Kort nadat Oregon State en Washington State vorige week toezeggingen hadden gekregen van vier leden van de Mountain West om de Pac-12 opnieuw uit te vinden, zei OSU-atletiekdirecteur Scott Barnes dat hij zich voorstelde dat de conferentie ‘zo snel mogelijk’ nog minstens twee instellingen zou toevoegen. Slechts vijf dagen later meldt John Canzano, een oud-Portland-columnist, dat Memphis en Tulane “naar voren zijn gekomen als de belangrijkste doelwitten van de Pac-12 nu de conferentie zich voorbereidt op een tweede hap uit de uitbreidingsappel.”
Dus laten we gaan.
Onnodig te zeggen dat er momenteel meer vragen dan antwoorden zijn rond dit mogelijke huwelijk – vragen over alles, van hoeveel het de scholen precies zou kosten om de AAC te verlaten, tot wanneer ze officieel zouden kunnen toetreden tot de Pac-12, tot hoeveel de uitgebreide reiskosten precies zouden bedragen. De vergoeding zou worden betaald door de atletiekafdelingen en iedereen die daarin werkt. Niets is een gegeven, en dat zou ook niet zo moeten zijn.
Er valt veel te regelen.
Volgens Canzano zullen de Pac-12-leiders later deze week bijeenkomen om alle opties in detail te bespreken; Ik weet zeker dat ambtenaren van Memphis en Tulane hetzelfde doen. Als mensen aan beide kanten het gevoel hebben dat een dergelijke stap financieel niet zinvol is, is het misschien niet de moeite waard om te ondernemen. Maar zolang het maar zo is werken financieel zinvol is, en ik ben geneigd te geloven dat dit voor alle betrokkenen het geval zal zijn, is het mij duidelijk dat het tijd is voor Memphis en Tulane om de nieuwste leden van de Pac-12 te worden, verdomd geografie.
Ik heb hier veel over nagedacht, vooral vanuit Memphis-perspectief, vooral omdat de Universiteit van Memphis mijn alma mater is en ik nog steeds in de omgeving van Memphis woon. Toen de school vorige week voor het eerst werd geïdentificeerd als een mogelijk Pac-12-doelwit, stond ik er open voor en legde ik aan iedereen uit die vroeg dat er duidelijke redenen waren om te vertrekken, maar ook mogelijke redenen om te slagen – de meest opvallende was dat er een plausibel scenario waarin de ACC de komende jaren enkele grote merken zal verliezen en handel nodig heeft, op welk punt Memphis een belangrijk doelwit zou kunnen worden en opnieuw contact zou kunnen maken met voormalige competitievijanden Louisville, Georgia Tech en Virginia Tech op een conferentie die zeker zou worden verzwakt, maar waarschijnlijk nog steeds superieur aan de Pac-12 (om nog maar te zwijgen van een betere geografische fit). Zoals het argument luidt, zou het een echte schande zijn als Memphis miljoenen dollars zou betalen om uit de AAC te stappen, een langetermijnovereenkomst te tekenen met de Pac-12 en daar dan min of meer vast te zitten als de ACC komt bellen. dag.
Het is zeker iets om te overwegen.
Het is zeker iets waar ik over heb nagedacht.
Maar nadat ik erover had nagedacht, kon ik niet anders dan bedenken dat ik iemand was die de Big East-bijeenkomsten in 2003 bijwoonde, als jonge verslaggever bij Commerciële aantrekkingskracht in Memphis, omdat de Big East op het punt stond leden te verliezen aan de ACC, en sommigen dachten dat Memphis misschien, heel misschien, als vervangende kandidaat naar voren zou komen en de kans zou krijgen om de competitie te verbeteren.
Dat is duidelijk niet gebeurd.
En dat was ruim 20 jaar geleden!
