigende optreden van de Beieren samenviel met Stanway’s terugkeer naar vorm. Vijf doelpunten in haar laatste vijf optredens in alle competities benadrukten haar aanvallende kwaliteiten, maar haar impact is veel groter dan het maken van doelpunten.
Alles aan de Engelse middenvelder vormt de kern van waarom Bayern twee overwinningen verwijderd is van het winnen van de eerste dubbel in de geschiedenis van de club, een prestatie die hen een welverdiende pauze in het laagseizoen zou opleveren.
“Eigenlijk is het voor mij deze zomer een kans om uit te rusten”, gaf Stanway toe. “Dit wordt mijn eerste vrije zomer sinds 2016, van jeugdtoernooien tot EURO/Wereldbekers.”
“Hoe teleurgesteld ik ook ben dat ik niet naar de Olympische Spelen ga omdat ik graag Team GB zou vertegenwoordigen, ik weet ook dat mijn lichaam en mijn geest toe zijn aan een pauze. Het lijkt me het perfecte moment.”
Bewerkt door James Thorogood