Pijn bij het inbrengen van een spiraaltje? Lidocaïne, lachgas of valium kunnen helpen: injecties

Melissa Stewart is geen onbekende in pijn. De advocaat uit Memphis heeft lupus en ervaart tijdens opflakkeringen uitstralende pijn in hun kaak en hoofd. Maar de ergste pijn van Stewart ontstond toen in 2017 een spiraaltje werd ingebracht.

Een spiraaltje, of spiraaltje, is een van de meest effectieve vormen van anticonceptie, hoewel sommigen zoals Stewart het krijgen vanwege de bijwerking dat het de menstruatie minder pijnlijk kan maken. Het T-vormige implantaat wordt via de baarmoederhals in de baarmoeder ingebracht; Afhankelijk van het type zegt de Cleveland Clinic dat een spiraaltje maximaal 10 jaar op zijn plaats kan blijven.

De dokter van Stewart zegt dat het inbrengen geknepen kan worden, zoals het laten piercen van je oren en het nemen van ibuprofen vóór de ingreep. Maar voor Stewart voelde het inbrengen als een steekpartij.

“Ik schreeuwde, kroop op de tafel, kreeg een black-out en toen ik wakker werd, moest ik overgeven”, zegt Stewart.

Terwijl hij herstelde, vroeg Stewart aan hun arts waarom ze niet van tevoren hadden uitgelegd dat de procedure zoveel pijn zou doen. De dokter antwoordde dat Stewart niet door zou zijn gegaan met het inbrengen als ze gewaarschuwd waren, zei Stewart.

Volgens gegevens geanalyseerd door KFF had 14% van de vrouwen die tussen 2015 en 2017 anticonceptie gebruikten een spiraaltje. De mate van pijn die door deze procedure wordt veroorzaakt, varieert en sommige mensen denken dat dit geen probleem is. Uit een onderzoek uit 2015 bleek dat 42% van de vrouwen die niet waren bevallen, zei dat de pijn tijdens het inbrengen van een spiraaltje ernstig was, terwijl 35% het als matig pijnlijk beoordeelde en 23% aangaf dat het licht pijnlijk was.

De afgelopen jaren hebben patiënten zoals Stewart de sociale media bezocht om te bespreken hoe het krijgen van een spiraaltje pijnlijk en traumatisch kan zijn. Sommigen filmden zichzelf zelfs tijdens het inbrengen, terwijl anderen hun woede bespraken over het gebrek aan pijnbestrijding.

Het lijkt erop dat de Centers for Disease Control and Prevention hebben geluisterd nu volksgezondheidsinstanties artsen zijn gaan vragen om een ​​meer persoonsgerichte benadering van pijnbestrijding bij het verlenen van deze gynaecologische zorg. De nieuwe aanbevelingen, die begin augustus zijn gepubliceerd, geven artsen opdracht patiënten te adviseren over de mogelijkheid van pijn en opties om die pijn te verminderen, en zeggen dat artsen deze zorg op een ‘preventieve manier’ moeten verlenen.

“Dit is van cruciaal belang gezien de historische en voortdurende context van contraceptieve dwang en reproductieve mishandeling in de Verenigde Staten, vooral onder gemarginaliseerde gemeenschappen”, schreven de auteurs van de CDC-aanbeveling.

Natalie Valdez, een medisch antropoloog aan de Fordham University, zei dat pijn bij vrouwen een lange geschiedenis heeft van ‘weggewezen en ondergewaardeerd’ door artsen, die gespecialiseerd zijn in reproductieve gezondheidszorg.

Het gaat terug naar de oorsprong van de moderne gynaecologie, toen een arts zonder verdoving experimenten uitvoerde op tot slaaf gemaakte zwarte vrouwen. Dit werd gerechtvaardigd door de overtuiging dat zwarte mensen niet zoveel pijn voelden als blanke mensen, en Valdez legde uit dat de context met de geschiedenis van vrouwen waarin ze geen gezag over hun lichaam hadden, de basis vormde waarom gynaecologische pijn soms als acceptabel en zelfs triviaal werd beschouwd. arts

“Het is een soort vooroordeel dat in de loop van de tijd in onze wetenschap en geneeskunde is geslopen en dat niet noodzakelijkerwijs verdwijnt”, zegt Valdez.

