Duizenden Duitse dokterspraktijken en kleine klinieken blijven deze week gesloten – te midden van een piek in het aantal gevallen van COVID-19 en de griep. Huisartsen en specialisten protesteren tegen het gezondheidsbeleid van de overheid, dat volgens hen de kosten opdrijft, de lonen verlaagt en hen opzadelt met steeds toenemende administratieve rompslomp.
Patiënten wordt geadviseerd om te vertrouwen op medische noodhulp, aangezien meer dan twintig medische verenigingen zich hebben aangesloten bij de driedaagse staking. Omdat 1 januari een feestdag is in Duitsland, zullen de meeste deelnemende praktijken nu pas op 2 januari geopend zijn.
Minister van Volksgezondheid Karl Lauterbach zei woensdagavond tegen de publieke omroep ZDF: “Ik begrijp niet waarom er een staking is. … Op dit moment hebben we een enorme ziektegolf onder de bevolking. Artsen eisen meer geld, het is ook bekend: deze staking brengt ons nergens.”
Dat standpunt werd gedeeld door Eugen Brysch, voorzitter van de Deutsche Stiftung Patientenschutz, een stichting die opkomt voor de belangen van patiënten. “Elke beroepsgroep kan voor zijn eigen belangen staken, maar deze staking treft de verkeerde mensen”, zei Brysch tegen DW. :Vooral in plattelandsgebieden treffen de acties vooral ouderen en kwetsbaren. Artsen moeten hun problemen daar brengen waar ze een verschil kunnen maken: bij ministeries, Karl Lauterbach of verzekeringsmaatschappijen.”
Het ‘budgetteringsprobleem’
De vakbonden die aan de staking deelnemen, beweren dat de sluiting tot doel heeft het welzijn van de patiënt op de lange termijn te beschermen, en omschrijven de huidige actie als een “kleiner kwaad”. Ze beweren dat steeds meer praktijken gedwongen worden te sluiten en dat steeds meer artsen vervroegd met pensioen gaan in plaats van tegen lage lonen te werken, wat grotendeels het gevolg is van de ‘budgettering’ die hun door zorgverzekeraars wordt opgelegd.
Deze budgetmaatregel, geïntroduceerd in 1992, legt het budget vast voor alle verschillende soorten zorgkosten in het systeem, zodat zorgverzekeraars controle houden over hun betalingen. Artsenverenigingen, die oproepen tot het beëindigen van de budgettering, zeggen dat dit betekent dat als ze meer tijd investeren in individuele patiënten en mensen blijven behandelen buiten een bepaald budget – vooral bij crises zoals pandemieën – ze feitelijk gratis moeten werken. .
“De situatie in de dokterspraktijken is echt heel dramatisch geworden, omdat budgettaire beperkingen ertoe leiden dat veel kantoren het zich niet kunnen veroorloven om hun gespecialiseerd personeel zoveel te betalen als zou moeten”, zegt KNO-arts Dirk Heinrich, voorzitter van de Virchowbund Association, die campagne voert. “Tegelijkertijd zijn we gedwongen de behandelingen te verminderen, omdat we niet genoeg personeel en geld hebben. Dit leidt tot lange wachttijden en patiënten kunnen geen artsen vinden die de capaciteit hebben om ze te onderzoeken.”
Maar het ministerie van Volksgezondheid heeft weinig blijk gegeven van verzachting in deze kwestie, en wijst erop dat artsen in Duitsland relatief goed betaald worden vergeleken met andere landen in Europa. “Ik denk niet dat de roep om meer geld gerechtvaardigd is”, zei Lauterbach, hoewel hij eraan toevoegde dat hij de begrotingshervormingen onder huisartsen zou aanpakken. “Er zijn andere beroepen in de gezondheidszorg, zoals zorgverleners, waar de behoefte groter is.
Toenemende bureaucratie
Lauterbach leek meer geneigd om het andere grote probleem aan te pakken dat artsen willen aanpakken: de last van de bureaucratie, waarbij sommigen melden dat ze zo overspoeld worden met formulieren die ze moeten invullen van zorgverzekeraars dat het geen zin heeft om alle brieven te openen. “Debureaucratisering is een legitieme eis waaraan al jaren geleden had moeten worden voldaan”, aldus Lauterbach ZDF. “We werken al maanden aan een wetsvoorstel om de administratieve rompslomp terug te dringen.”
Lauterbach beloofde in het nieuwe jaar een topconferentie met artsen om hun probleem aan te pakken, hoewel hij waarschuwde dat simpelweg meer geld in het systeem pompen niet op tafel lag.
Ondanks deze komende gesprekken benadrukt Heinrich dat de huidige staking nog steeds noodzakelijk is. “Hij zegt ook dat alle problemen bekend zijn – sorry, als ze bekend zijn, waarom heeft hij dan niets gedaan?”, zei hij tegen DW. “Dat is het probleem: hij blijft maar iets aankondigen, we praten en praten, maar er gebeurt niets. We moeten dus de druk erop houden.”
Internationale vergelijking van gezondheidszorg
Het Duitse ambulante gezondheidszorgsysteem is afhankelijk van een netwerk van huisartsen en specialisten die particuliere praktijken runnen, maar worden betaald door zorgverzekeraars (openbaar of particulier). Dit onderscheidt het van systemen in andere Europese landen, zoals Groot-Brittannië, waar het belangrijkste gezondheidszorgsysteem openbaar wordt beheerd en waar de wachttijden voor afspraken steeds langer zijn geworden.
Heinrich is van mening dat het Duitse systeem relatief goed werkt, maar dat eerstelijnsartsen simpelweg meer ondersteuning nodig hebben om het systeem in stand te houden. “Het is niet zo dat we een systeem hadden dat niet werkte – ons Duitse systeem werkt heel goed”, zei hij. “We hebben een zeer laagdrempelige en snelle toegang tot algemene en specialistische geneeskunde, we hebben een dicht netwerk van gespecialiseerde operaties – dit is het belangrijkste kenmerk van het Duitse gezondheidszorgsysteem en we vechten om dit in stand te houden.”
Bewerkt door Rina Goldenberg
Terwijl je hier bent: Elke dinsdag inventariseren DW-redacteuren wat er gebeurt in de Duitse politiek en samenleving. U kunt zich hier aanmelden voor de wekelijkse Berlin Briefing-e-mailnieuwsbrief.