Mijn punt is dat Memphis-fans het grootste deel van twintig jaar alleen maar hebben gewacht en gewacht en gewacht op goed nieuws aan het conferentiefront en altijd teleurgesteld zijn geweest – behalve die ene keer in februari 2012, toen het goed leek. Er kwam eindelijk nieuws in de vorm van de Big East die Memphis formeel toevoegde als all-sportlid. Maar slechts tien maanden later, voordat Memphis zelfs maar meedeed aan de Big East, waren er destijds zeven niet-FBS-scholen – DePaul, Georgetown, Marquette, Providence, St. John’s, Seton Hall en Villanova – stemden voor een afsplitsing van de Big East-voetbalschool, waardoor de droom de kop werd ingedrukt en Memphis werd gedwongen genoegen te nemen met een plek in een nieuwe competitie genaamd de American Athletic Conference, waar de Tigers aanvankelijk streden tegen Louisville, Cincinnati, UConn , SMU, Houston, Rutgers, Temple, UCF en Zuid-Florida.
Was het net zo spannend als het theoretische Big East?
Nee.
Maar de Amerikaan was een duidelijke upgrade ten opzichte van de vorige competitie van de Tigers (Conference USA), deels omdat het een competitie was met oude rivalen Louisville en Cincinnati, een nieuw voetbalprogramma bij UCF en historisch sterke basketbalscholen zoals UConn en Houston. Het probleem is dat van de tien oorspronkelijke AAC-leden er zeven sindsdien naar betere situaties zijn overgegaan. UCF, Cincinnati en Houston bevinden zich nu in de Big 12, Louisville en SMU bevinden zich in de ACC, UConn bevindt zich in het Big East en Rutgers noemt de Big Ten hun thuis.
Alleen Memphis, Temple en USF blijven over.
Met andere woorden: de buurt waar Memphis de afgelopen twaalf jaar heeft gewoond, is dramatisch verslechterd. Dat is een van de redenen waarom opkomst de afgelopen seizoenen een probleem is geweest, ook al hebben de Tigers tien opeenvolgende bowl-wedstrijden gespeeld in het voetbal en twee van de laatste drie NCAA Tournament-optredens in het herenbasketbal, omdat het voor fans moeilijk is om enthousiast te worden over thuiswedstrijden tegen East. Carolina, Rice, Tulsa en Charlotte zagen toen ze opgroeiden hoe hun school concurreerde met meer herkenbare en vergelijkbare merken.
Voor alle duidelijkheid: de uitnodiging voor de nieuwe Pac-12 zal niet zo groot zijn als de uitnodiging voor de Big 12 voor Memphis toen die competitie BYU, Cincinnati, Houston en UCF omvatte – en er is geen reden om te denken dat dit geld zal opleveren de Tijgers de macht, de conferentie waar ze altijd naar hebben gezocht. Behoudens een verrassing, zal dit een Power 4 niet terug in een Power 5 veranderen. Niemand mag daarover verward of misleid worden.
Maar weet jij wat de nieuwe Pac-12 zal zijn?
Beter dan de Amerikaan!
En dat is echt het belangrijkste dat voor de ambtenaren van Memphis van belang zou moeten zijn, aangezien zij de voor- en nadelen afwegen van het accepteren van het aanbod als het wordt verlengd. Nogmaals, ik begrijp het argument dat op een dag verhuizen naar de ACC beter zou kunnen zijn dan nu meteen naar de Pac-12 verhuizen. Maar nadat ik het vanuit alle hoeken heb bekeken, ben ik tot de conclusie gekomen dat het een vergissing zou zijn als Memphis een duidelijke conferentie-upgrade zou doorgeven in de hoop dat een grotere en betere conferentie daar ooit in de buurt zou kunnen komen.
De meeste fans van Memphis zijn het beu om te wachten op iets dat nooit is gebeurd.
Tijd voor de Tijgers om te pakken wat ze kunnen. De SEC en Big Ten waren nooit opties. De Big 12 hebben ze al duizend keer meegemaakt. Het kan zijn dat de ACC op een dag belt, maar er is geen garantie dat dit zal gebeuren.
Dan blijft de Pac-12 de beste optie.
Heb geduld terwijl ik aan de zaak werk.
