De ooit slaperige rivierhavens aan de Donau zijn een belangrijke route geworden voor de Oekraïense voedselexport – en regelmatige doelwitten voor Russische raketten.
MA ADRIAN, VOORZITTER:
Gedurende bijna twee jaar oorlog heeft Rusland zijn best gedaan om de enorme graanexportindustrie van Oekraïne te vernietigen. Russische aanvallen en bedreigingen hebben de commerciële scheepvaart in de Zwarte Zee bijna lamgelegd. Maar zoals Joanna Kakissis van NPR meldt, heeft Oekraïne een oplossing gevonden.
JOANNA KAKISSIS, BYLINE: De stad Izmail in het zuidwesten van Oekraïne ligt aan de overkant van de Donau, tegenover Roemenië. Het voelt als een verwaarloosde plek. De wegen zijn oneffen, de huizen zijn bescheiden en de haven hier ziet er op het eerste gezicht niets bijzonders uit. Maar de afgelopen zes maanden is Izmail een van de drukste havens van Oekraïne geworden. Zachar Medvedev beheert hier de terminal voor Nibulon, een van de grootste landbouwbedrijven van Oekraïne. We staan aan de oever van de rivier.
ZAHAR MEDVEDEV: (Geen Engels gesproken).
KAKISSIS: Dit is waar we het graan laden, zegt hij, terwijl een mechanische arm het graan van de vrachtwagen naar het rivierschip overbrengt.
MEDVEDEV: (Geen Engels gesproken).
KAKISSIS: En je kunt de rest van onze vloot daar zien wachten op vracht, zegt hij, wijzend naar nog meer schepen langs de kust. De schepen zullen de Donau volgen totdat deze uitmondt in de Zwarte Zee en de lading vervolgens overbrengen naar grotere schepen nabij de Roemeense kust. Medvedev zegt dat de oprichter van Nibulon enkele operaties hierheen begon te verplaatsen na de grootschalige invasie van Rusland, bijna twee jaar geleden.
MEDVEDEV: (Geen Engels gesproken).
KAKISSIS: Nu, zegt hij, verlaat bijna al onze graanlading Izmail. Oekraïne produceert ongeveer 10% van de tarwe in de wereld. Commerciële schepen vermijden de Russische blokkade van de Zwarte Zee door de zuidwestkust van Oekraïne te omhelzen. Zendingen verlaten zowel de Zwarte Zeehavens als de Donau en bereiken uiteindelijk de territoriale wateren van NAVO-landen zoals Roemenië en Turkije. Oekraïne levert weer betrouwbaar graan, zegt Ihor Plehov, burgemeester van het nabijgelegen Reni, een andere haven aan de Donau. Plekhov zegt dat vrachtwagens die graan leveren op drukke dagen dagenlang in de rij kunnen staan om hun lading te lossen.
IHOR PLEKHOV: (Geen Engels gesproken).
KAKISSIS: Stel je voor dat 5.000 vrachtwagens vastzitten in een stad met 5.000 inwoners, zegt Plehov. De strijd is om hen te voorzien van voedsel, water en toiletten.
PLEKOV: (niet-Engelse taal).
KAKISSIS: Voor de oorlog, zegt hij, werd deze haven nauwelijks gebruikt. Het was vervallen en had schulden, en deze regio, bekend als Bessarabië, ligt afgelegen. Om hier te komen, moet je door een ander land rijden, Moldavië. En rijd daarna nog twee uur door de moerassen naar Izmail of Reni. De meeste mensen hier spreken Russisch, inclusief de burgemeester van Reni, Plehov.
PLEKOV: (niet-Engelse taal).
KAKISSIS: Ik bedoel, al onze tv-zenders waren vroeger in het Russisch, zegt hij. We hadden een satelliet nodig om programma’s in de Oekraïense taal te krijgen. Hij grapte dat hij meer wist over Russische politici dan over Oekraïense. Nu heeft deze oorlog de lokale bevolking tegen Rusland gekeerd.
IVAN TATARINOV: (Geen Engels gesproken).
KAKISSIS: Ivan Tatarinov, hoogleraar geschiedenis aan de Ismail Universiteit, zegt dat de stad het standbeeld van de Russische generaal heeft verwijderd en dat iedereen in de stad elkaar nu aanmoedigt om Oekraïens te spreken.
