De MacBook-lijn is in een diepere identiteitscrisis terechtgekomen. De nieuwe MacBook Air M3 is een directe verbetering ten opzichte van zijn voorganger, met hetzelfde strakke Pro-achtige ontwerp met verzonken luidsprekers en vier kleuropties. Het trackpad is nog steeds zo soepel als een Zamboni-ijsbaan. Gecombineerd met verschillende nieuwe levenskwaliteitskenmerken is de ervaring nog verfijnder geworden.
Maar de MacBook-serie is drukker dan ooit, met de 13-inch Air, 15-inch Air en de instapmodel 14-inch Pro die allemaal strijden om ruimte. En de basismodellen, die beginnen bij $1.099 voor de 13-inch en $1.299 voor de 15-inch, hebben nog steeds niet genoeg geheugen of opslagruimte voor de prijs. Dit maakt het gemakkelijk om meegesleept te worden in een duizelingwekkende reeks upgrades die u honderden dollars kunnen kosten. Dus hoewel de MacBook Air zelf beter is dan ooit, was het uitzoeken welke MacBook je moest kopen het moeilijkste ooit.
De Air M3’s zijn vrijwel identiek aan de nog steeds uitstekende Air M2’s, die voor $ 100 minder te koop zijn. Ze hebben dezelfde behuizing, scherm, batterij, luidsprekers, webcam, poorten en configuratie-opties – en de middernachtkleur verzamelt nog steeds genoeg vingerafdrukken om er een hobby van te kunnen maken. Maar een paar belangrijke upgrades maken het nieuwe model de $100 extra zeker waard: de processor van de M3 is iets sneller, de microfoon en Wi-Fi zijn beter, en het allerbelangrijkste: Apple heeft de opslagsnelheid op de 256 GB-versie verdubbeld, waarmee een grote bug is opgelost met de basis M2 Air.
De meest opwindende nieuwe functie voor sommigen is dat de MacBook Air M3 nu twee externe monitoren kan voeden met gesloten deksel, terwijl de M2 en M1 er slechts één kunnen voeden. Ik denk niet dat ik het enthousiasme van sommige mensen over deze nieuwe functie kan evenaren, maar ik vind het leuk hoe snel het hoofdscherm overschakelt van de MacBook Air naar de andere monitor nadat het deksel is gesloten. Ik heb deze nieuwe functie getest met twee 27-inch studiodisplays, en ja, het werkte zonder problemen. Bij elke Windows-installatie met meerdere monitoren die ik ben tegengekomen, inclusief de mijne, duurt het langer om te registreren wanneer een nieuw beeldscherm wordt aangesloten.
De Air is verkrijgbaar in 13-inch en 15-inch modellen; afgezien van het schermformaat zijn de verschillen klein. De luidsprekers van de 15-inch Air M3 zijn merkbaar luider, met een bredere frequentierespons op lagere niveaus. Dragula van Rob Zombie spelen terwijl ik uien bakte in mijn keuken klonk bijna niet te onderscheiden van het spelen van hetzelfde nummer op de MacBook Pro 14 M2 Max van mijn partner. De 15-inch heeft ook een grotere batterij (66,5 Wh vs. 52,6 Wh) voor het grotere scherm, maar gaat net zo lang mee als de 13-inch, van zonsopgang tot bedtijd. Hun beeldschermen zijn identiek, afgezien van de grootte, en de rest van hun configuratie-opties zijn hetzelfde, behalve de goedkopere octa-core CPU / octa-core GPU-combinatie die alleen in de configuratie van $ 1.099 zit voor de 13-inch Air M3 (of , zoals ik het graag noem, de basisversie).
Apple stuurde me MacBook Air in beide formaten, met elk 16 GB geheugen en 512 GB opslag, en een octa-core CPU / 10-core GPU. De Air M3’s zijn 16 tot 18 procent sneller in single-core en multi-core verwerking dan de M2 met hetzelfde aantal CPU- en GPU-cores. Dus alles wat u op een standaard MacBook Pro kunt doen, kunt u ook op een MacBook Air doen. De basis MacBook Pro M3 met dezelfde processor heeft iets betere multi-core prestaties dan de 13-inch Air, waarschijnlijk vanwege de actieve koeling, maar wordt feitelijk verslagen door de 15-inch Air, waarschijnlijk vanwege de grotere, passieve koeler van die Air . Geen van deze machines is echter ontworpen voor zware, multi-core werklasten. Dat is Pro-territorium, waar M3’s meer cores en meer geheugen hebben voor meer geld.
Het laden en bewerken van Illustrator-bestanden ging net zo snel als op de MacBook Pro M2 Max, evenals het gebruikelijke doom-scrollen, het stapelen van browsertabbladen en andere dingen die uw productiviteit verhogen en er tegelijkertijd afstand van doen. Ik was verrast door de prestaties van het spel Schaduw van de Tomb Raider En Doodsstranding, hoewel de graphics op de laagste instellingen moeten staan om dichtbij de 60 fps te komen. Bij de hoogste instellingen daalden de prestaties tot gemiddeld 25 fps.
Sinds we de M3 MacBook Pro en M2 MacBook Air hebben getest, zijn enkele benchmarks veranderd. Voor de duidelijkheid hebben we besloten deze oudere resultaten niet mee te nemen.
