Speciaal aanklager Jack Smith ging vorige maand in beroep tegen het besluit van de Amerikaanse districtsrechter Eileen Cannon om de zaak van voormalig president Donald Trump af te wijzen wegens het verkeerd omgaan met geheime en uiterst geheime documenten in zijn huis in Florida in Mar-a-Lago.
Saul Loeb/AFP via Getty Images
Onderschrift verbergen
Schakel bijschriften in
Saul Loeb/AFP via Getty Images
MIAMI – Speciaal aanklager Jack Smith zegt dat rechter Eileen Cannon van de Amerikaanse rechtbank ongelijk had toen ze vorige maand de zaak tegen voormalig president Donald Trump verwierp wegens het verkeerd omgaan met geheime en uiterst geheime documenten op zijn landgoed Mar-a-Lago in Florida.
In een brief ingediend bij het 11th Circuit Court of Appeals zei Smith dat rechter Cannon ook een fout had gemaakt door te oordelen dat het proces dat werd gebruikt om de speciale raadsman te benoemen ongrondwettelijk was.
Smith gaat in beroep tegen de uitspraak van Cannon en vraagt de 11th Circuit Court om het bevel tot afwijzing van de zaak ongedaan te maken en de zaak terug te verwijzen “voor verdere procedure”. In zijn brief vroeg de speciale aanklager de rechtbank niet om de door Trump benoemde rechter uit de zaak te verwijderen.
Zelfs vóór zijn ontslag werd Cannon door juridische waarnemers bekritiseerd vanwege vertragingen en uitspraken in het voordeel van Trump. Als het hof van beroep zijn uitspraak herroept, denken veel juridische waarnemers dat het Canon ook kan vragen zichzelf van de zaak terug te trekken.
In zijn uitspraak van vorige maand zei rechter Cannon dat procureur-generaal Merrick Garland zijn grondwettelijke bevoegdheid heeft overschreden door een aanklager te benoemen die niet onderworpen was aan goedkeuring door het Congres. “De positie van de speciale raadsman maakt zich effectief meester van die belangrijke wetgevende macht”, schreef hij, “en bedreigt daarmee de structurele vrijheden die ten grondslag liggen aan de scheiding der machten.”
De mening van Cannon druist in tegen tientallen jaren van andere uitspraken van de federale rechtbank waarin de grondwettigheid van het kantoor van de speciale aanklager werd gehandhaafd.
In zijn analyse onderzoekt Cannon een belangrijk advies van het Hooggerechtshof uit het Watergate-tijdperk uit 1974. Canon stelde vast dat de ‘voorbijgaande opmerking’ van een rechter geen ‘bindend precedent was voor toekomstige zaken’. Maar in zijn memorie, zei Smith, “heeft de rechtbank een fout gemaakt.” In dat geval zei Smith dat het Hooggerechtshof “de wettelijke bevoegdheid heeft… om een speciale raadsman te benoemen die vergelijkbaar is met de procureur-generaal.”
Smith somt vier door het Congres aangenomen wetten op die de benoeming en financiering van het Office of Special Counsel toestaan.
“Precedent en geschiedenis bevestigen deze autoriteiten”, schreef Smith, “een lange traditie en goedkeuring door het Congres van de praktijk van benoemingen van speciale adviseurs door procureurs-generaal.” Smith merkte op dat speciale raadslieden al meer dan 150 jaar door procureurs-generaal zijn aangesteld en na de burgeroorlog werden gebruikt om Jefferson Davis te vervolgen wegens verraad en een samenzweerder die betrokken was bij de moord op president Lincoln.
De advocaten van Trump hebben dertig dagen de tijd om op de brief van Smith te reageren. Smith vraagt het 11e Circuit om mondelinge pleidooien te plannen en zegt dat hij gelooft dat deze “het besluitvormingsproces van de rechtbank zullen ondersteunen in zaken van aanzienlijk publiek belang.”