Hoe zou het aanvallende profiel van Will Wagner eruit kunnen zien bij de Blue Jays?

Negen wedstrijden in zijn Major League-carrière heeft Will Wagner snel indruk gemaakt op de Toronto Blue Jays-club, die op zoek is naar goede ontwikkelingsverhalen voor 2025.

De 26-jarige scoort .393/.414/.500, is al begonnen met de opruimactie en na het plaatsen van een .876 OPS bij triple-A dit seizoen, ziet hij eruit als een speler uit de Hoofdklasse.

Hoewel een goede start en sterke minor league-cijfers impliceren dat Wagner een veilige gok is om in een Blue Jays-uniform te blijven spelen, zou de overname van de handelsdeadline de meest onvoorspelbare jonge speler van het team kunnen zijn als het gaat om toekomstige productie.

De zes projectiesystemen van FanGraphs zijn volledig in de war over hoe ze de rest van het seizoen met Wagner moeten omgaan, waarbij ze lijnen uitspugen die zo solide zijn als .270/.352/.390 en zo lelijk als .225/.291/.351.

Als hij zich in het hoge water laat zien, kan hij met een 115 wRC+ op elke positie een solide starter zijn. De tweede linie (83 wRC+) zou vereisen dat hij een eliteverdediger op de toppositie is om levensvatbaar te zijn, en hoewel Wagner enige defensieve voordelen heeft, past die beschrijving gewoon niet bij hem.

De manier waarop verschillende projectiesystemen verschillende datapunten meten, leidt altijd tot enkele discrepanties, maar het bereik van Wagner is een enorme onderscheidende factor onder de opkomende topspelers van Toronto:

Spelers

Laagste projectie voor de rest van het seizoen volgens wRC+

Hoogste projectie voor de rest van het seizoen door wRC+

Het verschil

Wil Wagner

83

115

32

Davis Schneider

103

115

12

Spencer Horwitz

108

120

12

Addison Barger

87

97

10

Steward Berroa

73

83

10

Joey Loperfido

85

94

9

Leo Jimenez

92

101

9

Het is mogelijk dat deze cijfers de volatiliteit van Wagner overdrijven, maar het spreekt voor zich dat het aanvallende profiel van een infielder moeilijk vast te stellen is.

De rookie sloeg nooit meer dan 10 homeruns in een profseizoen, was over het algemeen vrij oud voor het niveau dat hij speelde, en zijn uitstekende productie kan het beste worden verklaard door zijn vermogen om vier wijd te trekken en strikeouts te vermijden.

In 355 slagbeurten bij triple-A in 2024 behaalde Wagner een percentage van 1,59 BB/K. Om dat in perspectief te plaatsen: er zijn de afgelopen 15 jaar 2.427 seizoenen met spelers met meer dan 350 PA op dit niveau geweest, en slechts 15 hebben dat aantal overtroffen.

Het vinden van parameters voor Wagners dominante plaatdiscipline bij triple-A is moeilijk omdat niet alleen minder spelers zijn hoogtepunt hebben bereikt, maar ook omdat sommigen gezellen waren die de dertig naderden en jarenlang op dat niveau hebben doorgebracht.

Op zoek naar spelers in hun seizoen van 26 jaar of jonger (inzet is 26, maar hij zit in zijn seizoen van 25 jaar) die de afgelopen 15 jaar een BB/K van 1,50 of hoger hebben gepost, houden we deze lijst over:

JB Schok
Mark Hallberg
David Kuiper
Javier Sanjoa
Chase Meidroth
Cole Figueroa
Xavier Edwards

Het is niet bepaald een groep bekende namen.

Shuck had een respectabele carrière van zeven jaar, Cooper speelde 72 wedstrijden bij de Blue Jays maar kon het MLB-niveau niet vinden, Figueroa had een vergelijkbare smaak voor de groten (48 wedstrijden) en Hallberg haalde nooit de plaat.

Aan de andere kant kent Edwards een geweldige start van zijn MLB-carrière met een 125 wRC+ in zijn eerste 76 wedstrijden, en zowel Sanoja als Meidroth zijn legitieme potentiële spelers.