Precies één AAC-voetballid krijgt momenteel stemmen in de Associated Press Top 25-poll: Memphis op nummer 26. Dat betekent dat als je Memphis naar de Pac-12 zou verplaatsen, de AAC nul voetballeden zou hebben die stemmen zouden ontvangen in de AP-poll, terwijl de Pac-12 er drie zou hebben in Memphis, Boise State en Washington State. Als de Pac-12 ook UNLV toevoegt – wat het zeker zou moeten proberen te doen op basis van het voetbal- en basketbalpotentieel dat de school bezit, en de ongelooflijke markt waarin het zich bevindt – zou de Pac-12 dan vier scholen hebben in de top 31 van de scholen. de huidige AP-poll.
Dat is hetzelfde getal als de Big 12.
De ACC heeft er maar vijf.
Ter herhaling: AAC minus Memphis zou nul hebben.
Ondertussen staat precies één AAC-herenbasketbalspeler momenteel in de top 80 van BartTorvik.com’s ranglijst voor het voorseizoen: Memphis op nummer 32. Dat betekent dat als je Memphis naar de Pac-12 zou verplaatsen, de AAC nul basketbalspelers zou hebben in de top 80 van BartTorvik.com, terwijl de Pac-12 er vier zou hebben in Memphis, Boise State, San Diego State en Colorado State. Als de Pac-12 ook Gonzaga als niet-voetballid toevoegt – wat het zeker zou moeten proberen te doen op basis van de aandacht die het betrouwbaar sterke programma van Mark Fee aan de competitie zou kunnen geven – zou de Pac-12 dan vijf scholen hebben in de wijk van BartTorvik. top 80. com, inclusief scholen die deelnamen aan het NCAA Tournament-titelspel in 2008 (Memphis), 2017 (Gozaga), 2021 (Gonzaga) en 2023 (San Diego State).
De nieuwe Pac-12 zou een herenbasketbalcompetitie moeten zijn met meerdere biedingen per jaar.
Het is onwaarschijnlijk dat AAC zal floreren.
Dus ja, het is tijd om te gaan.
Kortom, een overstap van de AAC naar de Pac-12 zou de Tigers plotseling terugbrengen in een conferentie met andere scholen die echte dingen hebben bereikt in de sporten die er het meest toe doen. Vroeger hadden ze dat bij de AAC, maar nu niet meer. Ik schrijf dit niet om gemeen te zijn. Ik schrijf het simpelweg omdat het waar is.
In een perfecte wereld zou het Grote Oosten nooit gespleten worden. Anders zouden de Big 12 Memphis jaren geleden hebben ingenomen. Anders zou de ACC de Tigers nu overnemen. Maar universiteitsatletiek is geen perfecte wereld. Verre van zelfs. Dus wat de ambtenaren van Memphis moeten doen, is ophouden zich af te vragen wat er had kunnen gebeuren, ophouden zich zorgen te maken over wat er had kunnen zijn, en verder gaan en hun plaats in deze onvolmaakte wereld van de universiteitsatletiek verbeteren door het aanbod te accepteren, ervan uitgaande dat ze uiteindelijk kwam, om zich bij deze organisatie aan te sluiten. nieuwe look en nog steeds groeiende Pac-12.
Zou het Memphis Big Ten geld opleveren? Nee. Zou Memphis het label van een machtsconferentie krijgen? Nee. Maar wat het zou doen is Memphis in een competitie plaatsen die aantoonbaar beter is dan de competitie waarin het zich momenteel bevindt, en zowel een voetbal- als een basketbalprogramma voorzien van een aantrekkelijker schema.
Hij zal meer doen dan dat, dat weet ik zeker.
Maar dat alleen is genoeg.
Dus als er een Pac-12-bod komt, en er zijn genoeg redenen om aan te nemen dat dit zal gebeuren, is het, zolang het financieel zinvol is, absoluut tijd voor Memphis om te vertrekken. Fans hebben altijd op iets beters gewacht. De Pac-12 is niet perfect, dat weet ik. Maar het zal zeker beter zijn dan AAC. En op dit punt in de tijd waarin bijna iedereen in de atletiek op de universiteit vooruitgaat of achterop raakt, is de overstap van een niet zo geweldige conferentie naar een onmiskenbaar betere conferentie een stap die Memphis zou maken.