De verwarmingstemperaturen zijn waardoor landbouw in de tropen veel moeilijker wordt. Voedselsystemen in de eilandstaten in het Caribisch gebied en de Stille Oceaan zijn bijzonder kwetsbaar en worden zwaar getroffen door een combinatie van hittegolven, droogtes en ongebruikelijke regenval. De impact van de klimaatverandering in deze gebieden zal de komende tien jaar waarschijnlijk aanzienlijk toenemen, vooral voor boeren die de meest voorkomende basisproducten zoals maïs, tarwe en sojabonen produceren.
Maar er is één cultuur die van de hitte houdt en zich niet gemakkelijk laat ontmoedigen door weersveranderingen. Hij wordt broodvrucht genoemd en ondergaat een stille heropleving op de eilanden in de Stille Oceaan en de thuislanden in het Caribisch gebied, waar mensen hopen dat de boom en zijn producten zullen gedijen in een veranderend klimaat.
“Er is geen klimaat dat te warm is voor broodvruchten”, zegt Russell Fielding, geograaf aan de Coastal Carolina University. Broodvrucht, een van ‘s werelds meest productieve voedselplanten, is een grootbladige groenblijvende plant uit de jackfruitfamilie die een overvloed aan knobbelige vruchten produceert die kunnen worden gebruikt in een duizelingwekkende reeks verschillende gerechten.
Het bereik waarin deze bomen kunnen groeien wordt voortdurend groter naarmate de temperatuur over de hele wereld stijgt, en dankzij hun wijdverspreide wortelsysteem zijn broodvruchtbomen vrijwel onverwoestbaar. Ze overleven orkanen, zegt Fielding, en kunnen groeien in de buurt van zout of brak water, wat een groot pluspunt is als de oceaanspiegel blijft stijgen. Ze stabiliseren en verrijken zelfs de meest aangetaste bodems. De grote boom zal tijdens het rijpen 1,3 ton koolstof opslaan, volgens berekeningen van de Trees That Feed Foundation, een in Illinois gevestigde non-profitorganisatie die broodvruchtbomen levert om mensen te helpen voeden en banen te creëren in de tropen.
“Mensen beginnen het ongelooflijke potentieel van broodvruchten te erkennen”, zegt Fielding. “Het is een van de meest productieve bomen in termen van calorieën per jaar per oppervlakte-eenheid. Eén broodvruchtboom kan gemakkelijk al het fruit leveren dat een gezin nodig heeft.”
Als je de film hebt gezien Muiterij op de Bountyje zult al bekend zijn met broodvrucht. Dit waren fruitbomen die werden vervoerd tijdens de noodlottige reis van het koopvaardijschip. Maar tenzij je de laatste tijd naar een afgelegen eiland in de Stille Oceaan of het Caribisch gebied bent geweest, is de kans groot dat je nog nooit het groene fruit ter grootte van een voetbal met het romige vruchtvlees hebt gegeten. Broodvruchten hebben een korte houdbaarheid en worden zelden geëxporteerd uit tropische landen.
Inheems in de Stille Oceaan en ooit een hoofdbestanddeel op Tahiti, Hawaï en Jamaica, raakte broodvrucht geleidelijk uit de gratie en werd in deze regio’s vervangen door het standaard westerse dieet met veel bewerkte voedingsmiddelen, verzadigd vet en geraffineerde koolhydraten. De smaak van broodvruchten is mild, een kruising tussen aardappelpuree en zuurdesembrood; de kleverige consistentie wanneer het rijp is, wordt vergeleken met behangplaksel. Maar ondanks deze weinig inspirerende eigenschappen geloven sommigen dat dit het volgende grote superfood is.
Diane Ragone heeft sinds de jaren tachtig een persoonlijke obsessie met de eenvoudige vrucht. Ze is emeritus directeur van het Breadfruit Institute, een onderzoeks- en belangenorganisatie gevestigd op het Hawaiiaanse eiland Kauai. Allereerst, zegt ze, is broodvrucht veel voedzamer dan basisvoedsel zoals rijst en maïs, omdat het rijk is aan micronutriënten en vitamines. Het bevat ook relatief veel eiwitten, zegt ze; een Samoaanse variëteit genaamd Ma’afala overtreft zelfs sojabonen wat betreft eiwitgehalte.