De originele Voyager 2-foto van Neptunus (links) en de opnieuw verwerkte afbeelding uit de nieuwe studie (rechts)
Patrick Irwin
De ware kleur van Neptunus is bleek groenachtig blauw, vergelijkbaar met die van Uranus, in tegenstelling tot populaire afbeeldingen die laten zien dat het een veel diepere blauwtint is.
NASA’s Voyager 2-ruimtevaartuig vloog in de jaren tachtig langs de buitenplaneten en stuurde foto’s terug waaruit bleek dat Uranus en Neptunus duidelijk verschillende kleuren hadden.
Dit is een raadsel, gezien hun vergelijkbare grootte, massa en chemische samenstelling. Modellen van de atmosferen van de planeten kunnen een deel van de variatie verklaren – zoals een ‘waaslaag’ die dikker is op Uranus en meer wit licht reflecteert, waardoor de planeet helderder wordt – maar ze verklaren niet volledig waarom de planeten zulke verschillende planeten zouden moeten hebben. tinten.
Nu hebben Patrick Irwin van de Universiteit van Oxford en zijn collega’s Voyager 2-beelden verwerkt om te laten zien hoe het menselijk oog de planeten kan zien.
De originele foto’s van Neptunus, gemaakt door Voyager 2, hadden een verbeterde contrastverhouding om de moeilijk zichtbare kenmerken van de atmosfeer te benadrukken. Samen met de manier waarop de kleuren in balans waren om het uiteindelijke samengestelde beeld te maken, leek de planeet hierdoor blauwer.
Wetenschappers wisten dit destijds en namen deze veranderingen op in de bijschriften van afbeeldingen, maar na verloop van tijd raakten de bijschriften los van de afbeeldingen en werd de donkerblauwe tint van Neptunus een feit in de publieke opinie, zegt Irwin.
Afbeeldingen van Uranus (links) en Neptunus (rechts) eerder en in de nieuwe studie genomen
Patrick Irwin
Hij en zijn team ontwikkelden een model om onbewerkte beeldgegevens om te zetten in een afbeelding in ware kleuren met behulp van afbeeldingen gemaakt door de Hubble-ruimtetelescoop, die completere informatie over licht bevatten. Dit leverde vergelijkbare tinten op voor beide planeten. “Een beeld met echte kleuren is veel saaier en saaier vanwege de manier waarop het oog werkt”, zegt Irwin.
De onderzoekers gebruikten de Hubble-beelden ook, samen met beelden van het Lowell Observatorium in Arizona, om een model te creëren dat voorspelt hoe de kleur van Uranus verandert tijdens zijn lange, 84-jarige baan rond de zon. Vanwege de rotatie van de planeet zien we meer evenaars tijdens de equinoxen en meer polen tijdens de zonnewendes. Op de evenaar bevindt zich meer methaan, dat rood licht absorbeert. De planeet heeft ook een kap van reflecterende, helderder wordende ijsdeeltjes die zich tijdens de equinoxen aan de zonwaartse pool vormen, waardoor de reflectiviteit van rode en groene golflengten toeneemt.
Dit helpt bij het verklaren van het al lang bestaande mysterie waarom Uranus tijdens zijn zonnewendes iets groener lijkt. “We wisten dat er een kap was en we wisten dat er minder methaan aan de polen zat, maar niemand had alles op een rijtje gezet om uit te leggen wat er feitelijk per seizoen gebeurde”, zegt Irwin.
Onderwerpen: