Belangrijke gebeurtenissen
DOEL! Ierland 0-2 Engeland (Grealish 26)
Je kon het niet verzinnen!
22 minuten Mainoo voegt een mooie twist toe aan zijn molen met de fijnste details van Engeland. Ierland slaagt er vervolgens in om naar voren te komen, maar kan niet meer doen dan dat, want Kane gaat diep in de verdediging en begaat een overtreding.
20 min Het spel komt wat tot rust als Engeland de bal binnen hamert. Mainoo speelt een mooie diagonale bal naar Rice. Er kwam niets van terecht, maar Michael Carrick zou er trots op zijn.
“Misschien”, zegt David Wall, “had Carsley moeten zeggen dat hij het nog steeds vreemd vindt als hij het volkslied ter ere van ‘The King’ hoort en zou hij uit respect voor de overleden koningin zijn mond hebben gehouden. Niet alleen zou het alle ophef (en verveling) van dat ‘debat’ besparen, maar sommige kranten zouden hem ook een fulltime baan laten krijgen, ongeacht de resultaten. Een beginnersfout.”
17 minuten Lee Carsley zei dat hij een “aanvallend team, zeer aanvallend” had gekozen en tot nu toe hebben ze dat waargemaakt. Vroege dagen natuurlijk, vroege minuten zelfs.
15 minuten Dit spel is van begin tot eind. Engeland schoot opnieuw naar voren met Rice aan de leiding. Kane landt nog een schot, dit keer gered door Kelleher.
13 minuten Ierland had zelf net een kans en de getalenteerde Szmodics weerden Pickford af. Maar toen ging Alexander-Arnold verder en vond Gordon, mooi. Hij stond één op één met de doelman en verstoorde het schot, maar de bal ging weg. Kane startte ook, blokkeerde, en toen was Rice daar, dicht bij de strafschopstip, om de bal in de bovenkant van het net te slaan.
DOEL! Ierland 0-1 Engeland (Rice 11)
Declan Rice met een krachtig schot! En weigert kalm het te vieren.
9 min Alexander-Arnold en Grealish beginnen de show samen te runnen, de een met visie, de ander met snelle bewegingen.
7 minuten Een kans voor Engeland! Gordon stuurde een voorzet, die te hoog was, maar die werd aan de rechterkant opgevangen door Alexander-Arnold, wiens voorzet centimeter perfect was. Kane is er voor een kopbal, maar kan deze niet behouden. Dit is trouwens zijn 99e wedstrijd voor Engeland.
5 minuten Grealish staat niet aan de linkerkant, hij is nummer 10, met de snellere Gordon aan de linkerkant… waar Gordon nu is en Coleman naar de overkant duwt.
3 minuten Kans voor Ierland! Molumby, die de hoekschop tegemoet komt, kopt vrij op de tweede paal, maar kan hem alleen over de lat schieten.
3 minuten Ierland neemt de vrije trap, en Ogbene op de rechtervleugel verovert met zijn energie de hoekschop.
2 minuten De eerste signalen zijn dat Ierland met vijf spelers achterin speelt en Engeland met drie spelers, terwijl Trent Alexander-Arnold in het midden komt. Hij doet dat nu en pingt een lange diagonaal naar Anthony Gordon, die buitenspel staat.
1 minuut Kobbie Mainoo beweegt de bal en Engeland gaat terug naar Jordan Pickford terwijl Ierland hard onder druk zet.
Nu de hymnen. God bewaar de koningsring. De spelers zingen het, inclusief Rice; Carsley niet – duidelijk een man van zijn woord.
Het Lansdowne Road-publiek juicht het hartelijk toe en zingt vervolgens verbazingwekkend goed hun eigen volkslied. Ook Heimur Hallgrímsson doet niet mee. Het is aan het individu.
“Dit Ierse team heeft maar één ding nodig”, zegt Stephen G. “Shane Long zal het overnemen, zodat we weer in het eerste elftal kunnen voetballen en ons weer kunnen kwalificeren voor toernooien. LANG!!!”
De Ierse president (en dichter), Michael D. Higgins, is in het huis. Lopend met twee stokken leert hij de spelers van Engeland kennen. Hij heet Greelish en Rice hartelijker welkom dan de vaandeldragers.
In de menigte hangt een spandoek gericht op Declan Rice en Jack Grealish, “SLANGEN”, staat er, “TERUGGEKEERD.” Uhm.
Een zeer aanvallende ploeg, zegt Carsley
Lee Carsley praat met ITV. “De verwachtingen zijn hooggespannen”, zegt hij, terwijl hij zich haast om toe te voegen dat hij pas drie dagen met de spelers heeft getraind. “We kozen voor een aanvallend team, een zeer aanvallend team.”
