Tegengif voor dodelijke pesticiden verhoogt de overleving van bijen

In het eerste onderzoek in zijn soort ontdekten wetenschappers dat het voeden van bijen met absorberende hydrogel hun kansen vergroot om de blootstelling aan giftige pesticiden te overleven.

Als belangrijke bestuivers leveren bijen essentiële diensten aan zowel wilde planten als door mensen geteelde gewassen. Maar het stuifmeel dat ze binnenbrengen, is vaak verontreinigd met chemicaliën die verwoestende biologische effecten op bijen kunnen hebben, zoals het aanzetten tot ineenstorting van de kolonie of het veroorzaken van een vrijwel onmiddellijke dood.

Eerdere studies hebben aangetoond dat hydrogeldeeltjes – een zacht, niet-giftig materiaal dat zeer absorberend is – die in de bodem worden gemengd, zich kunnen binden aan neonicotinoïden en deze kunnen vangen, een klasse pesticiden die in Europa algemeen verboden is, maar nog steeds in de VS wordt gebruikt. Dit bracht Julia Caserto en haar collega’s ertoe te onderzoeken of kleine stukjes hydrogel pesticiden in de lichamen van gewone oosterse hommels konden neutraliseren (Bombus impatiens).

“Voor zover ik weet heeft niemand dat gedaan”, zegt Caserto, die het deed toen hij aan de Cornell University in New York werkte.

De onderzoekers begonnen met het mengen van microscopisch kleine hydrogeldeeltjes – klein genoeg om door het spijsverteringskanaal van de bij te gaan maar niet naar elders in het lichaam te reizen – in suikerwater. Nadat de bijen de oplossing hadden ingeslikt, gaven de onderzoekers hen een grote dosis van het pesticide. Bijen die met de hydrogel werden behandeld, hadden een 30 procent hogere overlevingskans dan degenen die dat niet waren.

Toen onderzoekers bijen doses pesticiden gaven die hun zenuwstelsel zouden verstoren maar hen niet zouden doden, verminderden de hydrogels de symptomen van de insecten. Bijen die de gel kregen, konden beter eten en lopen dan de bijen die dat niet kregen, en ze klapperden sneller en gezonder met hun vleugels.

Omdat de bijen uiteindelijk de hydrogeldeeltjes uitscheiden, zouden ze voortdurend opnieuw met het tegengif moeten worden gedoseerd. Hoewel dit de behandeling voor wilde bijen onwaarschijnlijk maakt, is het nog steeds een veelbelovende optie voor door mensen beheerde bijen, zoals de bijen die worden gebruikt om honing te produceren en gewassen te bestuiven.

“Deze deeltjes zouden kunnen worden verwerkt in stuifmeelpasteitjes of sucrosevoer dat al wordt gebruikt voor beheerde bijenkolonies”, zegt Caserto. “En hopelijk als de bijen in het veld zijn en bloot staan [to pesticides]Ze zullen minder vatbaar zijn.”