Onderzoekers hebben meer dan 120 mensen die zich kandidaat stellen voor de lokale regeringsverkiezingen in New South Wales geïdentificeerd als mogelijke ‘randkandidaten’, waaronder complottheoretici en mensen die worden gesteund door een prominente anti-isolatiecampagnevoerder.
Volgens nieuw onderzoek vormen deze kandidaten ongeveer 3% van de 3.816 mensen die strijden om 1.230 raadszetels in NSW. Sommigen konden worden gekozen, omdat de misverstanden van de NSW-liberalen ertoe leidden dat de belangrijkste partij niet meer dan 100 kandidaten nomineerde.
Zestien gemeenten, waaronder Camden, Blue Mountains, Georges River, Penrith en Canterbury-Bankstown, hebben geen liberale kandidaten of minder dan voorspeld.
Mark Chou, universitair hoofddocent politiek aan de Australian National University, zei dat politieke partijen het lokale bestuur als een ‘strategisch front’ begonnen te zien – inclusief degenen die zich verzetten tegen reguliere ideeën of verbonden zijn met specifieke ideologische standpunten.
Chou, die samen met onderzoekers Benjamin Moffitt, Rachel Busbridge en Luke Dean de NSW-kandidaten beoordeelde, beschreef de Libertarische Partij – voorheen bekend als de Liberaal-Democraten – als “de belangrijkste marginale groep”.
John Ruddick, het enige libertaire parlementslid van NSW, gelooft dat zijn partij een tiental zetels zou kunnen winnen in verschillende raden, waaronder Camden, Canterbury-Bankstown en Penrith, waar liberale kandidaten ontbreken.
“De goden lachten ons toe”, zei Ruddick over het falen van de liberale regering.
Ruddick zei dat marge niet ‘de meest gunstige term’ is om libertariërs te beschrijven, hoewel hij erkende dat zij elke kwestie bekijken door de lens van hoe de overheid kan worden ingekrompen.
“Wij [think] Een grote regering is de vloek van de mensheid”, zei hij. “Wij zijn tegen de oorlog… wij zijn tegen de oorlog tegen drugs – het is weer een overschrijding van de overheid. Wij zijn radicaal pro-kapitalisme.”
Libertariërs beweren dat slimme steden, een breed planningsconcept gekoppeld aan technologische vooruitgang, mensen volgen en de hoeveelheid koolstof die ze uitstoten monitoren. Ruddick gaf toe dat dit “gek klinkt”.
Op haar website bekritiseert de partij ook dragqueen-verhaalevenementen – meestal georganiseerd door gemeentelijke bibliotheken – als ‘conceptuele onzin’.
Chou zei dat de opkomst van marginale groepen die zich richten op de lokale overheid verband hield met groeiende complottheorieën over stadsplanning en controverses over andere gemeentelijke verantwoordelijkheden.
Andere groepen die in het onderzoek werden geïdentificeerd, ondersteunden complottheorieën, waaronder dat de Wereldgezondheidsorganisatie een geheim surveillanceprogramma beheert en dat Covid-19 mogelijk is gecreëerd door miljardair Bill Gates.
De gebeurtenissen van Drag Queen werden een ‘vlampunt’ voor sommige marginale acteurs, zei Chou.
Eerder dit jaar kreeg de gemeenteraad van Cumberland in het westen van Sydney veel kritiek nadat ze had gestemd om boeken over ouders van hetzelfde geslacht uit lokale bibliotheken te verbieden, na eerdere debatten over het drag queen-verhaal.
Het verbod, dat door de gemeenteraad werd opgeheven na een massale publieke reactie, werd verdedigd door burgemeester Steve Christou, lid van de conservatieve Our Local Community (OLC)-partij.
Chou zei dat de OLC 26 kandidaten opstelde bij de raadsverkiezingen van zaterdag en beschouwde het als een marginale groep gezien haar eerdere betrokkenheid bij “belangrijke controverses”.
Christou zei dat zijn partij ‘absoluut’ conservatief was, maar ontkende dat ze mainstream waren.
‘Als ze ons een marginale partij noemen, vergissen deze mensen zich enorm’, zei hij. “Ze kennen OLC niet.”
In het raadsgebied Snowy-Monaro, in het landelijke zuiden van de staat, leidt seriële politieke kandidaat Andrew Thaler zeven onafhankelijke kandidaten. Thaler, die op verschillende lokale locaties is verbannen, was onlangs het onderwerp van een onderzoek door de Sydney Morning Herald, waarin hij werd omschreven als een “serieuze plaag die zich op vrouwen richt”.
