De uitgever van het wetenschappelijke tijdschrift Sage heeft belangrijke abortusstudies ingetrokken die zijn geciteerd door anti-abortusgroepen in een rechtszaak die de wettelijke goedkeuring van het abortusmedicijn mifepriston ongedaan wilde maken – een zaak die het Amerikaanse Hooggerechtshof heeft bereikt en gepland staat voor een hoorzitting 26 maart. Maart.
Maandag kondigde Sage de terugtrekking aan van drie onderzoeken, allemaal gepubliceerd in het tijdschrift Health Services Research and Managerial Epidemiology. Alle drie werden geleid door James Studnicki, die werkt voor het Charlotte Lozier Institute, de onderzoeksafdeling van Susan B. Anthony Pro-Life America. De uitgever zei dat de intrekkingen gebaseerd waren op verschillende kwesties die verband hielden met de methoden, analyses en presentatie van het onderzoek, evenals op niet bekendgemaakte belangenconflicten.
Twee onderzoeken zijn door anti-abortusgroepen aangehaald in hun rechtszaak tegen de Food and Drug Administration (FDA).Alliantie voor Hippocratische Geneeskunde versus FDA), waarin werd betoogd dat de wettelijke goedkeuring en regulering van mifepriston illegaal was. De twee onderzoeken werden ook aangehaald door districtsrechter Matthew Kacsmaryk in Texas, die afgelopen april een voorlopig bevel uitvaardigde om de goedkeuring van de FDA voor mifepriston in 2000 in te trekken. Een conservatief panel van rechters van het 5th Circuit Court of Appeals in New Orleans vernietigde die uitspraak maanden later gedeeltelijk, maar het Hooggerechtshof schortte het bevel van de lagere rechtbank op in afwachting van de beroepsprocedure.
Mifepriston, dat door de FDA en medische experts als veilig en effectief wordt beschouwd, wordt bij meer dan de helft van de abortussen in de VS gebruikt.
Kritiek
Te midden van het juridische geschil kregen de nu ingetrokken onderzoeken onmiddellijk kritiek van deskundigen, die op tekortkomingen wezen. Van de drie is het meest invloedrijke en kritische onderzoek uit 2021 getiteld “A Longitudinal Cohort Study of Emergency Department Use After Chemical and Surgical Mifepristone Abortions, 1999-2015” (pdf). Uit het onderzoek bleek dat tot 35 procent van de vrouwen die Medicaid gebruikten en tussen 2001 en 2015 een medische abortus ondergingen, binnen 30 dagen daarna een spoedeisende hulp bezochten. Zijn belangrijkste bewering was dat abortussen door medicatie tot een hoger aantal bezoeken aan de spoedeisende hulp leidden dan chirurgische abortussen.
Critici merkten een aantal problemen op: in het onderzoek werd gekeken naar alle bezoeken aan de spoedeisende hulp, niet alleen naar abortusgerelateerde bezoeken. Dit kan ook medische zorg omvatten buiten abortusgerelateerde aandoeningen, omdat mensen die Medicaid gebruiken vaak geen eerstelijnszorg hebben en hun toevlucht nemen tot bezoeken aan de spoedeisende hulp voor routinematige zorg. Toen onderzoekers probeerden het aantal bezoeken te beperken tot alleen bezoeken die verband hielden met abortus, voegden ze medische codes toe die geen verband hielden met abortus, zoals codes voor buitenbaarmoederlijke zwangerschap, en legden ze niet de ernst vast van de aandoening die tot het bezoek leidde. Medicamenteuze abortussen kunnen bloedingen veroorzaken, en vrouwen kunnen naar de eerste hulp gaan als ze niet weten hoeveel bloedingen normaal zijn. De studie telde ook meerdere bezoeken van dezelfde individuele patiënt als meerdere bezoeken, waardoor de aantallen waarschijnlijk werden opgeblazen. Ten slotte plaatste het onderzoek de gegevens niet in de context van het gebruik van de spoedeisende hulp door Medicaid-begunstigden in het algemeen gedurende de periode.
In tegenstelling tot het onderzoek van Studnicki merkt het American College of Obstetricians and Gynecologists op dat onderzoeken naar tienduizenden abortussen door geneesmiddelen tot de conclusie kwamen dat ‘ernstige bijwerkingen optreden bij minder dan 1 procent van de patiënten, en grote bijwerkingen – significante infecties, bloedverlies, of ziekenhuisopname – komt voor bij minder dan 0,3 procent van de patiënten. Het risico op overlijden is vrijwel onbestaande.’