Nieuwe high-definition afbeeldingen bieden onverwachte ontdekkingen en ongelukkige updates op de RMS-site Titanischlaatste rustplaats. De foto’s, vrijgegeven op 2 september, vertegenwoordigen de eerste beeld- en onderzoeksexpeditie ondernomen door het bergingsbedrijf van het schip, RMS Titanic, Inc. over ruim 14 jaar. In het bijzonder bevestigt de documentatie dat een van de beroemdste delen van het schip bezweek na 112 jaar in de koude wateren van de Noord-Atlantische Oceaan op een diepte van 3.000 meter onder het oceaanoppervlak.
Ruim 1.500 passagiers en bemanningsleden aan boord Titanisch hij stierf onderweg naar New York City vanuit Southampton, VK, tijdens de beroemde tragedie op 15 april 1912. Hoewel zijn exacte verblijfplaats jarenlang een mysterie was, bevestigde een expeditie onder leiding van Robert Ballard in 1985 de exacte locatie van het luxe cruiseschip. . daarna begonnen talloze onderzoekers, experts en toeristen aan de vaak gevaarlijke reis terug om de historische archeologische vindplaats te documenteren. In 1994 kende een Amerikaanse federale rechtbank de exclusieve “berger-in-bezit”-rechten toe aan RMS Titanic, Inc., waarbij het bedrijf werd aangewezen als de enige organisatie die wettelijk toestemming had om artefacten uit het wrak te halen. De groep en haar dochterondernemingen hebben nu acht expedities begeleid, waarvan de meest recente in juli over twintig dagen plaatsvond.
[Related: Staggering 3D scan of the Titanic shows the wreck down to the millimeter.]
Volgens de aankondiging van maandag hebben de onderzoekers tijdens hun laatste onderzoek meer dan “2 miljoen afbeeldingen en video’s met de hoogste resolutie tot nu toe” verzameld. Ze hebben ook met succes het schip en zijn puinveld in kaart gebracht met behulp van LIDAR, sonar en een hypermagnetometer – een apparaat dat wordt gebruikt om metalen voorwerpen zoals scheepswrakken op nul te zetten. Met deze gereedschappen konden onderzoekers een historisch relikwie verplaatsen waarvan velen dachten dat het al lang verdwenen was: het 2 meter hoge bronzen beeld dat bekend staat als Diana van Versailles. Volgens Titanisch ontdekkingsreiziger James Pence, Diana van Versailles diende als middelpunt in de eersteklas passagierslounge, die wordt beschouwd als de mooiste en meest gedetailleerde ruimte aan boord.
“Maar helaas, wanneer Titanisch tijdens het zinken in tweeën gespleten, de salon spleet open. En in de chaos en verwoesting rukten de Dayans de mantel eraf en deze landde in de duisternis van het puinveld”, vertelde Penca. BBC 1 augustus. Voor het eerst (en voor het laatst) gezien tijdens een expeditie in 1986, hebben veel experts getheoretiseerd dat sediment of puin dat door zeestromingen is opgeblazen sindsdien de bronzen buste aan het zicht heeft onttrokken. Het weer half begraven op de oceaanbodem vinden “was als het vinden van een speld in een hooiberg”, legde Penca uit.
De nieuwe ontdekkingen brachten ook de steeds kwetsbaarder wordende overblijfselen van het schip aan het licht. Een van deTitanisch Het meest herkenbare kenmerk van het wrak is lange tijd de reling rond het boegdek van de boeg geweest – een gedeelte dat ook beroemd werd in de ‘King of the World’-scène uit de film van James Cameron uit 1997. Op basis van beelden die in de zomer zijn gemaakt, brak echter een groot deel van de constructie af en viel aan bakboord van de boeg. Gezien de documentatie van eerdere expedities zegt het team dat dit pas in 2022 moet zijn gebeurd.
“De onthulling van het standbeeld van Diana was een spannend moment. Maar we zijn bedroefd door het verlies van de iconische Bow Railing en ander bewijs van verval”, aldus RMS Titanic, Inc. Director of Collections. Tomasina Ray in de post van maandag.
De tijd staat zeker niet aan de kant van degenen die zich met natuurbehoud bezighouden. Gezien de barre omstandigheden in de oceaan en de destructieve capaciteiten van metaaletende bacteriën, zijn sommige waarnemers van mening dat de overgrote meerderheid dat doet Titanisch zou binnen enkele decennia kunnen instorten. Bovendien legde Ray uit dat zowel de terugkeer van Diana van Versailles als de verdwijning van het hek ‘onze inzet voor het behoud ervan alleen maar versterkte. Titanischerfenis.”