“Whales on Hollers, Portrait of Amos Haskins” in Felandus Thames, een “eerbetoon aan ontsnapte slaven die autonomie vonden in de walvisvangst”, gemaakt van haarkralen op gecoat draad. Het stuk maakt deel uit van de tentoonstelling ‘Entwined’, die duizenden jaren maritieme geschiedenis opnieuw verbeeldt aan de hand van zwarte en inheemse wereldbeelden en ervaringen. (Ryan Caron King/Connecticut Openbaar)
Ryan Caron King/Connecticut openbare radio
Onderschrift verbergen
Schakel bijschriften in
Ryan Caron King/Connecticut openbare radio
“Entwined: Freedom, Sovereignty and the Sea” in het Mystic Seaport Museum in Connecticut onderzoekt de inheemse en Afrikaanse relaties met de waterwegen van New England. De tentoonstelling nodigt bezoekers uit om op nieuwe manieren na te denken over geschiedenis, water en spiritualiteit.
“Als je door de tentoonstellingsruimte loopt, besef je dat de tijd cyclisch is en niet lineair. En net als onze geschiedenis verloopt alles in cycli en kent het geboorte, leven, dood en wedergeboorte”, aldus curator Aquia de Barros Gomes.
Er zijn ‘waren’ – of voorwerpen – geleend van inheemse en Afrikaanse gemeenschappen die 2500 jaar oud zijn Ze tonen maritieme navigatievaardigheden en spirituele verbindingen met de zee aan beide zijden van de Atlantische Oceaan.
Akeya de Barros Gomes, Senior Curator Maritieme Sociale Geschiedenis, zei dat de eerste stap bij het creëren van de tentoonstelling ‘Entwined’ was om lokale stammen en zwarte gemeenschappen te vragen hoe zij hun maritieme geschiedenis zouden vertellen. “Wat uit dat gesprek naar voren kwam, was de oceaan als een plaats van creatie en wedergeboorte”, zei hij.
Ryan Caron King/Connecticut openbare radio
Onderschrift verbergen
Schakel bijschriften in
Ryan Caron King/Connecticut openbare radio
“Ja, de afgelopen 500 jaar zijn kolonialisme, slavernij en bezetting een belangrijke factor in onze geschiedenis geweest”, zei De Barros Gomes. “Maar als je denkt aan de Afrikaanse en inheemse Dunland-, of New England-, maritieme geschiedenis, gaan ze 12.000 jaar terug in de tijd. jaren.
“Donland” is een aboriginal woord uit New England.
Het Mystic Seaport Museum werd in 1929 opgericht om het maritieme verleden van Amerika te bewaren. Bezoekers kunnen door 19e-eeuwse kustdorpen wandelen en aan boord gaan van houten walvisschepen. Maar tientallen jaren lang ontbraken de meeste zwarte en inheemse maritieme geschiedenissen. In de galerieruimte wijst de Barros Gomes naar een oude keramische kookpot die gedeeltelijk uiteengevallen is.
“We gaan door met het werk totdat het schip klaar is en weer water kan houden.”
“Drums from All Directions” is een stuk gecomponeerd door Sherrente Mishitashin Harris van de Narragansett-stam. Het is te zien als onderdeel van de tentoonstelling “Entwined”.
Ryan Caron King/Connecticut Publiek
Onderschrift verbergen
Schakel bijschriften in
Ryan Caron King/Connecticut Publiek
Tot de tentoonstellingen behoren onder meer een felgekleurde boomstamkano, traditionele maskers en sieraden, en de eerste editie van de Eliot-bijbel, vertaald in de Algonquin-taal. Wampum-kralen worden ook aan de overkant van de rivier gevonden op de plaats van het Pequot-bloedbad in 1637.
Het mysterieuze zeehavenmuseum staat in het voorouderlijk thuisland van de indianen, zei ontwerper Steven Peters, lid van de Mashpee Wampanoag-stam.
