Jordaanse kiezers gaan naar de stembus uit angst voor een bredere oorlog: NPR

Een Jordaanse burger stemt dinsdag bij historische verkiezingen voor het Jordaanse lagerhuis met 138 zetels in Amman, Jordanië. Kiezers beslissen over hun vertegenwoordigers in de 20e Tweede Kamer.

Een Jordaanse burger stemt dinsdag bij historische verkiezingen voor het Jordaanse lagerhuis met 138 zetels in Amman, Jordanië. Kiezers beslissen over hun vertegenwoordigers in de 20e Tweede Kamer.

Jordan Pix/Getty Images


onderschrift verbergen

ondertiteling wisselen

Jordan Pix/Getty Images

AMMAN – Jordaanse kiezers gaan dinsdag naar de stembus in het koninkrijk de eerste parlementsverkiezingen van een nieuwe kieswet twee jaar geleden opende de weg voor een grotere deelname van politieke partijen aan het politieke systeem van het land.

Ongeveer 5 miljoen Jordaniërs komen in aanmerking om te stemmen – bijna de helft van de ongeveer 11 miljoen inwoners van Jordanië. Ruim 600.000 van hen zijn sinds de laatste verkiezingen 18 jaar geworden en hebben voor het eerst stemrecht.

Jordanië, een belangrijke veiligheidsbondgenoot van de Verenigde Staten en een van de weinige Arabische landen die een vredesverdrag met Israël heeft ondertekend, is een constitutionele monarchie en het parlement heeft beperkte macht.

Maar de verkiezingen worden gezien als een belangrijke indicator van de democratiseringsinspanningen en het effect van de publieke woede over de Israëlische aanvallen op Gaza.

Oorlogsverkiezingen in Gaza

Er is oorlog in Gaza schaduwrijk bijna alle aspecten van het leven in het koninkrijk, waar de meerderheid van de burgers van Palestijnse afkomst is – degenen die zijn gevlucht of uit hun huizen zijn verdreven door de oprichting van de staat Israël in 1948 en de daaropvolgende oorlogen. Dagelijkse Israëlische aanvallen in Gaza, en in toenemende mate op de bezette Westelijke Jordaanoever, hebben intense woede veroorzaakt in het kleine koninkrijk. De oorlog heeft ook de Jordaanse economie verwoest, waar het toerisme een belangrijke sector is.

Jordanië is naast Egypte het enige andere Arabische land dat een verdrag heeft ondertekend een volledig vredesverdrag met Israël. De overeenkomst resulteerde in veiligheidssamenwerking en economische banden tussen Jordanië en buurland Israël, maar heeft in de loop der jaren weinig gedaan om de woede onder Jordaniërs over de Israëlische bezetting van de Palestijnse gebieden te onderdrukken.

Die woede is omgeslagen in woede over de oorlog in Gaza, waar het ministerie van Volksgezondheid meer zegt dan dat 40.000 mensen, Velen van hen, vrouwen en kinderen, zijn gedood bij Israëlische luchtaanvallen sinds de militante groepering Hamas Israël afgelopen oktober aanviel. Israël zegt dat bij die aanval ongeveer 1.200 burgers en soldaten zijn omgekomen.

Vooral de Jordaanse leiders maken zich zorgen over de toegenomen Israëlische aanvallen onlangs op de bezette Westelijke Jordaanoever. Israël zegt dat het zich richt op gewapende militanten, terwijl velen in Jordanië geloven dat het militaire optreden en de toename van het aantal illegale Israëlische nederzettingen erop gericht zijn Palestijnen over de rivier naar Jordanië te drijven.

Voor het eerst mochten politieke partijen een grotere rol spelen

De kieswet van twee jaar geleden moest de oprichting van politieke partijen bevorderen een politiek systeem dat gedomineerd wordt door tribale banden. Bij deze verkiezingen werden 41 van de 138 zetels in het parlement gereserveerd voor de kandidaten van politieke partijen. Analisten zeggen dat deze stap de weg heeft vrijgemaakt voor een grotere deelname van liberale en seculiere partijen in de conservatieve Jordaanse samenleving.

“Politieke partijen hebben qua politieke organisatie nog niet echt wortel geschoten”, zegt Mustafa Hamarneh, een hooggeplaatst lid van de Jordaanse Sociaal-Democratische Partij en Jordaanse senator.

Hij zei echter dat deze verkiezingen de eerste keer zijn dat politieke partijen op platforms actief zijn in plaats van een beroep te doen op het identiteitsgevoel van de kiezers, zoals religieuze of tribale banden, vertelde hij aan NPR nadat hij zijn stem had uitgebracht. “Laten we hopen dat dit experiment in ieder geval een beetje succesvol is en dat het het begin zal zijn van toekomstige ontwikkelingen.”

Ondanks de veranderingen in de kieswet zal het nieuwe parlement naar verwachting veel op het vorige gaan lijken; het bestaat voornamelijk uit regeringsgezinde en stamleden. Met deze verkiezingen wordt het quotum voor de vertegenwoordiging van vrouwen verhoogd van 15 bij de laatste verkiezingen naar 18 leden.

Ook werd de leeftijd van de aanvragers verlaagd van 30 naar 25 jaar – een potentieel belangrijke ontwikkeling in een land waar ongeveer de helft van de burgers jonger is dan 25 jaar.

Jordanië, een klein land zonder natuurlijke hulpbronnen en met een grote populatie Syrische en andere vluchtelingen, is dat wel sterk afhankelijk van Amerikaanse en andere buitenlandse hulp. Een groot deel van die hulp is gekoppeld aan de bijdrage van Jordanië aan het helpen beveiligen van de grenzen van Israël, inclusief het huisvesten van een grote Amerikaanse militaire aanwezigheid op bases buiten de Jordaanse hoofdstad.

Onderstaand Koning Abdullah IIHet land heeft geprobeerd een evenwicht te vinden tussen de noodzaak om de betrekkingen met Israël te onderhouden en tegelijkertijd de publieke woede over de Israëlische aanvallen op Gaza en de Westelijke Jordaanoever te erkennen.

Militantt de Palestijnse groepering Hamas kwam eind jaren tachtig voort uit de ideologie van de Moslimbroederschap, na de eerste Palestijnse opstand tegen de Israëlische bezetting. De Broederschap is in veel Arabische landen verboden als een potentiële bedreiging voor erfelijke heersers en autocratische leiders De Egyptische president Abdul Fatah al-Sisi.

Jordanië stond een bij de Broederschap aangesloten partij toe, Islamitisch Actiefront, opereren, maar onder relatief strenge controle – inclusief de goedkeuring van preken in moskeeën en beperkingen op publieke protesten.

Hamarneh, voormalig hoofd van het Jordaanse Centrum voor Strategische Studies en de door de regering aangestelde Economische en Sociale Raad, zei dat alle partijen de Palestijnen steunen in de Gaza-oorlog en dat het onwaarschijnlijk is dat ze zich in deze kwestie zullen onderscheiden van de kiezers.

“Organisatie is hier echter belangrijk, en de islamisten of de Moslimbroederschap hebben de beste politieke organisatie van het land. Het zou dus effectief kunnen zijn”, zei hij.