Zwarte en bruine vrouwen zijn bijzonder kwetsbaar omdat hun medische pijn vanwege deze racistische geschiedenis niet serieus wordt genomen, legde Valdez uit. Uit onderzoek is gebleken dat zwarte patiënten vaker voor pijn worden behandeld dan blanke patiënten. Valdez zegt echter dat het moeilijk is racisme van seksisme te scheiden als het gaat om reproductieve gezondheid.

Er zijn manieren om het inbrengen van een spiraaltje minder pijnlijk te maken. Artsen kunnen lachgas of valium aanbieden, en de CDC zegt dat lokale anesthetica zoals lidocaïne ook kunnen helpen.

Veel mensen hebben lidocaïne gebruikt bij het vullen van een gaatje bij de tandarts, omdat het het gebied waar het wordt aangebracht verdooft. In de richtlijnen van de CDC uit 2016 staat dat het injecteren ervan de pijn tijdens het inbrengen van een spiraaltje kan verminderen. De update van 2024 handhaaft deze aanbeveling, maar voegt eraan toe dat een plaatselijke lidocaïnegel, crème of spray ook kan helpen.

Lokale anesthetica, zoals lidocaïne, worden toegediend vóór het inbrengen van het spiraaltje en andere intra-uteriene procedures in de San Francisco General’s Obstetrics, Obstetrics and Gynecology Clinic, waar Dr. Karen Meckstroth patiënten ziet.

“Het risico is heel laag en het is heel gemakkelijk om in te grijpen”, zegt Meckstroth, die tegen NPR zei dat hij blij was met de bijgewerkte richtlijnen.

Sommige patiënten zijn misschien bang dat de lidocaïne-injectie pijnlijker zal zijn dan de daadwerkelijke plaatsing van het spiraaltje. In deze gevallen zal Meckstroth kiezen voor een plaatselijke behandeling, of een combinatie van beide. Bij het toedienen van de injectie zal hij een naald van kleinere maat gebruiken, waardoor hij de kleinere zenuwen kan stimuleren.

Het toevoegen van deze stap aan een IUD-plaatsing kan langer duren, wat artsen kan ontmoedigen die back-to-back-afspraken hebben geboekt. En het gebruik van plaatselijke verdoving voor spiraaltjes is nog niet uitgebreid bestudeerd, wat volgens Meckstroth deels de reden is waarom meer artsen niet zijn opgeleid om het te gebruiken.

“Als iemand het niet prettig vindt om regelmatig dingen in het lichaam te injecteren… kan het toevoegen ervan als onderdeel van de praktijk enige instructie vergen”, zegt Meckstroth.

Zelfs met de mogelijkheid van lidocaïne was het idee om nog een spiraaltje te krijgen zo angstaanjagend voor Melissa Stewart dat toen het tijd was voor haar spiraaltjevervanging in 2022, ze in plaats daarvan besloot een hysterectomie te ondergaan. Stewart wilde niet terug naar pijnlijke menstruaties en wilde geen kinderen krijgen, dus dachten ze dat een grote operatie om hun baarmoeder te verwijderen beter was dan lijden door toekomstige spiraaltje-inserties. Stewart vond een verloskundige die bereid was de operatie uit te voeren. Maar toen de dokter erachter kwam waarom Stewart een hysterectomie wilde, bood hij de mogelijkheid aan om Stewart onder algemene anesthesie te brengen voordat hij overging op een nieuw spiraaltje.

Ze konden niet geloven dat algemene anesthesie een optie was voor het inbrengen van een spiraaltje. “Mijn kaak lag op de grond”, zei Stewart.

Stewart koos ervoor om het nieuwe spiraaltje te krijgen en zegt dat het geweldig was.