Wat wordt beschouwd als de eerste vertaling van een christelijke bijbel in een inheemse taal, wordt tentoongesteld in de tentoonstelling “Entwined” in het Mystic Seaport Museum in Connecticut.
Ryan Caron King/Connecticut Publiek
Onderschrift verbergen
Schakel bijschriften in
Ryan Caron King/Connecticut Publiek
“Er moest veel genezing plaatsvinden, zodat gemeenschappen zich op hun gemak voelden in het delen van deze ruimtes.”
Voordat ze materialen uitleenden, wilden lokale stammen er zeker van zijn dat er naast de moeilijke geschiedenis ook verhalen over kracht en veerkracht zouden bestaan. Peters en de Barros Gomez brachten bijna twee jaar door met ontmoetingen met leden van inheemse en zwarte gemeenschappen in New England om het verhaal vorm te geven.
“Het moesten zowel Afrikaanse als inheemse gemeenschappen zijn die zeiden: ‘Dit is het verhaal dat we willen vertellen’”, zei hij.
Elisa Engelman, directeur onderzoek en wetenschap, zei dat ze hoopt dat bezoekers door de tentoonstelling een nieuw perspectief zullen krijgen. “Ik denk dat het, net als lezen, net als films, een van de krachten van musea is om je buiten je eigen ervaring te brengen.”
Ryan Caron King/Connecticut Publiek
Onderschrift verbergen
Schakel bijschriften in
Ryan Caron King/Connecticut Publiek
Het is niet de eerste keer dat Mystic Seaport met externe adviseurs heeft samengewerkt, zegt Elisa Engelman, directeur onderzoek en wetenschap van het museum, “maar (het is) de eerste keer dat we een externe commissie hadden die verantwoordelijk was voor de inhoud en echt de stem had van de tentoonstelling.”
Adviseur Annika Lopes traceert haar voorouders tot tot slaaf gemaakte Afrikanen en leden van de Niantic-stam.
“Het doet me altijd denken aan je stichting, stichting, stichting”, zegt ze “Het is dan ook heel belangrijk wie er aan tafel zit en wie je vanaf het begin bij de discussie betrekt.”
Anika Lopes is een Afro-inheemse vrouw die lid was van de commissie die heeft bijgedragen aan het vormgeven van het verhaal van ‘Entwined: Freedom, Sovereignty and the Sea’. Om het te creëren vroeg de curator en ontwerper aan de inheemse en zwarte gemeenschappen van New England (of ‘Donland’) hoe hun voorouders hun geschiedenis en verhalen wilden vertellen in het voorjaar van 2026?
Mark Mirko/Connecticut Openbaar
Onderschrift verbergen
Schakel bijschriften in
Mark Mirko/Connecticut Openbaar
‘Entwined’ maakt de mystiek van de haven nog beter, zei bezoeker Susie Gagne, staande buiten de galerie. Hij waardeerde het taalgebruik van de tentoonstelling.
“Het is voor het grootste deel geschreven vanuit een ‘wij’- en ‘ik’-perspectief; Geschreven door mensen in groepen die erover gaan. En uiteraard is er naast alle goede historische betekenis ook de historische wreedheid die met het mystieke wordt geassocieerd.”
Terug binnen liep de Barros Gomez door twee kleine donkere kamers. Allereerst een zolderruimte met scheepsgravures en spirituele voorwerpen van tot slaaf gemaakte Afrikanen. Vervolgens een inheemse hut genaamd Wetu. En tot slot een lichte, heldere eigentijdse ruimte met een grote collectie kunst van hedendaagse Indiaanse en zwarte kunstenaars. Er zijn schilderijen, sculpturen en traditionele kostuums.
“Kunst die hedendaagse kunstenaars echt aanspreekt, herstelt hun voorouders en de verhalen van hun voorouders”, aldus de Barros Gomes.
Te lang hebben anderen de maritieme geschiedenis van Amerika verteld, zei hij. ‘Inclusie: Vrijheid, Soevereiniteit en de Zee’ doet het tij keren.