Vervolgens laat ITV zien wat er gebeurde toen Carsley plaatsnam in de dug-out. Hij ging naar Ierland.
Nog wat ballen. “In de geest van Private Eye”, zegt Andy Flintoff, “moeten we misschien proberen Chris Coleman ervan te overtuigen de volledige controle over te nemen, dan zou de speelstijl ‘Colemanball’ zijn en zou de wereld instorten.” Leuk.
En hier is nog een vernietigende e-mail. “Met Georgean Pickford en Anthony Gordon in de XI en John Stones naast Lee Carsley op de bank”, vraagt Gary Naylor zich af, “heeft Everton de meeste clublinks met dit Brave New England? Als dat zo is, staan je nu een wanhopige 92 minuten te wachten, met als hoogtepunt twee late doelpunten in de 93e en 95e, waardoor de wedstrijd verloren gaat.” Haha.
“Het volgende is een interview met de kale manager die zal zeggen dat hij teleurgesteld is over het resultaat, maar nog steeds zal uitleggen hoe ze al lang in het spel zitten, maar dat ze individuele fouten moeten corrigeren. Uiteindelijk zullen ze zeggen dat ze een paar belangrijke spelers missen, maar dat de ploeg goed genoeg is om daarmee om te gaan. [Spoiler – it isn’t].”
Lezing vóór de wedstrijd (2)
Mocht je hier niet bovenaan de pagina op hebben geklikt… Barney Ronay heeft aan Lee Carsley gedacht, zoals alleen hij dat kan.
In de volgende e-mail zit een druppel azijn. “In een poging om de geboorte van de vreselijk stomme maar onvermijdelijke term Carsleyball tegen te houden,” zegt Paul Griffin, “lobby ik verwoed bij de FA om Kevin Ball een optreden te geven, zodat de experts niet kunnen zeggen dat zijn speelstijl Bal.
“Of misschien is het een nog betere keuze om te voorkomen dat deze dwaze, vermoeide portmanteau-clichés terrein winnen, het inhuren van de lang gepensioneerde Bournemouth-verdediger Chris Foote. De campagne – of misschien wel de campagne – begint hier. Of hier.”
Hé. De spelers die Carsley kennen van de U21 noemen hem Cars, dus ik stond op het punt Carsball te laten zweven.
“Status” is de koptekst van de eerste e-mail. “Kijkend naar de drie aanvallende middenvelders van Engeland”, zegt Mark Beadle, “zou Saka – Eze – Grealish/Gordon niet logischer zijn? Het lijkt mij een beetje onevenwichtig.” Ja, misschien.
In de voorspelde opstellingen die ik vanochtend zag stond een XI geplaatst, dus het moet duidelijk zijn geweest. Maar niet iedereen was het erover eens waar Grealish en Gordon heen zouden gaan. Mijn 4-2-3-1 is slechts een ongefundeerde gok. Het zou 4-3-3 of 4-1-2-3 kunnen zijn met Rice als de enige spil, Maino en Grealish voor hem en Saka-Kane-Gordon als de voorste drie. Op die manier zouden Grealish en Gordon aan de linkerkant spelen. Maar Eze is zo’n stijlvolle speler dat het een verrassing zou zijn als hij hem niet van de bank zou zien komen.
Lezing vóór de wedstrijd (1)
Heimir Hallgrímsson boekt vooruitgang in de wereld. Hij ging van manager van IJsland (momenteel nummer 71 op de FIFA-herenranglijst) naar Jamaica (59) en Ierland (58). Engeland is overigens nummer 4.
Als je niet veel weet over Hallgrímsson, hier is Barry om je kaart te markeren.
Die teams op volle kracht
Engeland (mogelijk 4-2-3-1) Jordanië Pickford; Trent Alexander-Arnold, Harry Maguire, Marc Guehi, Levi Colwill; Kobbie Mainoo, Declan Rijst; Bukayo Saka, Jack Grealish, Anthony Gordon; Harry Kane.
Subs: Nick Pope, Dean Henderson, Tino Livramento, Rico Lewis, John Stones, Ezri Konsa, Conor Gallagher, Angel Gomes, Eberechi Eze, Morgan Gibbs-White, Jarrod Bowen.
Ierland (mogelijk 4-4-1-1) Caoimhin Kelleher; Seamus Coleman, Dara O’Shea, Nathan Collins, Matt Doherty; Chiedozie Ogbene, Will Smallbone, Jayson Molumby, Robbie Brady; Sammie Szmodics; Adam Idaho.
Subs: Mark Travers, Max O’Leary, Callum O’Dowda, Andrew Omobamidele, Alan Browne, Jake O’Brien, Jason Knight, Liam Scales, Kasey McAteer, Callum Robinson, Troy Parrott, Evan Ferguson.