Apple maakt zich druk over het feit dat hardwareversnelde ray tracing voor het eerst naar de MacBook Air komt via de M3-chip. Maar er zijn geen ray-tracing-games die native op macOS kunnen worden gespeeld – en zelfs als die er wel zouden zijn, betekent het gewoon niet veel op standaard M3-chips, omdat ze niet genoeg GPU-cores of geheugen hebben om die effecten te reproduceren. . Apple gebruikt gepoold geheugen in zijn processors, dus CPU- en GPU-kernen worden uit dezelfde pool geleend. Als je een complexe 3D-scène probeert weer te geven met veel lichtbronnen en gedetailleerde texturen, zoals het Barbershop-demo-traceringspad van Blender, zal de machine geen beschikbaar GPU-geheugen meer hebben voordat hij klaar is. (Ik heb dit op beide M3 Airs geprobeerd, en het gebeurde, zelfs met 16 GB geheugen.) En aangezien de MacBook Airs passief worden gekoeld, is er niets dat de processor ervan weerhoudt uit te schakelen als het te warm wordt.
Ik ben niet de eerste die dit zegt De rand, maar het feit dat de processors uit de M-serie van Apple uniform geheugen hebben, betekent niet dat ze meer kunnen doen met minder. Door het geheugen van de computer op dezelfde chip te plaatsen als de processor en de geïntegreerde grafische kaart, wordt de communicatieafstand tussen deze componenten eenvoudigweg verkort. De hoeveelheid overgedragen gegevens verandert niet, en daarom is het gekmakend dat Apple zijn Air-basismodellen nog steeds configureert met een schamele 8 GB geheugen en nog steeds exorbitante prijzen rekent om meer toe te voegen.
Alle kleine maar leuke upgrades van de M3 zijn de extra $ 100 ten opzichte van de M2 Air waard, vooral op het basismodel voor snellere opslag. Maar dat is ook waar je de upgradestroom van Apple tegenkomt: 8 GB geheugen en 256 GB opslagruimte is nog steeds niet genoeg voor een moderne laptop die je niet kunt upgraden. Als je van plan bent de computer langer dan een paar jaar te houden, wil je nog eens $ 400 uitgeven om het geheugen en de opslag te verdubbelen, waardoor een MacBook Air van $ 1.099 een MacBook Air van $ 1.499 wordt. Ik ben nog steeds boos dat Apple $ 200 vraagt om te upgraden naar 512 GB, terwijl de snelheid gelijk is aan die van een vijf jaar oude M.2 PCIe 3.0 SSD die ongeveer $ 80 kost.
Als je naar het hele MacBook-ecosysteem kijkt, geldt dat hoe meer je upgradet naar de Air, hoe gemakkelijker het is om te rechtvaardigen dat je iets meer uitgeeft aan iets krachtigers. De 15-inch Air begint bijvoorbeeld bij $ 1.299. Een upgrade naar 16 GB geheugen en 512 GB opslag (mijn aanbevolen configuratie) brengt het op $ 1.699. Maar voor slechts $ 100 meer kun je de MacBook Pro 14 M3 krijgen, die $ 1.799 kost voor dezelfde hardwareconfiguratie met een kleiner scherm, maar over meer levenskwaliteitskenmerken beschikt: een scherm van hoge kwaliteit met een hoge verversingssnelheid, plus een SDXC-kaartlezer en een HDMI-poort, en hetzelfde luidsprekersysteem. Om nog maar te zwijgen van de koelventilator die de thermiek van de M3 helpt behouden.
Nou, wacht even. Als je $ 1.799 wilt uitgeven voor een MacBook Pro met een standaard M3-chip, kun je ook de M3 Pro-versie bekijken voor $ 1.999. Dat is de beste waarde voor uw geld… toch? Maar 16 GB geheugen lijkt niet professioneel genoeg. Je kunt beter nog eens $ 200 uitgeven om te upgraden naar 24 GB. Zie je, als de upsell-strategie van Apple in werking treedt, is het maar al te gemakkelijk om meer uit te geven dan je eigenlijk nodig hebt aan een laptop.
Er zijn mensen zoals mijn moeder voor wie een standaard 13- of 15-inch MacBook Air M3 voorlopig prima zou zijn. Ze schrijft voornamelijk e-mails en kijkt films met haar huidige MacBook, maar aangezien het geheugen niet uitbreidbaar is, is het de moeite waard om de extra $ 200 uit te geven om de levensduur met een paar jaar te verlengen. De meeste middelbare scholieren en studenten in de geesteswetenschappen kunnen met hetzelfde rondkomen, maar nogmaals: alles minder dan 16 GB geheugen en 512 GB opslag is niet ideaal, vooral niet op de lange termijn.
De MacBook Air is nog steeds een van de beste laptops die je kunt kopen voor algemeen gebruik, en aangezien je de upgradestroom van Apple niet volledig kunt vermijden, is het uitgeven van $ 100 extra om een M3 in plaats van een M2 te kopen een kleine aardappel vergeleken met hoe ver weg de upgrade-trechter die je nodig hebt, zou kunnen wegnemen. Als je een M1 Air of ouder hebt en het prima vindt om de wigvorm op te geven, zul je een geweldige tijd hebben met de M3 Air, zolang je het geheugen maar upgradet. En misschien een magazijn. Of geef misschien nog meer uit om in plaats daarvan de Pro te kopen.