Acteur Alain Delon, een van de grootste sterren van de Europese cinema sinds de jaren zestig, is op 88-jarige leeftijd overleden na een lange periode van slechte gezondheid, zo meldden Franse media zondag.
Delon zegevierde over een moeilijk jeugdleven door hoofdrollen op zich te nemen in verschillende grote films, en werd beroemd in twee films van de Italiaanse regisseur Luchino Visconti, “Rocco and His Brothers” in 1960 en “The Leopard” in 1963.
Zijn laatste jaren werden ontsierd door een familieconflict over zijn zorg na een beroerte in 2019 tussen zijn zonen Anthony en Alain-Fabien, en zijn dochter Anouchka, een affaire die uitgebreid werd besproken in de Franse media.
Delons laatste grote publieke optreden was het in ontvangst nemen van de ere-Palme d’Or op het filmfestival van Cannes in mei 2019.
Problematische jeugd
Delon werd op 8 november 1935 niet ver van Parijs geboren.
Hij werd op vierjarige leeftijd in een pleeggezin geplaatst nadat zijn ouders uit elkaar gingen en scheidden.
Delon had een moeilijke jeugd, hij liep minstens één keer van huis weg en werd verschillende keren van kostschool gezet.
Op 17-jarige leeftijd sloot hij zich aan bij de mariniers en diende in Indochina, dat toen onder Frans bewind stond.
Nadat hij halverwege de jaren vijftig terugkeerde naar Frankrijk, ontmoette hij de Franse acteur Jean-Claude Brialy en woonde hij het filmfestival van Cannes bij. Daar regelde een Amerikaanse talentscout, misschien aangetrokken door Delons knappe uiterlijk en opvallende blauwe ogen, dat hij werd gescreend.
Gangsters en moordenaars
Van daaruit maakte Delon in 1957 zijn filmdebuut in Quand la femme s’en mele (“Stuur een vrouw als de duivel faalt”).
Zijn andere films, waarin hij vaak gangsters of moordenaars speelde, waren Melodie en Sous-Sol uit 1963 van Henri Verneuil (“Any Number Can Win”), “Le Samourai” (“The Godfather”) van Jean-Pierre Melville uit 1967, “Borsalino ” (1970) waarin hij speelde met collega-Franse acteur Jean-Paul Belmond, en de erotische thriller “La Piscine” (“The Pool”) uit 1969.
In de laatste film herenigde hij zich met de echte minnaar Romy Schneider, met wie hij eerder vier jaar verloofd was voordat hij het in een brief uitmaakte. Hij noemde haar ‘de liefde van mijn leven’ na de tragische dood van de Frans-Duitse acteur in 1982.
Open persoonlijkheid
Delon heeft zich buiten het scherm niet geschuwd voor controversiële meningen, onder meer door te zeggen dat hij de afschaffing van de doodstraf betreurt en kritiek uit te oefenen op het homohuwelijk, dat in 2013 in Frankrijk werd gelegaliseerd.
Hij verdedigde ook publiekelijk het extreemrechtse Front National en was bevriend met de oprichter Jean-Marie Le Pen.
Het was ook bekend dat Delon vrienden in de underground had die praatten De New York Times in een interview uit 1970: “Het kan me niet schelen wat een vriend doet. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen daad. Het maakt niet uit wat hij doet.”
Ondanks zijn slechte gezondheid heeft hij echter ook krachtige steun uitgesproken voor Oekraïne in zijn strijd tegen de Russische invasie. Hij heeft daarvoor de hoogste rang van verdienste van het land gekregen.
“Vanaf de eerste dag van de oorlog heeft Delon veel gesproken ter ondersteuning van Oekraïne. Voor ons is het een symbool, het is belangrijk”, maakte de Oekraïense ambassade in Parijs in april bekend.
tj/rc (Reuters, dpa, AFP)