‘Geen nieuw begin’
Lee Carsley zei dat hij dit niet als een nieuwe start ziet, maar als een kans om voort te bouwen op de vooruitgang van Engeland onder Gareth Southgate. En de eerste XI die hij selecteerde past daarbij.
Hij liet alle gloednieuwe gezichten op de bank zitten en overhandigde de terugroepactie aan Harry Maguire en Jack Grealish. Hij bleef trouw aan de ruggengraat van het team van Southgate – Pickford, Guehio, Rice, Mainoo, Kane – en had er misschien meer kunnen inzetten als ze beschikbaar waren (in het geval van Jude Bellingham) of fit waren (John Stones).
Maar hij haalde ook Trent Alexander-Arnold terug van de bank en promoveerde Anthony Gordon en Levi Colwill, die hij allebei goed kent van onder de 21 jaar. Een uitgebalanceerde line-up dus.
Engelse ploeg: Colwill, Grealish en Gordon starten
Engeland (mogelijk 4-2-3-1) Jordanië Pickford; Trent Alexander-Arnold, Harry Maguire, Marc Guehi, Levi Colwill; Kobbie Mainoo, Declan Rijst; Bukayo Saka, Jack Grealish, Anthony Gordon; Harry Kane.
Subs: Nick Pope, Dean Henderson, Tino Livramento, Rico Lewis, John Stones, Ezri Konsa, Conor Gallagher, Angel Gomes, Eberechi Eze, Noni Madueke, Jarrod Bowen, Morgan Gibbs-White.
Team Ierland: Coleman en Doherty starten
Heimir Hallgrímsson noemt zijn eerste XI en besluit dat hij gebruik kan maken van de ervaring van Seamus Coleman en Matt Doherty.
Preambule: onder nieuw management
Goedemiddag allemaal en welkom in het post-Southgate-tijdperk. Deze week is het acht jaar geleden dat het Engelse herenteam voor het laatst aan een wedstrijd deelnam zonder dat een gevoelige toespraak van Gareth zachtjes in hun oren klonk. Bij die gelegenheid – Slowakije 0-1 Engeland (Lallana 90+5) – was de manager Sam Allardyce, die voor de eerste en laatste keer de leiding had. Vanavond is het in Dublin Lee Carsley, een veel minder bekende figuur en een veel verlichter coach.
Net als Southgate werd Carsley aangesteld als conciërge, terwijl hij ook kandidaat was voor de echte baan. Net als Southgate kwam hij door de gelederen en leidde Engeland onder de 21 jaar. Net als Southgate bracht hij zelfs succes op grote toernooien. In tegenstelling tot Southgate, wiens kracht ligt in het veranderen van de cultuur en het overtuigen van spelers om met plezier Engeland te vertegenwoordigen, staat Carsley bekend om het bouwen van teams die innovatief, creatief en aanvallend zijn. Hij slaagde er nog steeds in om het EK U21 te winnen zonder een doelpunt te incasseren.
Het zal fascinerend zijn om te zien of hij een ander deuntje uit een zeer getalenteerd team kan halen. Hij moet het zonder Phil Foden, Jude Bellingham en Cole Palmer doen – drie clubsupersterren die elkaar in internationals soms op de tenen trappen – maar kunnen nog wel een beroep doen op Harry Kane, Bukayo Saka, Declan Rice, Kobbi Mainoo, Trent Alexander-Arnold, John Stenen en Marc Guehi. Uit zijn U21-tijd heeft hij geweldige kinderen toegevoegd zoals Angel Gomes, Morgan Gibbs-White, Noni Madueke, Tino Livramento en Levi Colwill. En er zou een centrale rol kunnen zijn weggelegd voor Anthony Gordon, aangezien Kane de enige erkende centrumspits in het team is.
Carsley’s eerste wedstrijd bij het seniorenteam is tegen Ierland, een land waar hij veertig keer als verdedigende middenvelder speelde nadat hij zich via zijn grootmoeder had gekwalificeerd. Hij zong toen nooit het Ierse volkslied, noch het Britse volkslied toen hij de leiding had over de U21, en alle kranten zeggen vandaag dat hij dat beleid niet zal veranderen. Net als Allardyce, maar om geheel andere redenen, staat hij nu in het vizier van The Daily Telegraph.
Ierland heeft een nieuwe baas, Heimir Hallgrímsson. Hij is een IJslandse tandarts, smaakvol, maar ook een ervaren manager die leiding gaf aan twee nationale teams: IJsland en Jamaica. Hij had in 2016 mede de leiding over IJsland toen zij hun beroemde overwinning op Engeland behaalden, wat leidde tot het vertrek van Roy Hodgson, wat leidde tot de komst van Allardyce, wat leidde tot de benoeming van Southgate. Het is bijna alsof er over dit alles een stuk geschreven moet worden.