TATARINOV: (geen Engels gesproken).
KAKISSIS: We kennen allemaal wel iemand die vecht en we bieden ons allemaal vrijwillig aan om soldaten aan de frontlinie te helpen, zegt hij. Ieder van ons probeert Oekraïne te redden. Het hernieuwde belang van de regio heeft het tot een doelwit gemaakt voor Russische aanvallen, ondanks de nabijheid van Roemenië, een NAVO-land. Rusland treft hier minstens wekelijks Oekraïense havens. In de haven van Izmail wijst graanhandelmanager Stanislav Chamber (ph) op drie silo’s die beschadigd zijn door een recente Russische raketaanval. Verbazingwekkend genoeg, zegt hij, verbrandden de maïs en de tarwe erin niet.
STANISLAV CHEMBER: Er is geen lading beschadigd.
KAKISSIS: Oh, denk je dat het graan goed was?
KAMER: Ja. Alles – ja.
KAKISSIS: Kunt u hem nog steeds vervoeren? Dus je had geluk.
CHEMBER: Ja, veel succes. Ja.
KAKISSIS: Ja.
Maar tegenwoordig weet je in Izmail nooit wanneer je geluk opraakt.
CHEMBER: We hopen dat dit de laatste aanval is, maar we weten niet hoe deze zal aflopen.
KAKISSIS: De raketten raakten ook woonwijken. Ihor Skoobrecha (ph) werkt voor een lokaal parlementslid en hij leidt me rond. Hij wijst naar een vervallen huisje in een drukke straat.
IHOR SKOROBRECHA: (Geen Engels gesproken).
KAKISSIS: Ik ken een vrouw die daar woonde, zegt hij. Ze was met pensioen en de raketaanval deed haar ernstig pijn.
SKOROBRECHA: (geen Engels gesproken).
KAKISSIS: Skoobrecha zegt dat zijn vrouw, een psycholoog, groepstherapiesessies hield voor een plek die zo ver verwijderd was van de oorlog.
ONBEKENDE PERSOON: (Geen Engels gesproken).
KAKISSIS: Terug in de haven vertelt Zachar Medvedev, manager van Nibulon, ons dat de terminal van het bedrijf twee keer werd getroffen. Hij laat ons een van de nieuw gebouwde schuilkelders zien.
MEDVEDEV: (Geen Engels gesproken).
KAKISSIS: We hebben ons eigen waarschuwingssysteem dat luchtaanvallen waarschuwt, zegt hij, en we zorgen ervoor dat al onze werknemers naar schuilplaatsen gaan. De CEO van het bedrijf, Oleksiy Vadatursky, waarschuwde andere Oekraïense graanhandelaren al jaren dat Rusland de Zwarte Zee zou bewapenen. Medvedev zegt dat het een voorzienige waarschuwing was.
MEDVEDEV: (Geen Engels gesproken).
KAKISSIS: Oleksiy wist dat we een andere manier moesten vinden om graan te exporteren, zegt Medvedev. Zijn bedrijf begon in mei 2022 met de bouw van deze terminal en was drie maanden later, in september, klaar, maar hij was er niet om de eerste vracht te zien vertrekken. Oleksiy Vadatursky kwam in juli vorig jaar om het leven bij een Russische raketaanval op zijn huis in het zuiden van Oekraïne. Maar zijn bedrijf overleeft en de terminal breidt zich uit. Terwijl de zon ondergaat, graaft een klein leger tractoren verse grond en zand op langs de rivier de Donau. Joanna Kakissis, NPR News, Izmail, Oekraïne.
Copyright © 2023 NPR. Alle rechten voorbehouden. Bezoek onze pagina’s met gebruiksvoorwaarden en licenties op www.npr.org voor aanvullende informatie.
NPR-transcripties worden direct gemaakt door NPR-artiesten. Deze tekst heeft mogelijk nog niet de definitieve vorm en kan in de toekomst worden bijgewerkt of herzien. Nauwkeurigheid en beschikbaarheid kunnen variëren. Het gezaghebbende record van de programmering van NPR is de audio.