Dit was niet de reünie die Arsenal voor ogen had. Op een avond waarop de discipline van West Ham het Emirates Stadium in een put van frustratie veranderde, verschoof het verhaal van Declan Rice naar Konstantinos Mavropanos die zijn oude club achtervolgde met een doelpunt dat verdere vragen oproept over hun hoop op de titel.
Het ontbrak Arsenal wanhopig aan overtuiging als een overwinning hen terug zou brengen naar de top van de competitie. De ploeg van Mikel Arteta blijft twee punten achter op Liverpool en, nog belangrijker, slechts drie punten op het ogenschijnlijk herrijzende Manchester City.
Nog veel meer hiervan en de kloof zal snel gedicht worden. West Ham voerde hun plan tot in de perfectie uit met doelpunten van Tomas Soucek en Mavropanos. De overwinning, de eerste van David Moyes in 73 pogingen tegen Arsenal, Chelsea, Liverpool en Manchester United, bracht hen naar de zesde plaats en was slechts een beloning voor onberispelijk verdedigend optreden. Dit was West Ham op zijn rotsvaste en toegewijde best: tijd voor Moyes om een nieuw contract te krijgen? – en Arsenal op zijn slechtst.
Arsenal stond onder druk na overwinningen voor City en Liverpool eerder deze week. Ze waren vanaf het begin vol urgentie en hielden West Ham terug, waarbij de aanvallen vooral op rechts waren gericht.
Het plan – om Bukayo Saka voor Emerson Palmieri te laten rennen – leek een goed plan. Zelfs een vroege losbandigheid van Saka, die rechtstreeks op Alphonse Areola schoot nadat hij door Martin Ødegaard was doorgestoken, leek onbelangrijk.
Arsenal leidde alles, met Ødegaard in het hart van alles, en het was moeilijk om te zien dat het lage blok van West Ham stand hield.
De bezoekers kregen er in de twee voorgaande uitwedstrijden immers vijf tegen en zaten zonder Nayef Aguerd en Kurt Zouma in de centrale verdediging. De voortekenen waren weinig veelbelovend. Wisselspelers waren Mavropanos en Angelo Ogbonna, hetzelfde duo toen West Ham werd uitgeschakeld door Liverpool in de Carabao Cup.
Het opvallende kenmerk is echter dat Edson Álvarez zich heeft teruggetrokken om de achterste drie te helpen vormen. Vastberaden en gedisciplineerd liepen ze al snel op hun tenen naar voren. Jarrod Bowen dribbelde over links, maar Declan Rice stapte naar binnen. Vervolgens nam Lucas Paquetá, die was gestart ondanks het horen van een klop tijdens de warming-up, de leiding en draaide vakkundig voordat hij Emerson’s switchback-run vond.
Een korte handleiding
Hoe meld ik mij aan voor meldingen over het laatste sportnieuws?
Show
- Download de Guardian app vanuit de iOS App Store op iPhone of de Google Play Store op Android door te zoeken naar ‘The Guardian’.
- Als je de Guardian-app al hebt, zorg er dan voor dat je de nieuwste versie gebruikt.
- Tik in de Guardian-app op de menuknop in de rechterbenedenhoek en ga vervolgens naar Instellingen (het tandwielpictogram) en vervolgens naar Meldingen.
- Schakel sportaankondigingen in.
De centrale linksback zou Arsenal vangen. Bowen miste bij de eerste paal, maar Gabriel Magalhães en Oleksandr Zinchenko zaten in de mix. De bal kwam terug bij Bowen, die hem van de lijn trok zodat Tomas Soucek van dichtbij kon scoren.
Er zou geen vertraging zijn van de VAR voor Arsenal, geen herhalingen waaruit bleek dat de bal al was gegaan voordat deze naar Soucek werd doorgegeven, en de angst nam toe. Het gekreun was luid na de te ingewikkelde set-piece-routine.
Het duurde Arsenal tot de 30e minuut voordat Areola goed werkte, Saka kopte de voorzet van Gabriel Jesus binnen en maakte een verbluffende redding van de West Ham-keeper.
Nu is de dynamiek veranderd. Paquetá viel tijdens zijn race en beroofde de bezoekers van hun meest ervaren balspeler. Balbezit houden was moeilijker met Saïd Benrahma.
Nadat Arteta had gespeeld, probeerde Arsenal de schroef los te draaien. De verdediging van West Ham werd wanhopig, waarbij Soucek en Ogbonna een aantal belangrijke blokkades opwerpen en ze hadden het geluk dat ze niet moesten toegeven.
na het promoten van de nieuwsbrief
Gabriel Martinelli had de bezuiniging van Saka moeten omzetten, maar vloog in brand. Ødegaard liet Saka los, die tegen het houtwerk sloeg. Leandro Trossard, die de geschorste Kai Havertz verving, kreeg een schot geblokt door Ogbonna.
Het waren 45 minuten pure Moyesball. Mohammed Kudus werkte onvermoeibaar langs de rechterkant van West Ham, waarbij hij met keurig voetenwerk de druk volgde en zo nu en dan verlichtte, maar er was zeker meer nodig. Tenzij West Ham een grotere dreiging kon vormen, voelde het al vroeg in de tweede helft dat Arsenal uiteindelijk het slot zou pakken.
Maar er ontstond nog meer woede toen geen enkele aanvaller van Arsenal de prikkelende voorzet van Ben White bestormde. Toen Rice vanaf twintig meter naderde, moest iemand het initiatief nemen. Er kwam een bekende klacht in me op dat Arsenal geen krachtige nummer 9 had.
Arsenal moest defensief nadenken voordat Jezus het verhaal kon veranderen. West Ham maakte een zeldzame tegenaanval en won een corner. James Ward-Prowse leverde af en niemand bleef bij Mavropanos toen de verdediger over Gabriel heen vloog en krachtig over de lat kopte.
Met twee nul achterstand bereidde Arteta zijn wissels voor, Reiss Nelson en Eddie Nketiah kwamen in de plaats van Martinelli en Zinchenko. Daardoor had Arsenal drie spelers achterin en meer aanwezigheid voorin. Jezus zou echter al snel twee opmerkelijke kansen met zijn hoofd missen.
Er was nog steeds hoop. Trossard draaide zich om en schoot, maar Areola redde met zijn benen. Uit de daaruit voortvloeiende hoekschop kopte de uitblinker Vladimir Coufal de bal van de lijn. West Ham wierp zich voor alles. Er was nog tijd voor Rice om een fout te maken op de vliegende Emerson en een penalty toe te kennen, maar Benrahma’s poging werd gered door David Raya.