Een beklijvende meditatie over eenzaamheid, verpakt in een bovennatuurlijk coming-of-age-verhaal, het toneelstuk van Andrew Haigh Wij zijn allemaal vreemden Met in de hoofdrollen Andrew Scott, Paul Mescal, Jamie Bell en Claire Foy.
ARI SHAPIRO, HOST:
Twee tv-hartbrekers, Andrew Scott, de knappe priester uit ‘Fleabag’, en Paul Mescal, die de conflicterende romanticus Connell speelt in ‘Normal People’, schitteren in een nieuwe film genaamd ‘All Of Us Strangers’. Criticus Bob Mondello zegt dat het woord dat de film het beste beschrijft om verschillende redenen angstaanjagend is.
BOB MONDELLO, BYLINE: Adam is een scenarioschrijver die in een enorm, grotendeels leeg appartementencomplex in Londen woont. Hij werkt aan een scenario over zijn ouders, die stierven toen hij elf was – als je met werk bedoelt: tv kijken en af en toe naar buiten gaan als het brandalarm afgaat.
(AUDIOGELUID VAN BRANDALARM KLINKT)
MONDELO: Als hij dat op een avond doet en opkijkt, is er in het hele gebouw nog maar één verlicht appartement waar nog een man over is. Nadat alles duidelijk is, wordt er op Adams deur geklopt.
(GELUIDBITE VAN DE FILM, “ALL US STRANGERS”)
PAUL MESKAL: (Als Harry) Hallo. Ik zag je vanaf de straat naar mij kijken. Ik ben Harry. Ben je aan het drinken?
MONDELO: Hij wijst naar de fles in zijn hand.
(GELUIDBITE VAN DE FILM, “ALL US STRANGERS”)
MESKAL: (Als Harry) Het had de beste ter wereld moeten zijn, maar ik kan je niet vertellen waarom, dus…
ANDREW SCOTT: (Als Adam) Nee, bedankt.
MESKAL: (Als Harry) Ja, oké. Oké, zal ik toch maar binnenkomen? – als het niet is om te drinken, dan voor wat je maar wilt.
MONDELO: Adam weigert, maar de pijn van eenzaamheid blijft bestaan. Om zijn script te onderzoeken, neemt hij de volgende dag de trein naar de buitenwijken waar hij opgroeide en vindt zijn oude huis en als de avond valt, heeft hij een ontmoeting met een andere man – alleen deze keer is het Adam die hoopt binnen uitgenodigd te worden.
(GELUIDBITE VAN DE FILM, “ALL US STRANGERS”)
JAMIE BELL: (Als papa) Ze zal in de wolken zijn om je te zien.
MONDELO: En dat is zo.
(GELUIDBITE VAN DE FILM, “ALL US STRANGERS”)
BELL: (Als papa) Raad eens wie ik in het park aantrof?
CLAIRE FOY: (Als moeder) Is hij dat?
BELL: (Als papa) Oh, ja. Dat is hij zeker. Kijk hem in de ogen.
FOY: (Als moeder) Ja, dat ben jij.
MONDELO: Dat zijn zijn ouders, die geen dag ouder zijn geworden.
(GELUIDBITE VAN DE FILM, “ALL US STRANGERS”)
SCOTT: (Als Adam) Hallo.
FOY: (Als moeder) Hallo. Blijf daar niet zomaar staan. Kom binnen.
MONDELLO: Een soort spookverhaal over een relatie waarin je het het minst verwacht en nadat alle hoop vervlogen is. Daarover gesproken: Adam gaat terug naar zijn appartement en herenigt zich met Harry, deze keer laat hij de boel los.
(GELUIDBITE VAN DE FILM, “ALL US STRANGERS”)
MESKAL: (Als Harry) Ik denk niet dat je met iemand bent – ik zal je nooit met iemand zien.
MONDELLO: …Fysieke intimiteit leidt tot persoonlijke intimiteit.
(GELUIDBITE VAN DE FILM, “ALL US STRANGERS”)
MESKAL: (Als Harry) Zijn dit jouw vader en moeder?
SCOTT: (Als Adam) Ja. Ze stierven kort voordat ik twaalf was. Momenteel probeer ik over hen te schrijven.
MESKAL: (Als Harry) Hoe gaat het?
SCOTT: (Als Adam) Raar.
MONDELLO: Dat zou je kunnen zeggen. Regisseur Andrew Haigh heeft een Japanse roman genaamd The Strangers aangepast op een manier die hem in staat stelt familie en afstand op een persoonlijke manier te verkennen. Hoe persoonlijk? Het huis dat Andrew bezoekt als hij zijn ouders in de film ziet, is het huis waar de regisseur opgroeide.
(GELUIDBITE VAN DE FILM, “ALL US STRANGERS”)
BELL: (Als papa) En ik hoorde je huilen in je kamer na school. Hebben de jongens je dan gepest?
MONDELLO: Haigh vertelt een genereus verhaal over verwondingen die met het oog en zonder opzet zijn toegebracht – over ouders die een tweede kans krijgen ter nagedachtenis aan hun kinderen…
(GELUIDBITE VAN DE FILM, “ALL US STRANGERS”)
BELL: (Als papa, huilend) Het spijt me dat ik nooit je kamer binnenkwam toen je huilde.
SCOTT: (Als Adam) Papa. Pa, ik snap het. Het was zo lang – (huilend) het was zo lang geleden.
MONDELLO: …En de troost die deze beschadigde kinderen elkaar in het heden bieden.
(GELUIDBITE VAN DE FILM, “ALL US STRANGERS”)
MESKAL: (Als Harry) Het spijt me echt.
SCOTT: (Als Adam) Het is lang geleden.
MESKAL: (Als Harry) Ik denk niet dat het er toe doet.
MONDELLO: Andrew Scott’s diep gewonde Adam, Paul Mescal’s koude rillingen, maar ook gewonde Harry, achtervolgd door herinneringen en twijfel aan zichzelf – twee vreemden vinden troost bij elkaar terwijl ze worstelen om de mannen die ze zijn geworden te verzoenen met de verwachtingen die ze nog steeds hebben proberen het vreemde achter ons te laten – de ontkoppeling die ons allemaal vreemden maakt voor ons verleden en die All Of Us Strangers van Andrew Haigh zo’n beklijvende meditatie maakt over hoe we ons kunnen verhouden.
(GELUIDSBITE VAN HET LIED, “DE KRACHT VAN LIEFDE”)
FRENKIE GAAT NAAR HOLLYWOOD: (Zingt) De kracht van liefde…
MONDELO: Ik ben Bob Mondello.
(GELUIDSBITE VAN HET LIED, “DE KRACHT VAN LIEFDE”)
FRENKIE GAAT NAAR HOLLYWOOD: (zingt) …Kracht van boven, reinig mijn ziel.
Copyright © 2023 NPR. Alle rechten voorbehouden. Bezoek onze pagina’s met gebruiksvoorwaarden en licenties op www.npr.org voor aanvullende informatie.
NPR-transcripties worden direct gemaakt door NPR-artiesten. Deze tekst heeft mogelijk nog niet de definitieve vorm en kan in de toekomst worden bijgewerkt of herzien. Nauwkeurigheid en beschikbaarheid kunnen variëren. Het gezaghebbende record van de programmering van NPR is de audio.