-
Gabriele Marcotti, senior schrijver, ESPN FC
Donderdag heeft het Europese Hof van Justitie eindelijk uitspraak gedaan in een zaak waarin de resterende Europese Super League-clubs (Barcelona en Real Madrid) het opnemen tegen de UEFA en de FIFA.
Super League en zijn financiers, A22 Sports, hebben betoogd dat het UEFA-verbod op de toekomstige competitie, oorspronkelijk gelanceerd in april 2021, en de toekomstige boetes voor deelnemende clubs een illegaal monopolie is onder het Europese mededingingsrecht. Super League-clubs hebben aangevoerd dat de bestuursorganen van het voetbal misbruik maken van hun dominante positie als toezichthouders en organisatoren van de competitie om te voorkomen dat clubs hun eigen toernooien organiseren buiten het huidige raamwerk van het Europese voetbal (Champions League, Europa League en Conference Europe League). De uitspraak van het Hof van Justitie is bindend en er kan geen beroep tegen worden aangetekend.
De inzet was erg hoog. Een overwinning voor de UEFA en de FIFA zou elke echte poging van clubs – waarvan vele particuliere bedrijven zijn – om hun competities naar eigen goeddunken te organiseren en te beheren, zonder de goedkeuring van de bestuursorganen, tenietdoen. Het winnen van de Super League zou potentieel de deur openen voor clubs – en niet voor bestuursorganen – om te beslissen tegen wie ze willen spelen, wanneer ze willen spelen en hoe ze de inkomsten moeten verdelen.
– Stream op ESPN+: LaLiga, Bundesliga en meer (VS)
Nu wat je wilt weten: wie heeft er gewonnen? Nou, het vonnis viel ergens in het midden, en het is ingewikkeld. Beide partijen claimen tot op zekere hoogte de overwinning. Laten we proberen het uit te zoeken.
Hoe bedoel je ingewikkeld? Deze verklaring lijkt mij duidelijk: ‘De regels van de FIFA en de UEFA over de voorafgaande goedkeuring van interclubvoetbalcompetities, zoals de Super League, zijn in strijd met het EU-recht.’
Behalve dat het niet uit het arrest komt, maar uit het persbericht van het Europese Hof. Als je het vonnis zelf leest, ligt het iets anders. Paragraaf 144 stelt bijvoorbeeld dat het “legitiem” is dat alle nieuwe toernooien of competities onderworpen zijn aan “gemeenschappelijke regels”. En dit zijn “regels zoals die van de FIFA en de UEFA”. Advocaten, hè?
De UEFA wees erop dat wat de uitspraak feitelijk zegt, is dat er in 2021 (toen clubs probeerden de Super League te lanceren) in feite geen adequaat kader bestond en dat de regels die ze in 2022 introduceerden “versterking vereisen” om aan de uitspraak te voldoen. vanaf donderdag en om precies dat te doen.
Oké, als de UEFA nieuwe regels maakt volgens de Europese wetten, zijn ze dan gratis? Zou dit betekenen dat de UEFA nog steeds enkele nieuwe competities kan goedkeuren?
Het is niet duidelijk. Om aan de uitspraak te voldoen moet de UEFA over redelijke goedkeuringscriteria beschikken die degenen die nieuwe toernooien willen organiseren niet onnodig straffen. Het komt dus allemaal neer op wat de regels zijn.
Als de uitspraak van de rechtbank feitelijk de deur opent voor clubs om hun eigen ding te doen, dan is het vandaag een groot verlies voor de UEFA. Maar als ze een aanzienlijke controle behouden, vergelijkbaar met wat ze nu hebben, dan is dat winst. Het belangrijkste om te onthouden is dat deze strijd om controle niet in rechtszalen zal plaatsvinden te midden van juridisch gebabbel – het gaat meer over harten en geesten (en portemonnees natuurlijk).
Hoezo dat?
De overige Super League-clubs en A-22 Sports, het bedrijf dat hen vertegenwoordigt, kunnen niemand ertoe brengen zich bij hen aan te sluiten. Ze moeten hen ervan overtuigen dat het een goed idee zou zijn, en ik ben er niet zeker van dat het direct zal zijn.
Het is geen toeval dat toen de UEFA donderdag naar aanleiding van het vonnis haar persconferentie hield, niet alleen president Aleksander Ceferin aanwezig was, maar ook een groot aantal belanghebbenden. Er waren mensen die de European Club Association (ECA, die 220 van Europa’s grootste clubs omvat), de Europa League (die 37 binnenlandse competities omvat), FIFPRO (de overkoepelende spelersvakbond) en LaLiga-voorzitter Javier Tebas vertegenwoordigden.
