MIchelle Z Simmons ontmoette balletdanser Lucas Labrador in het centrum van Roswell, een buitenwijk van Atlanta. Simmons was nog maar een paar jaar fotograaf, maar hij ontwikkelde een liefde voor het fotograferen van dansers. “Ik was mijn nichtje aan het fotograferen, die nu bij het Richmond Ballet in Virginia zit, en ik wilde meer ervaring opdoen”, legt ze uit. “Dansers zijn heel vaak gefotografeerd, dus ik wilde iets anders dan klassiek ballet.
na het promoten van de nieuwsbrief
Met dat in gedachten vroeg ze Labrador om vrijetijdskleding te dragen in plaats van traditionele balletkleding en regelde ze dat ze elkaar zouden ontmoeten in een gebied vol restaurants en winkels. “Helaas, toen de zon onderging en de lichten aangingen, nam het verkeer en de drukte toe, waardoor het terrein er rommelig uitzag”, zegt Simmons. “We liepen naar het achterste steegje en het was perfect. Ik pakte mijn zonnebril en een hoed uit mijn auto, en we speelden elkaars ideeën uit totdat we een paar foto’s hadden die we leuk vonden.’
Labrador kreeg definitieve goedkeuring voor de afbeelding: “Balletdansers zijn kieskeurig over hun foto’s”, zegt Simmons. “Wat ik denk dat er goed uitziet, is niet altijd de juiste vorm voor hen.
“De schaduw en tegengestelde diagonalen gecreëerd door Lucas’ lichaam en de trap in relatie tot zijn uitgestrekte arm en dijbeen zijn andere belangrijke onderdelen van het schilderij. Het creëert een compositie die ervoor zorgt dat je oog door het beeld beweegt”, voegt ze eraan toe.
Hij hoopt dat de foto anderen zal aanmoedigen om “de telefoon te pakken en ergens onverwachts heen te gaan met een onverwacht iemand. Ik hoop ook dat iedereen wil springen!”