Chou en andere raadsonderzoekers identificeerden Thaler als een marginale kandidaat, wat hij ontkende toen Guardian Australia contact met hem opnam. Thaler zei dat de Herald-artikelen ‘volledig uit hun context’ zijn geschreven en dat ‘niemand de reguliere media vertrouwt’.
Chou’s onderzoeksproject bracht ook verschillende kandidaten in verband met de zogenaamde ‘Reignite Democracy’-beweging, opgericht door de spraakmakende anti-isolatiedemonstrant Monica Smith.
na het promoten van de nieuwsbrief
Een website genaamd Fair Dinkum Candidates promoot 16 kandidaten voor de NSW-raadsverkiezingen. Het is bedoeld om “Fair Dinkum-kandidaten te identificeren en te ondersteunen die echt om hun gemeenschap en land geven.” De meesten zijn lid van de Libertarische Partij.
Uit gegevens ingediend bij de toezichthouder blijkt dat Smith in januari een bedrijf heeft geregistreerd met de naam Fair Dinkum Candidates Pty Ltd.
Smith promootte Fair Dinkum op sociale media, maar werd nergens op zijn website geïdentificeerd. Ze zei vrijdag tegen Guardian Australia: “Fair Dinkum Candidates is een dienst, er is geen ‘gezicht’ voor nodig”.
Fair Dinkum profileert kandidaten door hun antwoorden op een enquête op te nemen waarin wordt gevraagd naar hun prioriteiten voor de raad en of zij vinden dat de lokale overheid Australia Day moet boycotten en moet stoppen met het gebruik van contant geld.
Op de website van Fair Dinkum wordt niet vermeld dat de genoemde kandidaten maatregelen tegen isolatie steunen. Smith zei: “we hebben geen vragen over dat onderwerp opgenomen in onze enquête” omdat “lockdowns op dit moment geen dringende zorg zijn voor gemeenschappen.”
Smith zei dat Fair Dinkum een ‘marketingdienst’ is die kandidaten helpt bij hun verkiezingscampagnes. Mensen die de enquête hebben ingevuld, kregen hun antwoorden gratis, zei ze.
“Daarnaast bieden we betaalde mogelijkheden voor kandidaten die op zoek zijn naar extra ondersteuning. We bieden op maat gemaakte hulp aan kandidaten via onze uitgebreide e-maildatabases en sociale-mediaplatforms om hen te helpen hun boodschap te versterken en potentiële kiezers te bereiken.
“Het is onjuist om de dienst als ‘grensoverschrijdend’ te bestempelen, omdat deze niet voldoet aan de traditionele definitie van de term.”
Eén kandidaat die op de site wordt gepromoveerd, Rodney Fox, stelt zich kandidaat voor toekomstig raadslid en burgemeester van de gemeenteraad van Coffs Harbour. Fox zei dat hij lid was van de Family First-partij, maar een onafhankelijke kandidaat voor de raad was.
Fox zei dat hij wist dat Smith ‘op de een of andere manier verbonden’ was met Fair Dinkum, maar ‘ik zie het probleem niet.’
“Als ik had geweten dat ik als marginaal zou worden bestempeld, was ik niet naar de Dinkum-kermis gegaan. Het kwaad is nu geschied”, zei hij.
‘Onze groep houdt zich bezig met het dienen van de mensen hier, het repareren van de wegen en het herstellen van de vuilnisophaaldienst. Dit zijn geen marginale zaken, het zijn de basisprincipes van het besturen van een stad.”
Rodney Tiffen, emeritus hoogleraar regerings- en internationale zaken aan de Universiteit van Sydney, zei dat marginale groepen vaak ‘anodyne labels’ gebruikten waardoor ze ‘veel mainstreamer klonken dan ze zijn’.
“Iedereen is van mening dat het ‘fair dinkum’ moet zijn”, zei hij.
Tiffen zei dat het gebrek aan liberale kandidaten in sommige raden betekent dat marginale groepen dit weekend een veel betere kans hebben om gekozen te worden.
“Het interessante zal dan zijn: kunnen de liberalen hen bij de volgende verkiezingen terugbrengen of zullen deze nieuwe raadsleden zich vestigen als onderdeel van het lokale landschap?”