Het doel was om een verenigd front te vormen tegen de Super League en de wereld te laten zien dat de belanghebbenden van het spel ertegen zijn. Een aantal clubs die deel uitmaakten van de oorspronkelijke Super League hebben verklaringen afgegeven waarin zij afstand nemen van de Super League, waaronder Manchester City, Manchester United, Tottenham, Chelsea, Atletico Madrid en Inter. Plus spelers als Bayern München, Borussia Dortmund, Paris Saint-Germain (die weigerde mee te doen in 2021) en een heleboel anderen.
Wat zou hun van gedachten kunnen doen veranderen?
Er is meer voor nodig dan het A22-voorstel dat hij daar donderdag presenteerde. Clubs zouden ervan overtuigd moeten worden dat dit in hun belang zou zijn en, nog belangrijker, dat hun fans er hetzelfde over denken, omdat zij uiteindelijk hun klanten zijn.
Hoe zit het met de regels die bepaalde competities, zoals de Premier League, hebben ingevoerd die clubs verbieden zich aan te sluiten bij niet-goedgekeurde competities?
Mensen maken er teveel van. Om te beginnen: afhankelijk van de regels die de UEFA bedenkt, is het misschien geen niet-goedgekeurde competitie, zoals we hierboven zeiden. Bovendien is het de Premier League: twintig clubs beslissen. Als genoeg van hen de regels willen veranderen, kunnen ze dat.
Het zou anders kunnen zijn als het Engelse voetbal een onafhankelijke toezichthouder krijgt, maar we zijn er nog niet en zelfs met een onafhankelijke toezichthouder kan het, als er voldoende echte wil van het volk is, goedkeuring krijgen. Maar dat is het punt: je zag de reactie de vorige keer, vooral in Engeland. Het zal uiterst moeilijk zijn om de gedachten van mensen te veranderen. Vooral omdat Premier League-teams, gezien hun enorme tv-deal vergeleken met clubs in andere competities, de minste winst maken.
Er gebeurt dus niets en het oordeel van vandaag doet er niet toe?
Nee, het is heel belangrijk. Het Hof van Justitie bevestigde opnieuw dat de UEFA als bestuursorgaan zowel organisator als toezichthouder van de competitie is, maar ook een commerciële onderneming. Als zodanig heeft zij bepaalde verplichtingen om misbruik te voorkomen de facto monopoliemacht – zoals het hebben van redelijke criteria voor clubs die, in plaats van aan UEFA-competities te spelen, hun eigen toernooien zouden willen organiseren. Dat is nieuw.
Maar ik denk dat de impact donderdag subtieler zal zijn en in sommige opzichten een signaal zal zijn van een verdere verschuiving in het machtsevenwicht richting de clubs.
1:48
Laurens voorspelt dat het Super League-format onder de vlag van de UEFA zal plaatsvinden
Julien Laurens verwacht dat er in samenwerking met de UEFA over een paar jaar iets zal gebeuren dat sterk lijkt op het door de Superliga voorgestelde format.
Wat bedoel je?
Om de paar jaar moet de UEFA met de ECA onderhandelen over het formaat van haar competities, hoe de inkomsten zullen worden verdeeld, enzovoort. Het ‘Zwitserse model’ dat in 2024-2025 van kracht wordt, is bijvoorbeeld het resultaat van dergelijke onderhandelingen. Het leverde meer games, een ander format en een andere inkomstenverdeling op.
Vroeger konden clubs onderhandelen, maar ze hadden slechts een beperkte invloed. Ze konden dreigen te vertrekken, maar daar was geen door het HvJ goedgekeurd kader voor. Nu hebben ze een echte manier om te stoppen als ze niet krijgen wat ze willen, en de UEFA kan ze niet tegenhouden als ze aan de criteria voldoen. Je kunt je dus voorstellen dat de volgende onderhandelingsronde in het voordeel van de clubs zal zijn, en dat ze concurrentie zullen krijgen die nog beter op hun behoeften is afgestemd.
Wat heb je nodig? Ik bedoel, de ECA omvat meer dan 200 clubs, van Manchester United tot Qarabag in Azerbeidzjan. Misschien hebben ze andere prioriteiten, toch?
Inderdaad. En welke van de twee heeft volgens jou de meeste invloed? Degene met meer fans, meer zichtbaarheid, meer sponsors en meer tv-geld op tafel: Manchester United.
Als het erop aankomt, zullen het grote clubs zijn met grote aanhang in grote competities die veel geld genereren. En omdat ze nu een pad hebben waarop ze hun ding kunnen doen – hoe lastig en vol onzekerheid ook – is de kans groter dat ze hun zin krijgen.
Wie weet? Als genoeg clubs het willen en geloven dat hun fans het willen, kunnen we over een paar jaar zelfs eindigen met een format voor de Europese competitie dat lijkt op het A-22-voorstel… alleen de volgende keer zou het de goedkeuring van de UEFA kunnen hebben.