In Rusland trotseren balletfans temperaturen onder het vriespunt voor een kans om De Notenkraker te zien in het beroemde Bolsjojtheater in Moskou.
ARI SHAPIRO, HOST:
In zijn recente toespraak tot de natie riep de Russische president Vladimir Poetin op tot geduld met de oorlog in Oekraïne, waarbij hij zei dat het land zijn doelstellingen zal bereiken. Maar in Moskou kan oorlog vaak ver weg lijken, en Charles Maynes van de NPR merkte dat de Russen vastbesloten waren een ander soort geduld te tonen.
CHARLES MAYNES, BYLINE: Uiteindelijk kun je de wiskunde de schuld geven. Zeventienhonderd, zoveel mensen passen er in het legendarische Bolsjojtheater in Moskou.
(GELUIDSBITE VAN HET ORKEST VAN HET BETERE THEATER VAN TCHAIKOV’S “Notenkraker, OP.71A: NR. 2A, MARS VAN SPEELGOEDSOLDATEN”)
MAYNES: Toch zijn er slechts 22 vakantievoorstellingen van ‘De Notenkraker’, het favoriete ballet van de 19e-eeuwse Russische componist Pjotr Tsjaikovski, dat we hier hoorden tijdens de Bolsjojvoorstelling van 2014 – dus 1.700 zitplaatsen, 22 uitvoeringen, wat neerkomt op ongeveer 37.000 kaartjesmakers.” “Voor een stad met zo’n twaalf miljoen inwoners betekent dit dat er in het Bolshoi, net als in het leven, winnaars zijn, maar vaker verliezers. Buiten het theater trotseren honderden Russen tot diep in de nacht temperaturen onder het vriespunt in de hoop hun gouden ticket veilig te stellen.
ANDREI: (spreekt Russisch).
MAYNES: “We staan hier al een hele tijd, sinds negen uur vanmorgen”, zegt Andrei, een student aan de universiteit van Moskou die, net als iedereen in dit verhaal, ermee instemde te spreken op voorwaarde dat zijn achternaam niet in de Amerikaanse taal voorkomt. media. “Maar we blijven tot het einde”, voegt hij eraan toe, “omdat ‘De Notenkraker’ de moeite waard is.”
RAIA: (spreekt Russisch).
MAYNES: “Het is zo’n mooi ballet. Ik wilde het gewoon op mijn oude dag zien”, zegt Raia, een gepensioneerde schoonmaakster die het grootste deel van haar leven in Moskou heeft gewoond, maar nog nooit naar een productie van “The Nutcracker” is geweest. ” En dit leidt tot een andere vraag. Het Bolshoi verkoopt slechts 400 kaartjes voor “De Notenkraker” per dag. Om ze te krijgen, moet je in de rij gaan staan. De meeste mensen met wie ik sprak, waren aan hun tweede poging bezig nadat er de avond ervoor een gevecht was uitgebroken.
ZHENYA: (spreekt Russisch).
MAYNES: “Ze openden de poorten en de menigte duwde ons gewoon opzij”, zegt Zhenya, een moeder van twee kinderen die in de luchtvaartindustrie werkt. “Als mensen meer gecultiveerd zouden zijn, zouden ze zien dat gepensioneerden en anderen de hele dag wachten”, voegt ze eraan toe. “Helaas is dat niet de maatschappij waarin we leven.” Die avond was de politie aanwezig, maar ze zaten meestal in de warmte van hun bus, terwijl de motor scherpe dampen over de politie blies die ze in theorie moesten beschermen. Als dit alles – ballet, schoonheid, lijden en schaarste – klinkt als Russische stijlfiguren, dan is hier nog een.
ZHENYA: (spreekt Russisch).
MAYNES: Corruptie.
ZHENYA: (spreekt Russisch).
MAYNES: “Wat – denk je echt dat iemand hier geen geld aan verdient”, zegt Zhenya, terwijl ze naar de voorkant van de rij kijkt.
BEK: (spreekt Russisch).
MAYNES: “Ik zou hier tien uur moeten staan”, gaf Beck toe, een van de Centraal-Aziatische arbeidsmigranten die ik aan het hoofd van de rij ontmoette.
ONBEKENDE PERSOON #1: (Spreekt Russisch).
MAYNES: ‘Hij is een huurmoordenaar,’ zei een van zijn vrienden terwijl Beck en hij lachten. Sterker nog, mensen vertellen me de hele tijd hoe je een klein fortuin kunt verdienen voor degenen die een plek in de rij willen verkopen. Rusland is uiteraard in oorlog en staat daarom onder zware westerse sancties. Maar niemand leek over Oekraïne te willen praten, en misschien met goede reden. Tegenwoordig kan een verkeerde mening je gemakkelijk in de gevangenis doen belanden. Toch was het conflict er en lag het buiten het podium op de loer.
ONBEKENDE PERSOON #2: (Spreekt Russisch).
MAYNES: Terwijl ik grapte dat de eindeloze rij op iets uit de Sovjet-Unie leek, vertelde Raia, een gepensioneerde gepensioneerde, dat ze echt heimwee had naar de Sovjettijd.
RAIA: (spreekt Russisch).
MAYNES: “Eerlijk gezegd waren de zaken toen een stuk vrediger. Tegenwoordig is het een kleine oorlog.”
RAIA: (spreekt Russisch).
MAYNES: Haar stem stierf weg.
ANDREI: (spreekt Russisch).
MAYNES: Andrei, een student, vertelde me dat Russen zich in moeilijke tijden tot de kunsten aangetrokken voelden. “In de rij staan en met mensen praten, naar muziek luisteren en naar ballet kijken – dat geeft mij vreugde”, zei hij. Ondertussen zei Zhenya, een luchtvaartmedewerker, dat als er ooit een tijd was om ‘De Notenkraker’ te zien, het nu is, nu Rusland is afgesneden van Europa en reizen naar andere bestemmingen astronomisch duur is.
ZHENYA: (spreekt Russisch).
MAYNES: “Je kunt tegenwoordig nergens meer heen”, zegt ze. En dus, nu het nieuwe jaar voor de deur staat, staat ze weer in de rij, in de hoop op een ander soort ticket naar betere tijden. Charles Maynes, NPR News, Moskou.
(HET GELUID VAN MUZIEK)
Copyright © 2023 NPR. Alle rechten voorbehouden. Bezoek onze pagina’s met gebruiksvoorwaarden en licenties op www.npr.org voor aanvullende informatie.
NPR-transcripties worden direct gemaakt door NPR-artiesten. Deze tekst heeft mogelijk nog niet de definitieve vorm en kan in de toekomst worden bijgewerkt of herzien. Nauwkeurigheid en beschikbaarheid kunnen variëren. Het gezaghebbende record van de programmering van NPR is de audio.