Dit is hoe je hersenen weten wanneer de beat op het punt staat te dalen

Misschien weten we eindelijk hoe de hersenen beatdrops verwerken: mensen gebruiken twee verschillende hersennetwerken om overgangen tussen segmenten in een muziekstuk te voorspellen en te identificeren.

Muzikale grenzen, de momenten waarop het ene deel van een compositie eindigt en het andere begint, zijn belangrijk voor ons plezier in muziek, vooral vanuit de westerse traditie. Anders zou je favoriete hit klinken als een monotone stroom willekeurige geluiden, “vergelijkbaar met het lezen van tekst zonder interpunctie”, zegt Iballa Burunat Perez van de Universiteit van Jyväskylä in Finland.

Om te begrijpen hoe de hersenen muzikale grenzen verwerken, analyseerden zij en haar collega’s de hersenactiviteit van 36 volwassenen terwijl ze luisterden naar drie instrumentale stukken uit verschillende genres: een compositie van de Argentijnse nuevo-tango. Adios Nonino van Astor Piazzolla, een Amerikaanse progressieve metalact Stroom van bewustzijn Theater van dromen en Russische balletklassiekers De Ritueel van de Lente van Igor Stravinsky. Alle luisteraars gingen in Finland naar school en de helft beschouwde zichzelf als semi-professionele of professionele muzikanten.

De onderzoekers ontdekten dat vlak vóór de muzikale grens een hersennetwerk, dat zij het vroege auditieve netwerk noemden, wordt geactiveerd in afwachting van het einde van de muzikale frase. Dit netwerk omvat voornamelijk auditieve gebieden in het achterste of achterste deel van het buitenste deel van de hersenen, de cortex genoemd.

Het tweede netwerk wordt dan geactiveerd tijdens en na muzikale overgangen. Het wordt het grensovergangsnetwerk genoemd en wordt gekenmerkt door verhoogde activiteit in auditieve gebieden richting het middelste en voorste of voorste deel van de cortex. Perez zegt dat de verandering in hersenactiviteit tussen deze twee gebieden vergelijkbaar is met hoe onze hersenen de verschillen tussen zinnen in taal begrijpen.

Verschillende hersengebieden worden gedeactiveerd tijdens en na muzikale grenzen, waaronder de rechter ventrolaterale prefrontale cortex, die betrokken is bij complexe cognitieve taken en besluitvorming. Dit suggereert dat wanneer een nieuw segment begint, de hersenen de aandacht en middelen verleggen naar het integreren van nieuwe muzikale informatie, zegt Perez.

Muzikanten en niet-muzikanten gebruiken deze twee hersennetwerken ook op een andere manier. Muzikanten vertrouwden bijvoorbeeld op hersengebieden die belangrijk zijn voor audioverwerking en integratie op een hoger niveau. Dit kan een weerspiegeling zijn van een meer gespecialiseerde benadering van het begrijpen van muzikale grenzen, zegt Perez. Niet-muzikanten vertoonden daarentegen een grotere connectiviteit in bredere hersengebieden, wat een meer algemene aanpak suggereert.

Naast het verduidelijken van de manier waarop de hersenen muziek verwerken, kunnen deze bevindingen helpen bij het ontwikkelen van muziektherapieën voor mensen die moeite hebben met het begrijpen van taal, zegt Perez. Door bijvoorbeeld elementen van muzikale grenzen in taalovergangen op te nemen (misschien door lettergrepen aan een melodie te koppelen) kunnen zinnen makkelijker te begrijpen worden, zegt ze.