Er zijn niet genoeg voorbeelden van jongens met Wagners plaatdiscipline op Triple-A-niveau om conclusies te kunnen trekken, maar één ding kunnen we zeker zeggen: een sterke BB/K is geen garantie voor succes.

Major League-werpers zijn beter in het gooien van strikes dan minor leaguers en zijn op hun hoede voor hun tegenstanders, tenzij ze een ernstige machtsbedreiging vormen. Ze bezitten ook genoeg vervelende dingen dat zelfs de beste contactaanvallers moeite hebben om Ks te vermijden.

De Blue Jays hebben dit effect de afgelopen jaren meerdere keren gezien. Cavan Biggio had een uitstekende triple BB/K in 2019 voordat hij werd opgeroepen (1,21) en kwam nooit boven de 0,67 in de majors. Ernie Clement had vorig jaar een geweldige 1,63 en miste ternauwernood het plafond van de plaat. Dat aantal daalde naar 0,25 in de majors van 2023 en is dit jaar 0,35. Leo Jiménez heeft tijdens zijn carrière in de minor league soms uitstekende BB/K-cijfers neergezet, en zijn score van 0,88 bij triple-A in 2024 is tot nu toe gedaald tot 0,18 in de majors.

Wagners geavanceerde benadering van het gerecht is ongetwijfeld een pluspunt, maar het zal enige tijd duren om erachter te komen hoe goed het werkt tegen de beste werpers ter wereld. Zijn vrije loop- en strikeout-percentages hebben ruimte om te dalen en blijven nog steeds uitstekend, maar ze kunnen slechts in beperkte mate dalen omdat hij de bal niet bijzonder hard raakt.

De 26-jarige behaalde een respectabele maximale uitstapsnelheid bij triple-A (110,8 mph), maar de meeste van zijn Statcast-cijfers waren middelmatig vergeleken met MLB-gemiddelden.

Vergelijking

Gemiddelde uitstapsnelheid

Tarief zwaar getroffen

loop%

Wil Wagner

88,6 km/u

35,8%

4,5%

MLB-gemiddelde

88,5 mpg

36,5%

7,0%

Er zijn manieren om zulke weinig indrukwekkende cijfers goed te maken door de ballen te kwadrateren en consequent de goede plek van de lanceerhoek te bereiken, maar het plaatsen van ondergemiddelde cijfers in deze statistieken tegen triples is niet bemoedigend.

Horwitz is een interessant voorbeeld van een vergelijkbare speler die gedijt zonder speciaal slagvermogen, maar zijn triple-A-cijfers waren dit seizoen iets beter dan die van Wagner dit seizoen (gemiddelde fastball van 130,6 km/u, 38,8 procent slugging, 5,3 procent vat) – en het feit dat hij erin is geslaagd zijn strikeout-percentage (17,5 procent) zo dicht bij zijn triple-A-nummer (15,8 procent) te houden, lijkt moeilijk te repliceren. Zijn looptempo is gedaald, maar is stabiel genoeg op de tweede plaats in zijn aanvallende profiel, zodat hij effectief is gebleven.

Het is voor Wagner niet onmogelijk om iets soortgelijks te bereiken. Er is een reden waarom sommige prognoses hem al als een bovengemiddelde hitter beschouwen. Zijn resultaten in de hoogste en lagere competities zijn onmiskenbaar indrukwekkend.

Tegelijkertijd zijn er factoren die hem tegenwerken. Als zijn typische geslagen balcijfers onder het gemiddelde liggen, moet hij meer ballen in het spel brengen dan de meeste slagmensen. Als zijn macht relatief beperkt is, zal het trekken van wandelingen van cruciaal belang zijn als compensatiemethode. Het creëren van dit evenwicht is verre van onmogelijk, maar het zal niet gemakkelijk zijn.

Voorlopig doet Wagner er alles aan om te bewijzen dat hij thuishoort in de Majors, maar het is altijd moeilijk om het traject te bepalen van een slagman die nieuw is op het hoogste niveau van het spel. Het lijkt erop dat het bij Wagner nog moeilijker kan zijn dan normaal.