Ceratops zijn vooral bekend vanwege de triceratops, maar de snavelvormige familie van plantenetende dinosauriërs omvatte ook tal van andere familieleden tijdens het late Jura tot het late Krijt. Onlangs onthulde een reeks botfragmenten echter een geheel nieuwe, veel kleinere primitieve ceratopsische soort – de meest oostelijke in zijn soort die ooit in Azië is gevonden. Gezien de initiële dateringsschattingen zou de dinosaurus ook theorieën kunnen ondersteunen over hoe deze unieke dieren ongeveer 110 miljoen jaar geleden naar het moderne Noord-Amerika migreerden.
Sasayamagnomus saegusai werd beschreven in een studie van 2 september, gepubliceerd in het tijdschrift door een internationaal onderzoeksteam Papieren in paleontologie. Op basis van hun analyse geloven ze dat Sasayamagnomus heeft bijgedragen aan de vorming van een aparte neoceratopsiaanse clade – een fylogenetische groep bestaande uit één enkele voorouder en al zijn nakomelingen in rechte lijn – samen met de Noord-Amerikaanse Aquilops americanus en China Auroraceratops rugosus. Met deze nieuwe informatie pleiten de onderzoekers voor een herziene evolutionaire tijdlijn waarin de ceratopsische migratie over continenten plaatsvond tijdens het late Aptien of het vroege Albien, ergens tussen 113 en 110 miljoen jaar geleden.
[Related: Dinosaur footprints from Africa and South America are a match.]
Volgens een aankondiging van 4 september van de Carleton Universiteit in Canada hebben paleontologen fossielen ontdekt in de stad Tambasasayama in het zuidwesten van Japan, waarvan de meeste toebehoorden aan een enkele jonge dinosaurus die stierf voordat deze volledig volgroeid was. Met een geslachtsnaam die zich vertaalt naar “a [gnome] bewaken van de verborgen schatten onder de grond van Sasayama”, was een volwassen Sasayamagnomus waarschijnlijk slechts ongeveer 80 cm lang en woog slechts 10 kg (22 lbs). De Neoceratopsian miste de kenmerkende grote hoorns en plooien van zijn nakomelingen, maar de begeleidende illustratie geeft aan dat hij nog steeds de kenmerkende snavel had.
Vanwege overeenkomsten met andere primitieve Noord-Amerikaanse ceratopsiërs denken onderzoekers dat het waarschijnlijk is dat deze dinosauriërs hun mars van Oost-Eurazië naar het continent tijdens het midden Krijt begonnen via de Bering-landbrug. Afhankelijk van het tijdperk was de Beringlandbrug soms wel 1.000 km breed, met een totaal van 1,6 miljoen vierkante kilometer (620.000 vierkante mijl) – de grootte van Alberta en British Columbia samen. In tegenstelling tot het huidige arctische klimaat zorgden de temperaturen tijdens het Krijt echter voor grote bossen die de biodiversiteit bevatten die nodig was om de ceratopsische afstammelingen van Sasayamagnomus het moderne Canada en Amerika te laten bereiken.
Hoewel de onderzoekers met vertrouwen een juveniele Sasayamagnomus kunnen beschrijven op basis van een reeks schedel-, scheenbeen- en coracoïde botfragmenten, zal dit waarschijnlijk niet het laatste onderzoek van de paleontoloog zijn – tenminste enkele van de 17 fossielen die in het artikel worden genoemd, kwamen waarschijnlijk uit een ander gebied. Sasayamagnomus.