INDIANAPOLIS – Katie Ledecky gleed hier zaterdagavond door een ongerept zwembad, langs hulpeloze leeftijdsgenoten, op weg naar haar vierde Olympische Spelen.
Ze ligt iets voor op de achtervolgende Amerikaanse roedel, met een lichaamslengte en vervolgens drie, zoals ze al meer dan tien jaar onafgebroken heeft gedaan.
Ze zwom de 400 meter in 3:58.35, raakte onder gejuich de muur en kwalificeerde zich voor Parijs 2024.
Maar daar zal ze een buitenstaander zijn.
Ledecky (27) is sinds 2021 half gewend geraakt aan een ooit buitenlandse rol, toen de Australische Ariarne Titmus haar onttroonde op de 400 meter vrije slag in Tokio. Titmus versloeg Ledecky met 0,67 seconden in de leeftijdsgroeprace op die Olympische Spelen. De volgende lente brak ze Ledecky’s wereldrecord en een nieuw machtsevenwicht in de 400 kristalliseerde zich uit.
Ledecky regeerde er van 2013 tot ongeveer 2019. Titmus is nu echter de koningin. Zij en het Canadese tienerfenomeen Summer McIntosh vestigden in 2023 het wereldrecord. Na haar gezondheidsproblemen afgelopen herfst is Titmus opnieuw de te kloppen vrouw geworden. De 23-jarige Tasmaniër klokte eerder deze week tijdens de Australische proeven een tijd van 3:55.44, bijna drie volle seconden beter dan Ledecky – en slechts 0,06 seconden verwijderd van haar wereldrecord, dat ze in Parijs heel goed zou kunnen verlagen.
Ledecky blijft ondertussen de favoriet voor de gouden medaille op de 1500 en 800 vrij. Ze zal zich de komende week zeker kwalificeren voor deze twee kenmerkende evenementen hier bij de US Trials, die zijn uitgegroeid van een basketbalarena in Omaha tot een NFL-kolos, niet in de laatste plaats dankzij haar sterrenkracht. Ze wordt beschouwd als de grootste zwemster ooit, iemand wiens gezicht en naam hier in het Lucas Oil Stadium brullen. Ze zou deze zomer allerlei Olympische records kunnen verlengen of breken.
Zelfs in de 400 behield ze een potentieel van minder dan 4:00, tot diep in de twintig.
En dat, voor Yahoo Sports, zei haar coach, Anthony Nesti, dat “een duidelijk bewijs is van haar karakter. Haar passie voor sport. Om zo lang op hoog niveau te kunnen presteren en als ze zwemt, draait het allemaal om haar wil.”
Publiekelijk zei Ledecky dat ze blij was met haar tijd in Tokio. Maar mensen uit haar omgeving zeggen dat ze een beetje ontevreden is. “Ze was de vorige keer waarschijnlijk teleurgesteld over het zwemmen”, vertelde Nesty vorige maand aan Yahoo Sports. Dus niet lang na thuiskomst maakte ze de grote sprong: van Stanford naar Nesty aan de Universiteit van Florida.
Daar verbeterde ze haar zet. Ze heeft haar lichaam gebeeldhouwd. En ze werd nog dieper verliefd op slijpen.
“Ik vind de training leuk”, vertelde ze onlangs aan CBS. “Echt, als de wedstrijden niet zouden bestaan, denk ik dat ik het nog steeds leuk zou vinden.”
Maar heeft ze het begrepen? beter? Zou ze misschien zelfs achter zichzelf aan kunnen gaan?
We zullen het in Parijs ontdekken.
Haar schaduw uit 2016 is waarschijnlijk onaantastbaar. Toch ligt haar schaduw uit 2021 binnen handbereik.
Ook zij is dit soort achtervolgingen gewend. “Ik concurreer al vele jaren met mezelf”, vertelde ze dit voorjaar aan NBC. Op langere afstanden is dit nog steeds het geval.
Maar nu, in de 400, achtervolgt ze de Australische Titmus – en mogelijk de Canadese McIntosh – die misschien buiten bereik zijn.