GAINESVILLE, Va. – Teamgenoten Lily Wu rende de 18e green op nadat haar birdie-putt de Verenigde Staten de helft van het punt opleverde dat ze nodig hadden om Europa te verslaan, en de Amerikaanse aanvoerder Stacy Lewis pakte haar 5-jarige dochter, Chesnee, op voor een berenknuffel.
Eindelijk is de Solheim Cup weer in Amerikaanse handen.
De Amerikanen namen een jaar geleden al vroeg een grote voorsprong in Spanje, maar lieten de trofee op de laatste dag uit hun handen glippen toen Europa zich verzamelde om een gelijkspel van 14-14 vast te houden.
Door een wijziging in het wedstrijdschema moesten ze slechts een jaar wachten op de volgende kans. Vervolgens, met de beker bijna in handen op zondag op de Robert Trent Jones Golf Club, zorgden ze ervoor dat de wedstrijd instortte gedurende een spannende periode van meer dan een uur waarin alles de Europese kant op ging.
“Dat was de langste anderhalf uur van mijn leven. Ik ga niet liegen”, zei Lewis. “Ik had het gevoel dat er nooit een einde aan zou komen. Ik was gewoon heel zenuwachtig. Je voelde je behoorlijk hulpeloos.”
Uiteindelijk leverde Vu, de nr. 2 speler op de wereldranglijst voor dames, een onberispelijke wedge van 300 meter op de 18e hole par-4 toen ze 1 viel op nieuwkomer Albana Valenzuela. Hoewel de 60 meter lange putt van Wu een formaliteit was, gaf Valenzuela niet toe, waardoor de Amerikanen het perfecte moment kregen om te winnen.
“Deze week was nogal zwaar voor mij. Ik had het gevoel dat ik fysiek niet 100% was en ik voelde me bijna schuldig dat ik die plek van iemand anders had overgenomen”, zei Wu, die nog steeds herstellende is van een rugblessure. “Gelukkig heb ik het beste team om mij heen.”
De eindstand: Verenigde Staten 15½, Europa 12½, de grootste voorsprong sinds de Amerikanen zeven jaar geleden met vijf punten verschil wonnen in Iowa.
De VS verbeterden hun algehele record naar 11-7-1 in de Solheim Cup, die in 1990 begon met de financiële steun van Ping-golfclubfabrikant Karsten Solheim en zijn vrouw Louise.
De opluchting van de Amerikanen was duidelijk zichtbaar toen ze tijdens de slotceremonie stilletjes omhelsden met een bevriend Europees team dat geen sessie verloor na een 6-2 achterstand op vrijdag. Er waren geen magnumflessen champagne te zien toen de spelers tijdens hun overwinningspersconferentie zaten met snacks, flessen water en een paar papieren wijnglazen in de hand.
‘We hebben het nog niet gevierd’, zei Lauren Coughlin.
Europa probeerde de beker voor de vierde keer op rij te winnen, waarbij Lewis en Suzann Pettersen als aanvoerders terugkeerden terwijl de competitie in opeenvolgende jaren werd gehouden om afstand te nemen van de Ryder Cup. Het team van Lewis had de klus in Spanje bijna klaar, een resultaat dat de aanvoerder versloeg tijdens de reis naar huis.
“Ik zat met mijn dochter in het vliegtuig en zij sliep, ik verloor mezelf en begon te huilen”, zei Lewis. “Ik dacht: ‘We hebben al dit werk gedaan om deze meisjes aan het tekenen te krijgen.'”
Lewis hield vast aan haar datagedreven aanpak en mixte haar sterren en rolspelers in een aantal geïnspireerde combinaties om een 10-6 voorsprong op te bouwen in het enkelspel.
Pettersen zei dat haar team een ’wonder’ nodig had, en de Europeanen hielden het interessant door de Amerikanen in drie opeenvolgende wedstrijden een punt op de 18e hole te ontzeggen.
Maar tijdens een week van perfect weer op de uitgestrekte locatie aan het meer, ongeveer 65 kilometer ten westen van Washington, waar vier Presidents’ Cups werden gehouden, waren de Amerikanen in elke fase iets beter dan de Europeanen.
Lewis had uitstekende prestaties van de best gerangschikte Nelly Kord, de 21-jarige Zhang, de 31-jarige rookie Coughlin en de ervaren bougie Khang.
Zhang, de beste putter van beide teams deze week, miste Carlota Ciganda 6 en 4. Ze werd de eerste speler in de geschiedenis van Solheim die 4-0 of beter sloeg en nooit de 17e hole bereikte. Ze won 28 holes en verloor er acht in een week.
“Ik heb het gevoel dat de Solheim Cup mijn passie voor het spel weer heeft aangewakkerd”, zei Zhang. “We hadden zoveel plezier, niet alleen buiten de golfbaan, maar zelfs erop. Het was gewoon een geweldige rit.”
Overwinningen van Zhang en Allisen Corpuz bezorgden de Amerikanen een 13-8 voorsprong. Daarna bleef de USA bijna een uur zonder voorsprong in een van hun laatste zeven wedstrijden.
Maar de Europeanen hadden nog steeds weinig ruimte voor fouten. Esther Henseleit had de kans om Andrea Lee te verslaan op de 18e hole, maar liet haar putt te kort, en Lee maakte een 4-voeter voor par, wat de VS een half punt opleverde in het eerste gelijkspel van de week.
Dat bracht Lexi Thompson in positie om het winnende punt veilig te stellen in haar laatste Solheim Cup als speelster, maar dat werd haar ontzegd door Celine Boutier, die haar approach tot 1,80 meter bereikte op de par-4 18e voor een birdie en een overwinning van 1 voorsprong.
Coughlin kwam tot een rally van 3 op de achterste negen om haar match met Maja Stark gelijk te maken. Ze miste de beker en Stark slaagde erin om vanaf ongeveer 3 meter te paren.
Charley Hull versloeg Korda in een sprankelende wedstrijd om de leiding en maakte vroeg op de achterste negen drie opeenvolgende birdies om een voorsprong van vijf op te bouwen. Ze ging 6 en 4 met een approach op de par-5 14e hole die vertraagde tot een bijna stop aan de rand aan de achterkant van de green en de helling af druppelde tot op 60 meter afstand van een geclaimde adelaar.
“Ik weet dat ik het in me heb om Nelly te spelen”, zei Hull.
Dat bracht Europa op een voorsprong van 10-7. Minuten later maakte Khang een uitgeputte Emily Pedersen af, 6 en 5. Khang ging deze week met 3-0 toen ze er niet in slaagde het publiek en haar teamgenoten op te winden, terwijl Pedersen elke sessie speelde en 2-3 won.
“Ik heb genoten van de betrokkenheid van het publiek. Het is duidelijk dat mijn stem daar het slachtoffer van kan zijn”, zei Khang. “Maar ik zou het een miljoen keer doen.”
De volgende taak voor de Amerikanen zal zijn om voor het eerst sinds 2015 in Duitsland te proberen te winnen op Europese bodem. Nederland is gastheer van de editie van 2026.
‘Thuis blij voor Stacy,’ zei Pettersen, ‘maar we komen erg hongerig terug.’