Het eerste wat mij opviel toen ik de Lowrider uit zijn opbergtas haalde (die veel mooier is dan de oudere tassen van Bote, daarover hieronder meer) was de enorme achtervin. Hij is veel langer dan de afneembare vin op de Breeze Aero en veruit de diepste vin die ik op een paddleboard heb gezien. Mijn zeemansvriend grapte: ‘Die plank heeft diepgang.’
Die diepe vin maakt de Lowrider-baan vlakker, waardoor je tijdens het peddelen niet voortdurend uitwijkt en je koers corrigeert. Vergeleken met de Breeze Aero en andere boards die ik heb gebruikt, is er veel minder zijwaartse beweging tijdens het peddelen. Het grotere vinoppervlak zorgt er ook voor dat het board iets stabieler is in ruw water, zeker in combinatie met de breedte van dit board.
Ik wilde al heel lang een paar meerdaagse paddleboard-trips maken en ging zo ver dat ik ongeveer driekwart van mijn uitrusting had gevuld, om vervolgens te besluiten dat het gewoon niet zou werken. De Lowrider is echter tot zulke prestaties in staat. Voor een echte tocht had ik geen tijd, maar ik vulde hem en peddelde rond. Zoals je zou verwachten was hij zwaar, zat hij lager in het water en draaide hij langzaam, maar dat viel mee, vooral als je de stoel zo zet dat je kunt wisselen tussen staan en zitten. Het valt waarschijnlijk buiten de gebruiksscenario’s van de meeste mensen, maar als je een gek bent zoals ik, weet dan dat dit waarschijnlijk de beste keuze is voor het inpakken van peddels.
Foto: Scott Gilbertson
De lowrider is iets groter
Wat de stoelen betreft, ze zijn redelijk comfortabel en stabiel. Ze kunnen op verschillende manieren worden bevestigd. Er zijn drie bevestigingspunten aan elke kant van het board en de stoelen zelf hebben een riem waarmee je kunt aanpassen hoe ver je achterover leunt. Ze staan nooit rechtop zoals je dat in een kajak zou doen, maar ik peddelde een aantal kilometers en had geen last van mijn rug of andere pijn.
Eén ding om in gedachten te houden als je een ervaren kajakker bent: je bent veel meer op het water dan in een kajak. Je wilt niets technisch peddelen, maar het is nog steeds een stabiele, comfortabele ervaring en het board is voldoende mobiel. Cruisen op vlak water was verrassend snel en wendbaar (voor iets van deze omvang), en de Lowrider knipperde niet met zijn ogen, zelfs niet toen ik hem uithaalde in 15 knopen wind met behoorlijk goede hak. Naar mijn mening is dit een van de beste redenen om een hybride te kopen. Op die zware dagen waarop je niet staat, kun je toch het water op.